Fréttablaðið - 11.12.2012, Blaðsíða 17

Fréttablaðið - 11.12.2012, Blaðsíða 17
ÞRIÐJUDAGUR 11. desember 2012 | SKOÐUN | 17 HEILSA Teitur Guðmundsson læknir Ég skrifaði grein nýverið um framtíð heilbrigðisþjónustu hér- lendis og velti vöngum yfir því hvað væri skynsamlegt að athuga í því samhengi. Þessi grein er áætlað framhald hennar með inn- leggi í umræðuna sem hefur verið undanfarið. Allar götur síðan ég kom heim úr námi árið 1999 hefur verið býsna neikvæð umræða um heilbrigðisþjónustu. Þá þykir mér hún hafa aukist til muna síðast- liðin ár eða frá kreppu og má lík- lega setja almenna vanlíðan og öryggisleysi samfara umfjöllun um skuldavanda heimila, fyrir- tækja og ríkis að einhverju leyti í samhengi við það. Ítrekaðar frá- sagnir eru af sparnaði, lélegum tækjakosti og húsnæði, slælegum aðbúnaði starfsmanna, lélegum launum og svona mætti lengi telja. Það sárvantar að ræða hið góða og benda á jákvæða hluti sem eru að gerast alla daga líka í heilbrigðisþjónustunni. Þá má ekki gleyma að reikna þjóðhags- leg áhrif af góðri heilbrigðis- þjónustu og fara að líta á það sem hagnað fremur en endalausan kostnað eins og okkur hættir til að gera. Við megum ekki gleyma því að þrátt fyrir allt erum við smáþjóð sem ber sig saman við þær allra stærstu og við krefjumst almennt þess að lífsgæði okkar séu sam- bærileg á við þær og helst betri. Ég vil reyndar meina að á margan hátt séum við öfundsverð, en auð- vitað er margt sem betur mætti fara. Í þessu ljósi er rétt að átta sig á því að við getum ekki keppt í öllum greinum læknisfræðinnar sökum skorts á fjölda sjúklinga til að viðhalda færni og þjálfun fyrir utan þá augljósu staðreynd að við eigum ekki þann tækja- kost sem til þarf, hvað þá húsnæði sem stenst kröfur nútímans. Við því þarf að bregðast með stefnu- mörkun. Fagfólk á heimsmælikvarða Ég tel að við eigum fagfólk á heimsmælikvarða, þá sérstaklega þegar kemur að ósérhlífni, sam- stöðu og þeim séríslenska eigin- leika að láta hlutina „reddast“ eða ganga upp. Það er nefnilega þess vegna sem heilbrigðiskerfið er jafn gott og raun ber vitni. Við heilbrigðisstarfsmenn sættum okkur ekki við annað en að leggja okkur fram um að ná sem best- um árangri hverju sinni, en það læðist óneitanlega sá grunur að manni að verið sé að bregða fæti fyrir okkur á stundum með mis- gáfulegum ákvörðunum. Samráð er af skornum skammti og alþing- ismenn, meira að segja fyrrum velferðarráðherra, standa í niður- skurði en leggja á sama tíma til að skoðuð verði niðurgreiðsla til græðara, einfaldlega vegna persónulegrar reynslu einhvers þeirra. Allt þetta þegar ekki einu sinni er búið að tryggja niður- greiðslu hefbundinna faga eins og tannlækninga eða sálfræði- þjónustu. En hvernig ætti heilbrigðis- þjónustan að vera? Flest erum við sammála því að heilsugæslan ætti að vera fyrsti viðkomustaður þess sem leitar eftir þjónustu og að hún geti þá sinnt þeim þörfum sem skilgreindar eru af not- endum hennar. Hingað til hefur slík skilgreining ekki verið sett fram af hálfu notenda svo mér sé kunnugt um heldur hafa fagað- ilar og stjórnendur lagt línurnar nær eingöngu og liggur vandi „þjónustuveitandans“ mögulega í þeirri þversögn að telja sig vita hvað notandinn vill en leita ekki eftir slíkum upplýsingum. Við eigum einnig að skoða hverjar þarfir fagaðilanna eru og reyna að samræma þessi sjónarmið líkt og gerist í öllum rekstri. Sömu nálgun þarf varðandi sjúkrahús- þjónustu og