Sameiningin - 01.02.1911, Side 7

359
Biblían og vísindin.
Er þar livort á móti öÖru ? Eitgjörð þýdd eftir
dr. G. Frederick Wriglit.
Við all-víðtœk kynni, sem eg hefi haft af náttúru-
frœðingum samtíðarinnar, er sú ætlan orðin hjá mér
föst, að í þeim lióp sé miklu fleiri, sem trúa biblíunni,
en hinir, er ekki gjöra það. Engar nákvæmar skýrslur
eru þó fyrir hendi, þær er notaðar verði til að sanna
áreiðanleik þessarrar ætlunar minnar; því að engin til-
raun hefir á síðustu árum verið gjörð til að skipa vís-
indamönnum þessum niðr í flokka eftir trúarskoðun-
um þeirra. Og þótt farið væri að taka slíkt manntal,
þá yrði mjög ervitt að orða svo spurningar þær, sem
fyrir þá skyldi lagðar, að þeir væri til þess búnir að
svara þeim með já eða nei. Þessu til skýringar má taka
það til dœinis, að meðal biblíu-skýrenda eru sumir, sem
halda myndi vilja því föstu, að orðið dagr í fyrsta
kapítula fyrstu Mósesbókar hljóti svo sem að sjálfsögðu
að merkja tuttugu og fjögra klukkustunda langt tíma-
bil. Aftr á móti myndi aðrir þýða orðið svo, er það
kemr fyrir í því sambandi, sem tákni það algjörlega
óákveðið jarðmyndunar-tímabil. Er þá sýnt, að ekki
næði neinni átt að kveða upp dóm um það, hvort sá eða
sá náttúrufrœðingr trúi biblíunni, og láta dóminn styðj-
ast við það, hvern skilning náttúrufrœðingrinn leggr í
það, er ritað stendr í þeim kapítula.
Þá er og þess að minnast, að mörg undranna í biblí-
unni, sem kraftaverk eru kölluð, eru fram leidd við sér-
stakt samband þess og þess í sköpunarverkinu, og geta
því sýnzt að öllu leyti náttúrleg, að sínu leyti einsog
það, sem kemr fram við það, er maðr beitir frjálsræði
sínu; má þar taka til dœmis, er verkmaðr reiðir sleggju
að bjargi, slær á það, og bjargið springr. 1 hvort-
tveggja skiftið kemr til sögunnar aulíaafl, sem heima
á utan náttúrunnar og fyrir ofan hana. Ákveðnar af-
leiðingar verða, sem ekki myndi hafa getað orðið, hefði
ekki fyrirhugað ráð œðra máttar komið til sögunnar og