Tónlistin - 01.06.1946, Qupperneq 22

20
TÓNLISTIN
Ég liefi ávallt dáðzt að þeirri teg-
und manna, sem i daglegu tali eru
kallaðir áhugamenn. Ég á við þá
menn, sem berjast fyrir málefnum,
sem eru utan við þeirra eiginlega
starfssvið en eru þeim engu að sið-
ur hjartfólgin. Slíkir menn eru mátt-
arstoðir menningarinnar. Tólf-
menningarnir i Tónlistarfélaginu
eru slíkir menn. Áður en ég liér á
eftir fer að gera grein fyrir liinum
margþættu og heillaríku störfum
Tónlistarfélagsins, þá vil ég taka
hér upp nokkur orð úr grein, er
hirtist í Morgunblaðinu 11. marz
1938: „Það mun ekki ofmælt, að
meðal þeix-ra menningarfélaga, seixx
starfa með þjóð vorri á siðustu
tímum, hefir Tónlistax-félagið ver-
ið stói-stígast, og svo stói-huga, að
mörgum meðalnxanni hefir fundizt
það nálgast fífldirfsku.“
Allir þeir, sem viðurkenna að
tónlist sé yfix-leitt nxikils virði fyrir
menningu hverrar þjóðar, hljóta
einnig að viðurkenna að slílc stofn-
un senx tónlistarskóli er gagnleg.
Listsögufi'æðingar eru á einu máli
unx það, að tónlist, þar sem liún
kenxst lengst, sé æðst allra lista, svo
að nxenning áix tónlistar lilýtur þá
að vera næsta ófullkomin. Islend-
ingar liöfðu allt fram að síðustu
aldamótum farið að nxestu leyti á
nxis við allar listir nema skáldlist-
ina. Þetta gerði menningu þeirra
heima fyrir fátæklegi'i. Það eru
gildar ástæður að lialda, að Islend-
inga liafi ekki skort annað en kunn-
áttu og tækifæi'i til þess að eignast
frábær tónskáld, og mun vankunn-
átta þeirra á sviði tónlistarinnar
hafa dulið liæfileika þeirra fyrir
umheiminum. Tónlistarskólinn hef-
ir á þeim tima, senx liann er búinn
að starfa, hreytt þessu viðhorfi til
listai’innar lijá þjóðinni, þvi að
liann liefir gert hæfileikamönnum
kleift að þroska lijá sér hér heima
nxeðfæddar tónlistax-gáfur með því
að gefa þeim kost á að nema í skól-
anum liinar ýmsu greinir listarinn-
ar, livort lieldur það er liljóðfæra-
sláltur eða tónfræði. Árangui'inn
hefir þegar komið í ljós. Nemenda-
tónleikar skólans, sexn lialdnir eru
á vorin, sýna ávöxtinn. Þá koma
nenxendur skólans fram liver á eft-
ir öðrunx og leika listir sínar á ýmis
liljóðfæri, og stundunx leika þeir lög,
senx þeir sjálfir liafa sanxið. Marg-
ir þeix-ra eru fui'ðu leiknir og spila
stór nxeistaraverk fallega, svo að
einhvern tíma liefði þótt minna
nægja til að vekja á sér athygli liér
í horg. Margir nemendur skólans
liafa síðan oi'ðið kunnir liljómlistar-
menn, og skulu hér nokkrir taldir.
Meðal píanóleikara eru þeir Rögn-
valdur Sigurjónsson, Mai'grét Ei-
ríksdóttir, Árni Björnsson, Guðrún
Þorsteinsdóttir og Anna S. Björns-
dóttir, senx öll eru nú kennarar við
Tónlistai'skólann, nenxa Margrét,
sem veitir foi’stöðu Tónlistarskóla
Akureyrar. Meðal fiðluleikara eru
þeir Bjöi-n Ólafsson, Sveinn Ólafs-
son, Þorvaldur Steingrínxsson og
Karl 0. Runólfsson, nú allir kenn-
arar við Tónlistarskólann, og fleiri
góðkunna fiðluleikara væri liægt að
nefna eins og Jón Sen. Einar Vig-
fússon, sonur Vigfúsar skrifstofu-
stjóra Einai’ssonar í stjói-narráðinu.