alla stoðþjónustu svo hægt sé að átta sig á samhengi hlutanna. Sjúklingar ættu að eiga það sem kalla mætti „þjónustufull- trúa“ sem mætti jafnvel vera raf- rænn þar sem þeir gætu nálgast sínar upplýsingar, tímabókanir, geymt lyfjakort, helstu greining- ar, rannsóknarsvör, lækna, stað- setningar, símanúmer og upp- lýsingar um þær forvarnir sem viðkomandi ætti að horfa til sam- kvæmt klínískum leiðbeiningum. Allt þetta krefst auðvitað þess að við höfum samtengda rafræna sjúkraskrá, en allar þessar upp- lýsingar liggja nú þegar fyrir. Einungis þarf að leysa hvernig á að birta þær skjólstæðingnum sjálfum eða fulltrúa hans. Samræma þarf sjúkraskrá Við þurfum að auka afköst á sama tíma og við verðum að tryggja gæðin, það gerist með hvatakerfum, góðu eftirliti og tölvukerfi sem uppfyllir vænting- ar. Nú er mikið rætt um nauðsyn þess að byggja nýtt sjúkrahús sem kostar milljarðatugi og er líklega góð fjárfesting til lengri tíma litið, en við höfum ekki enn náð því að samræma sjúkraskrá sem ég myndi setja í algeran for- gang umfram allt annað í heil- brigðisþjónustunni í dag vegna þess tiltölulega litla kostnaðar sem því fylgir og þess mikla hag- ræðis og framtíðartækifæra sem það gefur okkur. Þá þarf að leysa mönnunar- vanda landsbyggðarinnar þar sem ekki hafa fengist læknar til starfa á sumum stöðum nema í gegnum afleysingar sem er dýrari kostur og verri samfella þjónustu. Mögulega væri slíkt gert með því að taka aftur upp héraðsskyldu eins og tíðkaðist forðum. Ég tel þó betra að veita þjónustuna á afmörkuðum svæð- um með vaktarúllu bráðatækna (paramedics) og vel þjálfuðum hjúkrunarfræðingi (nurse practi- cioner) með stuðningi miðlægr- ar fjarskiptaþjónustu þar sem læknar væru til ráðgjafar allan sólarhringinn jafnvel með mynd- símatækni. Slík eining þar sem símaþjónusta fyrir allt landið væri samhæfð og tímabókanir jafnvel líka myndi skila mik- illi hagræðingu og yfirsýn. Þá þyrfti að efla upplýsingagjöf til almennings og veita leiðbeining- ar um það hvernig á að nálgast heilbrigðisþjónustu með mið- lægri vefsíðu, í gegnum símaráð- gjöf, auglýsingar og upplýsinga- bækling á hvert heimili. Þá tel ég nauðsynlegt að gera almenn- ingi kleift að átta sig á kostnaði vegna veittrar heilbrigðisþjón- ustu þó greiðsluþátttaka aukist ekki endilega. Það eykur virð- ingu fyrir þjónustunni og gerir hana að lokum skilvirkari. Dæmi um þetta er að kostnaður vegna heilsugæslu og sjúkrahússþjón- ustu er að mestu falinn og kemur ekki fram á reikningi skjól- stæðings, en hann er sýnilegur á reikningum sérfræðilækna á stofu, þessu þarf að breyta. Samræma þarf betur þjón- ustu sérfræðilækna, sjúkra- húsa, heilsugæslu, sálfræðinga, sjúkraþjálfara og annarra fag- stétta í heilbrigðisþjónustu með einu upplýsingakerfi, þannig sparast miklar fjárhæðir, upp- lýsingar verða miðlægar, með- ferð batnar og öryggi sjúklinga eykst til muna sem hlýtur að vera meginmarkmiðið í því skyni að veita góða og skilvirka heilbrigð- isþjónustu. Tillögur að skipulagi heilbrigðisþjónustu á Íslandi Samræma þarf betur þjónustu sér- fræðilækna, sjúkrahúsa, heilsugæslu, sálfræðinga, sjúkraþjálfara og annarra fagstétta í heilbrigðisþjón- ustu með einu upplýsinga- kerfi, þannig sparast miklar fjárhæðir, upplýsingar verða miðlægar, meðferð batnar og öryggi sjúklinga eykst. VÖRUR SEM EIGA HEIMA Í ÞÍNU ELDHÚSI Fæst í verslunum Hagkaups og Bónus

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.