Freyr - 01.02.1979, Blaðsíða 41

gólfi. Fóðrið var flutt með færibandi. Við at-
hugun sýndi það sig að allar stillingar fóð-
urskálanna voru réttar, en það einkennilega
kom í Ijós, að það var fyrst og fremst mjöl-
fóður í þeim. Hvernig gat staðið á því? Málið
var einfalt. Við hreyfingar á leiðinni molnaði
heilmikið af vögglunum, hænurnar rótuðu
og hrærðu í hverri skál, leitandi að vögglum
og við það dreifðist mjölið útyfirbarmaskál-
anna. Þannig fóru mikil „verðmæti“ í fóðri
beint til spillis.
Báðir umræddir eggjaframleiðendur
skiptu svo um fóður og notuðu síðan mjöl-
blöndur eingöngu, með þeim árangri, að
fóðurnotkunin nam eðlilegu magni, þ. e.
120—130 g á dag eftir varpmagni. Og þetta
var og er svo sem ekkert sérstakt, hliðstæð
fyrirbæri hafa gerst á mörgum öðrum búum
og annars staðar hafa menn staðfest
20—30% aukna fóðurnotkun við að hverfa
frá mjölblöndum til þess að fóðra með
vögglum, eða að blanda vögglum í mjölið.
Það er ærin ástæða fyrir þá, sem nú nota
vöggla — eða bíanda vöggluðu fóðri í mjölið
— að hugleiða hvort viðeigandi er að halda
áfram með óþarfa fóðurnotkun á þann hátt
sem hér er frá greint. Hafa menn efni á að
halda áfram óþarfa eyðslu?
Benda ber þó á að fara skal varlega með
breytingu þegarhænurnareru íverulegu eða
miklu varpi, truflanir hafa þá sitt að segja. Að
öðru leiti er alltaf vert að kanna hvar veilur
kunna að liggja þegar notkun fóðurs virðist
óeðlilega mikil.
Hvort mun svo reynast hér á landi sem
reynslan hefur sýnt meðal norskra hænsna-
eigenda — og raunar víðar? Óþarfa fóður-
eyðsla er náttúrlega efnahagslegt tap, eink-
um þegar fóðrið er dýrt, og vert er að gefa því
gaum hvort á öðrum sviðum eru vinningar,
sem vega á móti svo að þar náist sparnaður á
einhverjum liðum, er nemi að minnsta kosti
jafnmiklu og verðgildi þess fóðurs, er fer til
spillis.
G.
Góðar kartöflur
á markaðnum
Ódýr matarkaup
Mjög góðar kartöflur hafa verið á markaðn-
um í vetur. Lítið hefur borið á skemmdum í
kartöflum, sem sendar hafa verið til Græn-
metisverslunar landbúnaðarins, og aldrei
áður hefur verið eins mikið framboð af
bragðgóðum kartöflum. Mikið hefur verið
um stórar kartöflur, bæði af Gullauga og
rauðum, íslenskum. Talið er, að heildarupp-
skera hafi verið um 150 þúsund tunnur, sem
er nokkru meira en ársneysla hér á landi.
Þess vegna hefur verið lögð rík áhersla á að
senda eingöngu úrvals kartöflur á markað-
inn.
í þeim árum, þegar uppskera hefur verið
lítil, hefur stundum verið slakað á kröfum og
veittar undanþágur með stærðarflokkun,
sem hefur þá valdið nokkurri óánægju hjá
neytendum, sem eðlilegt er. Varla er hægt að
segja, að kvartað hafi verið yfir gæðum kar-
taflna í vetur, enda ekki ástæða til þess. Kar-
töflur eru tiltölulega orkusnauð fæða, ef
miðað ervið mjölmat. í 100 g af kartöflum eru
aðeins 76 hitaeiningar (kcal), en 100 g af
brauði innihalda 250-280 hitaeiningar. Það
ætti því að vera óhætt fyrir konur og karla,
sem berjast við aukakíló, að borða nokkrar
kartöflur á dag, en spara í þess stað orkuríka
fæðu. Kartöflur innihalda A, B og C-bætiefni
og auk þess járn og kalk. í mörgum
matreiðslubókum éru gefnar uppskriftir á
spennandi kartöfluréttum, sem þeir, er
standa fyrir matseld, ættu að notfæra sér nú,
þegar tækifæri býðst að fá góðar og ódýrar
kartöflur
FREYR
97