Fréttablaðið - 09.05.2012, Síða 13

MIÐVIKUDAGUR 9. maí 2012 13
Á vormisseri tóku rúmlega 3.000 reykvískir foreldrar
þátt í viðhorfskönnun þar sem
ánægja þeirra með grunnskólann
var mæld. Reykjavíkurborg legg-
ur metnað sinn í umbótastarf og
hafa viðhorfskannanir verið lagðar
fyrir foreldra grunn- og leikskóla-
barna um langt skeið. Nú þróum
við sambærilegar kannanir vegna
frístundaheimila- og félagsmið-
stöðvastarfs. Reykjavíkurborg
nýtir sér þessar kannanir í öllu
gæða- og fagstarfi og tekur niður-
stöður þeirra alvarlega. Kannan-
irnar eru umbótatæki, bæði fyrir
skólana og stefnumótun skóla- og
frístundaráðs.
Mikil gleði með umsjónarkennara
Mýmargt ánægjulegt kom í ljós við
úrvinnslu síðustu viðhorfskönnun-
ar. Hæst ber að ánægja foreldra
með skólastarfið fer vaxandi og
hefur ánægjan ekki mælst meiri
frá árinu 2002. Ánægja foreldra
með umsjónarkennara er mikil og
eykst á milli ára. 90% foreldra eru
ánægð með viðmót umsjónarkenn-
ara við sitt barn og 91% foreldra er
ánægt með viðmót umsjónarkenn-
ara við foreldra. Mest eykst ánægja
foreldra með upplýsingamiðlun
umsjónarkennara um barnið, í 82%
úr 73% árið 2008. Ánægja með for-
eldraviðtöl eykst töluvert og mikill
meirihluti foreldra telur að börnum
þeirra líði vel í skólanum, þar eykst
ánægja með líðan í kennslustundum
mest.
Ekkert barn býr við skerta námsgetu
81% foreldra telur að skólinn komi
vel til móts við þarfir síns barns og
hefur sú tala farið hækkandi síð-
ustu ár sem er jákvætt. Það býr
nefnilega ekkert barn við skerta
námsgetu, það er hlutverk skól-
anna að finna námsefni og náms-
hætti við hæfi. Börnin eiga ekki að
þurfa að aðlagast skólanum, það er
skólanna að mæta þörfum hvers og
eins barns. Það er kjarninn í skóla-
stefnu án aðgreiningar, stefnu sem
fagnar margbreytileika og vegsam-
ar styrkleika hvers og eins. Í þessu
verkefni er skólafólk vakið og sofið
– og við erum að ná árangri.
Árangur í baráttu
gegn einelti og neyslu
Einn mesti vágestur í tilveru barna
og unglinga er einelti. Reykvískir
kennarar og starfsfólk skóla eru
sífellt vakandi fyrir því að skapa
andrúmsloft umburðarlyndis og
samvinnu, svo að einelti nái ekki að
skjóta rótum. Í þeim efnum hefur
merkilegur árangur náðst. Hlutfall
foreldra sem telur barn sitt hafa
orðið fyrir einelti síðasta árið lækk-
ar úr 16% á árinu 2010 í 11% nú. Sé
nánar rýnt í niðurstöður ýmissa
mælinga sem tengjast einelti kemur
í ljós að börn telja skólann bregð-
ast fyrr við og vera meira vak-
andi fyrir því að einelti nái ekki að
skjóta rótum. En hér skipta vökul-
ir foreldrar, sem og náin samvinna
okkar foreldra um börnin í bekkn-
um líka máli. Brýnum fyrir börnum
okkar umburðarlyndi, sátt og sam-
lyndi. Það er veganesti sem ávallt
heldur gildi sínu. Eitt barn sem
verður fyrir einelti er einu barni of
mikið, við höldum áfram baráttunni
gegn einelti, á hverjum degi. Önnur
jákvæð niðurstaða sýnir okkur hvað
reykvískir unglingar eru upplýstir
og ábyrgir með því að taka afstöðu
gegn hvers kyns vímugjöfum. Síð-
astliðin tíu ár hefur þeim ungling-
um stöðugt fækkað sem drekka og
reykja. Það eru gríðarlega jákvæð-
ar niðurstöður.
Takk fyrir frábært fólk
Ég vil þakka starfsfólki grunnskóla
fyrir þann metnað og fagmennsku
sem einkennir skólastarfið. Þakk-
læti foreldra birtist í næstum
hverju einasta svari við þeim fjöl-
mörgu spurningum sem er að finna
í viðhorfskönnun ársins. Í reykvísk-
um grunnskólum eru sterkir innvið-
ir, þar starfa metnaðarfullir kenn-
arar, góðir stjórnendur og umfram
allt eru þar við nám duglegir nem-
endur. Árangur í lestri og stærð-
fræði hefur aldrei verið betri, sama
á við um aðrar námsgreinar.
