Bændablaðið - 16.05.2012, Blaðsíða 28

28 Bændablaðið | Miðvikudagur 16. maí 2012
Hjördís Hilmarsdóttir, skógarbóndi og sleðahundaræktandi á Gunnlaugsstöðum á Völlum, Fljótsdalshéraði:
Ævintýri í Nepal um páska 2012
Það voru spenntir ferðalangar
sem hittust í Leifsstöð 31. mars
síðastliðinn; 25 manna hópur
á leið til Nepal með ÍT ferðum.
Loksins komið að langþráðri ferð.
Undirbúningur hafði staðið yfir í 2
ár og allir voru tilbúnir til að takast
á við ævintýrin framundan.
Nepal er 147.000 km² (Ísland er
ca. 103.000 km²) að stærð og liggur
að Tíbet og Indlandi. Íbúar eru um
30 milljónir og er þriðjungur undir 15
ára aldri. Nepal er fyrrum konungs-
ríki, konungnum var steypt af stóli
fyrir 4 árum og síðan má segja að
nokkurs konar stjórnlagaþing hafi
verið við völd. Nepalir eru, eins og
Íslendingar, að búa til nýja stjórnar-
skrá og er almenningur orðinn lang-
eygur eftir því að sú vinna klárist
hjá stjórnlagaþinginu í Nepal. Mikið
öngþveiti virðist ríkja í allri stjórn-
sýslu og er það sérstaklega áberandi
í höfuðborginni Katmandú.
Aðal trúarbrögðin í Nepal eru
hindúismi, en búddismi er einnig
mjög útbreiddur. Ég gat ekki annað
en dáðst að því hvað fólki af ýmsum
trúflokkum semur vel í Nepal og
virðast til dæmis hindúar og búdd-
istar iðka sína trú hlið við hlið. Í
landinu er mikil fátækt og er sagt
að fjórðungur íbúa lifi á minna en
einum dollara á dag og að meira en
5% barna deyi áður en þau nái 5 ára
aldri.
Frá Íslandi til Katmandú
Við flugum frá Íslandi til London, frá
London til Delí á Indlandi og frá Delí
til Katmandú. Þetta ferðalag okkar
tók um það bil 29 klukkustundir. Á
flugvellinum í Katmandú tóku Lata
og Geeta (okkar dömur í Nepal) á
móti okkur ásamt nokkrum af starfs-
mönnum sínum. Fyrir utan flug-
stöðvarbygginguna ríkti algjört kaos.
Hermenn öskruðu og beindu byssum
að fólki og við urðum hálf smeyk. Við
komumst þó að rútunni og fengum öll
blómakrans um hálsinn og síðan var
okkur ekið á Hótel Gangjon, þar sem
við gistum næstu tvær nætur.
Það var frekar fyndið að uppgötva
að Lata, sem ég hafði alltaf haldið
að væri miðaldra karlmaður, er 29
ára gömul kona sem rekur fyrirtækið
Raj Bala Treks and Expedition ásamt
32 ára systur sinni, Geetu. Það er
mjög sjaldgæft í Nepal að konur séu
í atvinnurekstri og ég er stolt af því
að versla við slíkt fyrirtæki.
Þann 2. apríl fórum við í skoðunar-
ferð um Katmandú. Fyrst skoðuðum
við Swayambhunath, sem er 2000
ára gamalt Búddahof. Mikið var af
fallegu handverki í sölubásum við
hofið. Næst fórum við að Boudhanat,
sem er einnig Búddahof (Stupa), eitt
stærsta hof í heimi af þessari gerð.
Boudhanat er einnig kallað apahofið,
þar sem mikið af öpum er hlaupandi
þar um veggi og þök. Þarna voru mjög
sérstök bænakefli, sem fólk strýkur
um leið og það gengur fram hjá þeim.
Við fórum og sáum hvernig málaðar
eru helgimyndir, svokallaðar Tanka,
en það er margra ára nám að læra
þessa aðferð.
Margir í hópnum keyptu sér svona
helgimynd. Þær voru í þremur verð-
flokkum og gæðum; í fyrsta flokki
voru verk nema á fyrsta og öðru ári,
í öðrum flokki verk nema sem hafa
lært aðferðina í a.m.k. 2 ár, og í þriðja
flokki myndir eftir listamenn sem eru
fullnuma í þessari málaralist.
Næst var haldið að Psupatinath,
sem er eitt helgasta hof Shiva (hind-
úa). Við virtum hofið fyrir okkur frá
eystri bakka árinnar Bagmati, þar sem
öllum öðrum en hindúum er bannaður
aðgangur að því. Þar urðum við vitni
að því þegar ættingjar búa nýlátna
ættingja sína undir líkbrennslu sem
fer fram þarna á steinpalli við ána.
Að lokinni líkbrennslunni er öskunni
sturtað í ána.
Loks fórum við á Patan Durbar
torgið, sem er á heimsminjaskrá. Þar
eru mörg mjög gömul hof, öll frekar
lítil.
