Tónlistin - 01.06.1946, Blaðsíða 50

48
TÓNLISTIN
Sjálfstæði
tónlistarmannsins
Eftir 25 ára hlé við Scala (óperuna
í Milano) hefi ég verið hrópaður nið-
ur í „Vald örlaganna" strax eftir fyrsta
þátt. Eftir flutninginn á „Aida“ sveim-
uðu endalausar slúðursögur Um, að ég
væri ekki lengur sá hinn sami Verdi, sertl
skrifað hefði „Grímuleikinn“ (grímu-
leik þann, sem í fyrsta sinni var „pípt-
ur niður“ í Scala), — að nokkru skárri
væri aðeins fjórði þáttur (í ,,Aida“), —
að ég kynni ekki að skrifa fyrir söngrr-
ara, — að annar og fjórði þáttur að-
eins hefðu nokkurn veginn þölanlegt inni-
hald (þriðji ekki neitt) — og áð ég væri
þar að auki eftirhermir Wagners !!! Dá-
fallegur árangur, þegar maðúr að liðn-
um 35 árum, verður að enda sem eftir-
likjandi!!!
Víst er um það, að gaspur þetta þok-
ar mér ekki um hársbreidd frá takmarki
mínu, og hefir aldrei gert, því að ég
hefi ávallt vitað, hvað ég vildi; en þeg-
ar ég svo er kominn þar sem nú stend
ég, hvort sem það er hátt eða lágt, þá
get ég vissulega sagt: úr því sem kom-
ið er, getið þið gert það sem ykkur þókii-
ast; og þegar mig langar til að semja
músík, þá get ég gert það i stofu minni,
án þess að verða að hlusta á dóma vís-
indamanna og heimskingja.
Verdi (vegna blaðadóma
um „Aida“ 1872).
Dauðadans jazzins
Haraldur Sigurðsson hefir ákaflega
víðtæka og alhliða þekkingu á æðri tón-
bókmenntum heimsins, eldri sem yngri.
Hann hefir einbeitt starfskröftum sín-
um i þjónustu þess háleita í listum, þess
sem hefir kjarna, innihald, sál, markmið.
Skyldi því engan undra, þótt hann liti
,,jazzinn“ óhýru auga og harmaði lítt,
frekar en aðrir mótstöðumenn skipulags-
bundins hávaða, er nefnist stundum mús-
ík, þótt sá dagur rynni sem fyrst upp,
að hann (jazzinn) stigi sinn allsherjar
dauðadans. Vísir, ip.11/42.
ÞórSur Kristleifsson.
Sérstæð tónlist
Þá fer það eigi fraiiihjá neinum, sém
til íslands kemur og hefir eyrun sæmi-
lega opin, hve íslenzk tónlist hefir orðið
fjölbreyttari, þjóðlegri og sérstæðari á
síðari árum. Eiga þar fyrst og fremst
hlut að máli hin eldri tónskáld, lífs og
liðin, sem brautina ruddu, en þar koma
einnig til greina yngri tónskáldin, sem
fylgt hafa hinum eldri í spor með tón-
lagasmíðum af ýmsu tagi, og með þeim
hætti aukið fjölbreytni og svipbrigði ís-
lenzkrar tónmenntar, en á því sviði er
um mikinn gróður að ræða. Varð ég t. d.
mjög hrifinn af hinu ágæta lagi Sig-
valda Kaldalóns tónskálds við hið hjart-
næma erindi úr kvæðum Eggerts ÓÍafs-
sonar, „fsland ögrum skorið“. Þótti mér
það einnig verðskuldað réttlæti örlaganna,
að þetta ljóð ættjarðarvinarins mikla og
vorboðans í sjálfstæðisbaráttu fslendinga
skyldi hefjast upp í slíkan heiðurssess í
hugum landa hans, eins og raun bar vitni,
einmitt á þvi ári, þegar draumur kyn-
slóðanna um endurheimt frelsi íslands
rættist að fullu. SamtíSin, marz ’45.
Richard Beck.
TDNLISTIN
Útgefandi :
„Félag islenzkra tónlistarnianna“.
Ritstjóri :
Hallgrímur Helgason.
Afgreiðsla:
„EK“, Austurstræti 12.
Simi 4878.
Utanáskrift ritsins:
Pósthólf 121, Reykjavik.
Prentað í Félagsprentsmiðjunni h.f.