Takk fyrir góða foreldra
og takk fyrir jafnrétti til náms
Viðhorf foreldra til menntun-
ar barna sinna er sá þáttur sem
hefur mest áhrif á velferð þeirra
og árangur í skóla. Jákvæðir og
virkir foreldrar bæta skólastarfið
og auka áhuga og metnað barnanna
og styðja við mikilvægt starf kenn-
arans. Sem betur fer taka for-
eldrar sífellt virkari þátt í skóla-
starfi barna sinna. Sú þátttaka er
veigamikil ástæða fyrir þeim góða
árangri sem náðst hefur. Annar
þáttur sem oft er vanmetinn er sá
jöfnuður sem einkennir íslenskt
skólakerfi og er okkar dýrmætasta
sérstaða. Jöfnuðurinn í kerfinu
okkar kemur skýrt fram í alþjóð-
legum rannsóknum og er öfundar-
efni annarra þjóða.
Niðurstöður nýjustu viðhorfs-
könnunar sýna að við náum árangri
með því að halda áfram að setja
markið hátt. Börn og unglingar í
Reykjavík eiga bestu tækifæri skil-
ið, jafnt í námi sem félagsstarfi.
Grunnskólinn okkar
Spurningin um hvort útgerð beri að borga eiganda fiski-
miðanna, þjóðinni, auðlindagjald
eða ekki, stendur ekki um hvort
einstök landsvæði borgi gjald-
ið, því skattur er ekki lagður á
landssvæði, heldur eru skatt-
ar greiddir af einstaklingum.
Þannig stendur spurningin um
það hvort heppilegra sé að arð-
inum af fiskveiðunum sé varið
til persónulegra þarfa útgerðar-
mannsins eða hvort nýta eigi
arðinn til samgöngumála á borð
við jarðgangnagerð og í vega-
bætur. Það er hinn raunveru-
legi valkostur sem við stöndum
frammi fyrir.
Þó svo að vilji sé fyrir því að
tryggja áframhaldandi auðlegð
einhverra einstaklinga sem eiga
lögheimili annars staðar en í
Reykjavík þá er það ekki nokkur
trygging fyrir því að viðkomandi
einstaklingur (sem sleppt yrði
við auðlindagjald) noti þá auka-
legu fjármuni sem hann hefur
úr að spila til uppbyggingar þar
á staðnum. Þvert á móti sýndi
reynslan í góðærinu annað.
Umframfjármunirnir (auðlinda-
rentan) sem með réttu hefðu
átt að renna til verkefna í þágu
þjóðarinnar voru gjarnan nýttir
til gæluverkefna, einhvers konar
„útrásar“ með afleiðingum sem
okkur eru öllum kunnar.
Upphafið að endi rökræðunnar
Upphafið að endi allrar skyn-
semdarumræðu hér á landi er
þegar annar deiluaðila segir:
„ertu þá á móti landsbyggðinni?“
Um leið og farið er að tengja
skoðanaskipti því hvort menn
séu hugsanlega andsnúnir lands-
byggð eða ekki (eins fáránlega
og það hljómar) þá hefur tekist
að jarða rökræðuna og umræðan
snýst um allt annað en hagsmuni
landsbyggðar og þjóðar.
Spurningin um auðlindagjald
hefur ekkert með landsvæði að
gera heldur aðeins hvort hlífa
eigi nokkrum einstaklingum sem
skráðir eru til heimilis á tiltekn-
um stað við því að borga afnota-
gjald af fiskveiðiauðlindinni eða
hvort krefja eigi þá um leigu-
gjald af sameign þjóðarinnar svo
það megi nota til samfélagslegra
verkefna.
Umræðan um auðlindagjaldið
er núna stödd í þeim farvegi sem
hún hefði átt að vera í við upphaf
kjörtímabils ríkisstjórnarinnar.
Sú leið sem stjórnvöld hafa lagt
til er því miður ekki nægjanlega
einföld og gegnsæ og stenst ekki
kröfur um hámörkun á arðbærni
greinarinnar. Umræðan sem
spunnist hefur í kjölfar þess að
frumvarpið hefur verið lagt fram
og viðbrögð hagsmunaaðila sem
einskis svífast og láta gremju
sína bitna á þeim er síst skyldi,
starfsfólki sínu, hefur aftur á
móti fært okkur heim sanninn
um hversu brýnt er að innkalla
aflaheimildirnar svo ekki leiki
vafi á eignarhaldi og ráðstöfunar-
rétti þjóðarinnar á fiskveiðiheim-
ildunum.
Landsvæði
borga ekki skattaMenntamálOddný
Sturludóttir
borgarfulltrúi og
formaður skóla- og
frístundaráðs
Sjávarútvegur
Bolli
Héðinsson
hagfræðingur
Láttu hjartað ráða
„Ítalska ólífuolían mín er heilnæm og gerir líkamanum
einstaklega gott, jafnt útvortis sem innvortis.“
Fæst í verslunum Hagkaups og Bónus · www.lífrænt.is