Freyr - 01.09.2002, Blaðsíða 39

Norðra þar sem hlutfall er 120,
117 og 118 í þessum félögum. I
Vestur-Húnavatnssýslu eru félögin
í Sf. Staðarhrepps og Sf. Kirkju-
hvammshrepps með hlutfallið 122
og meðaltal fyrir gerð í Sf. Kirkju-
hvammshrepps er 8,75, sem er
ótrúlegur árangur fyrir jafn mörg
lömb og þar um ræðir, en óvíða
hefiir verið stunduð um langt skeið
jafit markviss ræktun, jafnhliða
fyrir minni fitusöfhun, og þar og
árangur augljós. í Sf. Víðdælinga
er einnig mjög hagstætt hlutfall
eða 119. í Skagafirði er talsvert
mikill breytileiki í matinu eftir
sveitum en hagstæðasta matið er
þar í Sf. Staðarhrepps (118), Sf.
Rípurhrepps (121) og Sf. Fljóta-
hrepps (118). í Eyjafirði er eins
og áður hagstæðasta matið í Sf.
Frey með hlutfallið 118.
Hagstæðasta hlutfall
Á MATI í S-ÞlNG.
Eins og ffam hefur komið þá er
hagstæðasta hlutfall í matinu í
Suður-Þingeyjarsýslu. Þar er eins
og áður umtalsverður sveitamun-
ur. Toppinn skipa nú Sf. Ljósa-
vatnshrepps og Sf. Reykjahrepps
með 125, í Sf. Mývetninga er
hlutfallið 124 og þar er meðaltalið
í mati á gerð langsamlega hæst, í
Sf. Aðaldæla og Sf. Reykdæla er
hlutfallið 123 og 122 í Sf.
Tjömesinga. Toppurinn er því
vemlega þéttur þama. í Norður-
Þingeyjarsýslu blasir við sami
munur og áður, sem um leið er
áreiðanlega að talsverðum hluta
munur á milli slátursvæða. Hlut-
fallið er eins og áður langsam-
lega hæst í Sf. Keldhverfinga, sem
em á öðm slátursvæði en hin fé-
lögin þar, en þar er það 116. Eins
og ffam hefúr komið er matið
samt hagfelldara en haustið áður í
allri sýslunni og aðeins Sf. Lang-
nesinga nær ekki réttu hlutfalli, er
með 96 sem er samt snöggtum
betra hlutfall en haustið áður.
Eins og ffam hefúr komið er
hlutfallið í Múlasýslum umtalsvert
lakara en á öðmm stöðum á land-
inu og ekkert félag sem getur stát-
að af umtalsvert hagstæri niður-
stöðu. I félögunum niður á fjörð-
um, þar sem féð er víða orðið ríga-
vænt, er það um leið úr hófi feitt.
I Austur-Skaftafellssýslu er
hagstætt hlutfall eins og fram
hefur komið og ekki mikill mun-
ur á milli sveita nema í Sf. Nesja-
hrepps þar sem hlutfallið er 126,
sem er það næstbesta á landinu.
I Vestur-Skaffafellssýslu kemur
ekki fram neinn áberandi munur á
milli sveita þegar miðað er við
þennan samanburð. I Rangárvalla-
sýslu er sveitamunur hins vegar
mikill þar sem Sf. Jökull og Sf.
Hnífill sýna langtum hagfelldastar
niðurstöður. I Amessýslu er
sveitamunurinn feikilega mikill.
Þar er Sf. Stokkseyrarhrepps á
toppinum með hlutfallið 127 og
meðaltalið fyrir gerð er 9,60 í
þessu félagi. Hér er að vísu um
ffemur fáa dilka að ræða, en þama
er að finna landsþekkt ræktunarbú
i Brautartungu og Tóftum, sem
hafa ffábærar niðurstöður í kjöt-
mati. Einnig er mjög gott mat í
Hraungerðishreppi, Skeiðum og
Gnúpverjahreppi. Vestan Hvítár er
hlutfallið með því slakasta, sem
gerist á landinu. Lakasta kjötmat,
þar sem um er að ræða umtals-
verðan fjölda dilka, er í Sf. Barmi
og ljóst að þar er mikið verk að
vinna á komandi ámm.
í sambandi við samanburð á
hlutfalli gerðar og fitu í kjötmat-
inu er áhugavert að bera það sem
hér að framan er nefnt við niður-
stöður frá tilraunabúinu á Hesti,
en það er nú fyrsta sinni með í
uppgjöri fjárræktarfélaganna. Þar
er þetta hlutfall 142 og það er vel
þekkt að það má að stómm hluta
rekja til margviss ræktunarstarfs
um áratuga skeið fyrir auknum
vöðvum og minni fitu.
BÚ MEÐ MESTA
HOLDFYLLINGU Á FÉ
I töflu 2 er gefið yfirlit um þau
bú þar sem fyrir hendi er kjötmat
að lágmarki 100 dilka haustið
2001 og þar sem meðaltal fyrir
gerð er 8,50 eða hærra. Eins og
vænta má er þama að sjá mörg af
sömu búunum og þar hafa verið
undanfarin ár. Toppurinn á þessum
lista hafði verið sá sami þijú fyrstu
árin eftir að nýja kjötmatið kom
til, en nú verður þar á breyting. í
efsta sætinu er haustið 2001 bú
þeirra Hjálmars og Guðlaugar á
Bergsstöðum á Vatnsnesi. Þar er
kjötmat fyrir 495 dilka, sem em
feikilega vænir eða 18,6 kg að
meðaltali. Meðaltal fyrir gerð er
þama 10,37 og fyrir fitu 7,57.
Hlutfall þar á milli er því 137 eða
með því besta sem gerist. Þetta bú
þarf vart að kynna lesendum, það
er þekkt um áratuga skeið sem eitt
allra afurðamesta bú landsins.
Fjárstofhinn er einnig orðinn þaul-
ræktaður með ífábær kjötægði eins
og þessar tölur sýna. Féð þama er
að stofúi til ákaflega mikið orðið
mótað af Hestfé með notkun sæð-
inga síðustu tvo áratugina.
Búið hjá Elvari Einarssyni á
Syðra-Skörðugili, sem skipað
hefúr toppinn undangengin þrjú
ár, er nú í öðm sæti. Lömbin þar
vom nokkm léttari haustið 2001
en árið áður og matið breytist að
vonum í takti við það, en árang-
urinn eins og áður frábær. Fjár-
stofninn þar er eins og á Bergs-
stöðum mjög mótaður af mikilli
blöndun við Hestféð. I næstu sæt-
unum koma síðan búið í Brautar-
tungu við Stokkseyri og hjá Ægi
Sigurgeirssyni í Stekkjardal.
Þegar horft er á hlutfallið á
milli gerðar og fitu í matinu á
þeim 83 búum, sem eru á listan-
um, þá em þau öll með þetta
hlutfall 100 eða hærra og aðeins
10 af þeim ná þar ekki landsmeð-
Framhald á bls. 43
Freyr 8/2002 - 39 |