Fréttablaðið - 17.03.2012, Blaðsíða 42

Fréttablaðið - 17.03.2012, Blaðsíða 42
KYNNING − AUGLÝSINGFermingargjafir LAUGARDAGUR 17. MARS 20124 Gjafir sem endast Það er margt sem hugur fermingarbarna girnist enda eiga þau lífið fram undan. Símar, fartölvur, húsgögn í herbergið, myndavélar og utanlandsferðir eru þar á meðal. Umræddar gjafir eru þó ekki á færi allra og það má láta sér detta ýmislegt annað í hug. Gefðu spegil. Sjálfsmyndin mótast sem aldrei fyrr í kringum fermingaraldur- inn og fáir aldurshópar spegla sig meira. Gefðu fallegan spegil í herbergið. Þú getur verið viss um að hann verður í stöðugri notkun. Gefðu ferðatösku. Góð ferðataska eru lífstíðareign og kemur yfirleitt að góðum notum. NORDICPHOTOS/GETTY Gefðu myndaalbúm. Standir þú barninu nærri áttu eflaust myndir af því við ýmis tilefni; úr fjölskylduboðum, útilegum, utanlandsferðum og úr daglegu lífi. Þetta geta jafnvel verið myndir sem unglingurinn og foreldrar hans hafa aldrei séð og vekja eflaust lukku. Það er ekki verra að dunda sér við að skreyta albúmið en í föndur- verslunum fást alls kyns fallegir límmiðar til að gera gjöfina enn persónulegri. Gefðu landakort eða hnött. Stór landakort og flottir hnettir fást víða. Kortin er hægt að ramma inn eða hengja beint upp á vegg og fara vel í unglingaher- bergi. Láttu teiknibólur fylgja með svo fermingarbarnið geti merkt inn á kortið staði sem það hefur heimsótt og staði sem það langar til að sækja heim. Gefðu tíma í hljóðveri. Hver vill ekki eiga upptöku af sér að syngja uppáhaldslagið? Það getur verið óborganlegt að eiga slíka upptöku seinna og upplagt að grafa hana upp fyrir stórveislur og brúð- kaup síðar um ævina. Gefðu tré. Fermingarbarnið getur gróðursett það í garðinum og það vex með því. Það getur verið gaman að vitja þess seinna og segja börnum og barnabörnum frá því að þarna sé fermingartréð orðið fullvaxta. Amma fermdist í sveit árið 1924 Prestssonurinn Þórður Sigurðarson, sem fermdist árið 2003, tók viðtal við ömmu sína, Svanfríði Guðnýju Kristjánsdóttur frá Braut- arhóli, daginn fyrir eigin fermingu. Svanfríður er látin en Frétta- blaðið fékk leyfi til að birta spjallið. „Ég fæddist 1910 svo fermingin hefur verið 1924. Þetta var á hvítasunnu. Ég hafði gengið til prestsins á Völlum fyrir ferm- inguna. Presturinn, séra Stefán Kristinsson, spurði okkur út úr í kirkju og hlýddi okkur yfir. Ég kunni nú marga sálma, milli fjörutíu og fimmtíu. Flest fermingarbörnin höfðu metnað og vildu kunna sem flesta sálma því presturinn vildi það. Fermingarmessurnar voru alltaf fjölmennar. Á þessum hvíta- sunnudegi var hríðarveður. Engu að síður var kirkjan troðfull og þurfti að setja inn aukastóla. Börnin voru miklu fleiri í sveitinni þá en nú. Mörg systkini á hverjum bæ. Fermingarkjóll að láni Ég var í hvítum kjól og mér var kalt. Kjóllinn var þunnur og fínn. Ég átti hann ekki því hann var fenginn að láni. Fermingarkjólar voru hvítir og ónothæfir fyrir aðra daga og voru því lánsföt. Ég fékk síðan sparikjól fyrir önnur tilefni. Þetta var áður en kyrtlarnir komu til sögunnar. Ég var í dönskum skóm sem svo voru kallaðir. Þeir voru svart- ir og ágætir. Við fórum út að Völlum þar sem presturinn bjó og svo skiptum við stelpurnar um föt inni á kontór prests- ins. Vinkona mín var með kyrtil og í skaut- búningi. Þegar við vorum búin að fara í ferming- arfötin gengum við út í kirkju með fjölskyldum okkar. Við feng- um sérstakt sæti í messunni. Þegar stólræðan var búin var sunginn fermingarsálmur: „Lát þennan dag, ó Drottinn, nú.“ Þá færðum við okkur upp að altarinu og settumst þar. Presturinn hélt ræðu númer tvö, fermingarræðuna, og talaði beint til okkar. Síðan vorum við fermd. Við þurftum ekki að svara prestinum með öðru en jáyrði því yfirheyrslur voru búnar í spurningum. Svo tók presturinn í hönd okkar um leið og hann var búinn að ferma. Það var engin altaris- ganga í guðsþjónustunni en hún var í vikunni á eftir. Sauðburður hafði áhrif Þetta var eftirminnilegur dagur. Við vinkonurnar, og allir krakkar á þessum tíma, tókum fermingarheitið alvarlega. Við vildum tilheyra Guði. Það var engin veisla. Börnunum sem fermdust og foreldrum þeirra var boðið inn á prestssetrið. Þegar við komum heim skipti ég um föt, enda var sauðburður og allir að sinna skepnunum. Ég fór að ná saman kindunum sem voru úti. Það var ekki vonskuveður en nauðsynlegt að koma skepnunum inn. Það var ekki til siðs að gefa margar gjafir á þessum tíma. Ég fékk fermingarkort og Gísli bróðir minn hafði keypt notað úr, sem hann gaf mér. Pabbi og mamma gáfu mér kind.“ Svanfríður Guðný Kristjánsdóttir frá Brautarhóli með ferm- ingarsystur sinni, Önnur Stefánsdóttur frá Gröf. Þær fermdust árið 1924 að Völlum.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.