Rétt við torgið stóð fólk í löngum
röðum til að ná sér í mjög mengað
vatn til drykkjar, en mjög lítið er um
hreint vatn í Katmandú. Þeir sem
hafa efni á geta samt keypt sér vatn
á flöskum.
Eftir skoðunarferðina fórum við
í þekktustu útivistarbúð Nepala,
Scerpa, en þeir framleiða mjög góðar
vörur og Scerpa er þekkt merki víða
um heim. Margir versluðu eitthvað
þarna og var verðið ca. 60% af sam-
bærilegri vöru á Íslandi. Þessum degi
lauk með kvöldmat á indverskum
stað og var maturinn mjög góður.
Þetta var merkilegur dagur og við
sáum margt framandi, en flestir voru
búnir að fá nóg af Katmandú eftir
þennan eina dag. Afar mikil mengun
og sóðaskapur er í borginni.
Lata fræddi okkur heilmikið um
líf fólksins í Nepal. Hún sagði t.d.
að þar væri afar mikil stéttaskipting.
Þær systur eru af yfirstétt, en maður
varð samt aldrei var við það þessa
daga að þær litu niður á almúgann.
Þrátt fyrir að þær systur séu í atvinnu-
rekstri lifa þær að öðru leyti mjög
hefðbundnu lífi. Mamma þeirra valdi
t.d. eiginmenn fyrir þær báðar, vegna
þess að faðir þeirra er látinn og þær
eiga engan eldri bróður. Þær búa
báðar hjá fjölskyldu eiginmanna
sinna. Lata hefur a.m.k. séríbúð
en öll fjölskyldan borðar saman.
Mamma þeirra giftist pabba þeirra
þegar hún var 6 ára og hann sá um
að ala hana upp og mennta. Nepalar
borða yfirleitt með fingrunum, þ.e.
fingrum hægri handar, en þær systur
notuðu áhöld þegar þær borðuðu með
okkur.
Gengið í Base Camp Everest
Þann 3. apríl skiptist hópurinn. Níu
manna hópur flaug til Lukla snemma
morguns, þaðan sem þau gengu
í Base Camp Everest. Kristiana
Baldursdóttir fór fyrir þessum hóp
með styrkri aðstoð Rysi, frábærs inn-
lends leiðsögumanns. Áður en þau
héldu af stað færðu Geeta og Lata
Svölu Guðjónsdóttur afmælistertu,
með kerti og öllu, sem Svala deildi
svo með okkur hinum.
Við hin fórum í rútu til borgar-
innar Pokhara sem stendur við
vatnið Phewa Tal. Þetta er rúmlega
6 klukkustunda rútuferð um sveitir
Nepals. Á leiðinni keyrðum við
framhjá kláf sem liggur upp að
klaustri, Markana Temple. Lata sagði
okkur að þar væri mjög skemmtileg
gönguleið.
Við sáum einnig fólk í rafting.
Við borðuðum hádegismat á mjög
flottum stað, þar var hlaðborð og
góður matur, og komum svo til
Pokhara undir kvöld. Pokhara er
falleg borg með mjög fallegt útsýni
til Himalajafjallanna. Þar var allt
svo mikið hreinna og notalegra en
í Katmandú. Yfir kvöldmatnum
horfðum við á danssýningu þar sem
innfæddir sýndu nepalska dansa og
sungu nepölsk lög.
Til Nayapul
Daginn eftir ókum við frá Pokhara til
Nayapul. Ekið var um landbúnaðar-
héruð þar sem aðallega eru ræktuð
hrísgrjón. Gangan okkar (1.050
m) hófst í Nayapul. Við gengum í
gegnum mörg lítil þorp og það var
fróðlegt að sjá hvernig fólkið býr.
Á einum stað komum við að
nýbyggðum skóla og einn úr hópnum
var með kassa af pennum í bakpok-
anum sem hann gaf skólanum. Við
hin gáfum peninga til styrktar skól-
anum. Í staðinn fengum við rauðan
blett á ennið og blóm.
Við hækkuðum okkur um rúma
1.000 metra þennan fyrsta dag og
gengum í 6,5 klst. Við gistum í
góðum skála (tehúsi) sem heitir
Machapuchare (fisksporður) í
Banthanti. Þarna hittum við skemmti-
leg hjón frá Sarasota, Flórída, sem ég
spjallaði heilmikið við. Daginn eftir
gengum við til Ghorepani (2.860
m). Á leiðinni blöstu við fjöllin
Machapuchare (6.997 m), sem er
mjög fallegt, heilagt fjall, sem ekki
er klifið, Anna Purna South (7219
m) og Hiunchuli (6441 m).
Við náðum að komast í hús kl. 14,
rétt áður en grenjandi rigning skall á.
Við gistum í stóru tehúsi (skála) sem
heitir Sunny Hotel, þar var margt fólk
og mikið stuð um kvöldið, spiluð
músik og dansað.
Hjördís Anna í Purna Base Camp.
Hér er hópurinn saman kominn við skiltið í Anna Purna Base Camp.
Auður í Nepalskum búningi
Fararstjórarnir. Lata og Geeta.
Pokhara