Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1952, Qupperneq 118

98
TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA
komi atS einhverjum notum aS vera meS-
limur félagsins, og a'S aSeins þeir ráSi mál-
um þess, sem eru reiSubúnir til aS láta
verk fylgja orSi, aS sýna þaS meS verkun-
um aS þeir beri umhyggju fyrir málum
félagsins, nógu mikla til þess aS vilja
borga í félagssjóS eitthvaS meira en þenn-
an eina fátæklega dollar á ári, sem nú er
borgaSur.
Undir þessum li'S vil ég líka minnast á
bók, sem gefin var út á íslandi, er samin
var af varaforseta félagsins, Dr. Tryggva
J. Oleson. Bókin er, eins og menn vita,
áframhald af Sögu íslendinga í Vestur-
heimi, samtaka þeirra, landnáms og ann-
ara viSburSa. Bókin hefir fengiS góSa
dóma og ætti aS vera i hverju bókasafni,
hvort sem er einstaklings eSa félags. Bókin
fæst í bókabúS DavíSs Björnssonar.
Háskóiarnál
Undir þessum liS kem ég aS máli, sem
ég hefi vilciS aS í öSrum greinum, og er
þaS mér gle'Siefni aS geta auglýst þaS hér,
þó þaS sé engum nýjar fréttir, aS byrjaS
var aS starfrækja kenslustólinn í vetur, aS
þvi leyti til, aS prófessor var ráSinn og
kom hann hingaS I desembermánuSi s.l.;
hefir hann veriS aS kynna sér íslendinga
hér vestra, bæSi i Winnipeg og utan bæjar,
og líka hefir hann kynnt sér tilgang og af-
stöSu stofnunar þessa kenslustóls. Eftir
því, sem ég bezt veit, er takmarkinu, sem
sett var, næstum því náS. Walter dómari
Lindal, sem ein driffjaSranna hefir veriS,
ber skýrslu um þaS efni inn á þing á
morgun (þriSjudag) kl. 10 f. h. og þá fáum
viS aS heyra hvaS hefir gerzt og hvernig
alt hefir gengiS.
Okkur var öllum mikiS gleSiefni aS taka
á móti nýja Prófessornum, Finnboga GuS-
mundssyni. Margir meSal eldri íslendinga
þektu föSur hans eSa könnuSust viS hann.
Og svo kom hann hingaS meS hin beztu
meSmæli, sem mögulegt var aS heimta!
VerSur mikils vænst af honum er tímar
líSa. ViS megum bara ekki vera of kröfu-
harSir á honum og ætla aS hann vinni of
stór kraftaverk fyrir olckur. ViS verSum
aS vera i leik meS honum og styrkja og
stySja hann á allan mögulegan hátt til
þess aS þessi tilraun takist. En hún verSur
og er hiS glæsilegasta minnismerki, sem
Islendingar skilja hér eftir sig. ÞaS hefir
engu öSru þjóSarbroti tekist aS gera ann-
aS slíkt, jafnvei ekki þeim, sem miklu
fjölmennari eru! En þó aS svo sé megum
viS ekki leggja árar I bát, því framtíSin
kaliar. -— ViS verSum aS ráSstafa framtíS
þessa embættis og annars 1 sambandi viS
mál vor. Dr. Thorlakson, sem mikiS hefir
unniS aS þessum málum og veriS önnur
aSaldriffjörSrin I þeim, flytur hér ávarp
á miSvikudagsmorguninn kl. 11, sem hann
kallar „pjóðræknissamtök Vestur-íslend-
lendlnga og framtíðin“. Og þá fáum viS aS
heyra meira um þetta mál. En í millitíS-
inni býS ég Prófessor Finnboga GuS-
mundsson. hjartanlega velkominn til okkar
og óska honum alls góSs I þeirri ábyrgSar-
miklu stöSu, sem hann hefir veriS skip-
aSur i.
íslenzkukennsla
Um íslenzkukennslu barna á laugardög-
um er þaS aS segja, aS þennan undanfarna
vetur höfum viS haft eina af hinum sam-
viskusömustu kennslukonum, sem viS höf-
um enn haft völ á. Á hverjum laugardegi
gerSi hún sér ferS inn i bæinn alla leiS frá
Middle Church, hvernig sem veSur var,
til aS kenna börnunum. Ég á hér viS Mrs.
Guttormsson, mikilhæfa konu. En börnin
voru miklu færri en vanalega og sóttu
skólann illa. Hvort þaS var nokkrum
aS kenna en foreldrunum og börn-
unum sjálfum veit ég ekki. En von-
andi er, aS hægt verSi aS endurreisa skól-
ann aftur og aS hann verSi meS sama
blóma og aS hann var fyrir örfáum árum-
Þetta verSur mál fyrir hina nýju stjórnar-
nefnd aS ráSa fram úr og ég vona, aS
henni takist þaS betur en nefndinni, sem
viS völd hefir veriS.
Kánisstyikur
í námstyrksmál var nefnd sett á síSasta
þingi, milliþinganefnd, en aldrei var hún
kölluS saman, en þó tók stjórnarnefndin
sig til og styrkti unga og efnilega stúlku
til framhaldsnáms á Frakklandi, ásamt
meS öSrum stofnunum og vinum hér í bæ-
Hún var Miss Thora Ásgeirson, sem nú er
á Frakklandi og stundar þar nám i píanó-
leik. Til er margt ungt íslenzkt hæfileika-
fólk, sem væri þess maklegt aS hljóta
styrk. Ætti því e. t. v. aS stofna sjóS, sem
draga mætti úr einhverja ákveSna fjár-
upphæS til styrktar þeim, sem nefndin
velur á hverju ári. ómögulegt er aS segja
annaS, en aS þaS sé þarft og viSeigandi
þjóSræknisstarf!
Ný mál
Undir þessum liS kemur mér eitt mál
aSallega til hugar, en þaS er, aS þar sem
aS eignir féiagsins, sem sumar eru dýr-
mætir gripir, eru orSnar töluvert margar,
ætti félagiS aS hafa einhvern ákveSinn
geymslustaS, sem hægt væri aS flytja Þ
muni á, og líka sem hægt væri aS geyma
þá á óskemmda. StaSurinn verSur aS vera
g6Sur-
Ég hefi t. d. á þvl tímabili, sem ég n®11
veriS forseti félagsins, safnaS aS mér ur
ýmsum áttum munum, sem félagiS átti e a
hefir eignast, eins og t. d. sem hér segir-