Fréttablaðið - 21.12.2012, Side 72

21. desember 2012 FÖSTUDAGUR| MENNING | 48
Á vit hins ókunnuga
Höfundar: Erlendur Haraldsson og
Hafliði Helgason
Útgáfa: Almenna bókafélagið
Fjöldi síðna: 256
Ian Stevenson hafði mik-inn áhuga á minningum frá fyrra lífi sem sum börn töldu sig búa yfir. Hann tók að rannsaka einstök dæmi upp úr 1950. Þetta vatt hratt
upp á sig og hann fór að frétta af
slíkum tilvikum víða um heim.
Hann hóf rannsóknir á Indlandi
og síðan bárust þær út til landa
eins og Sri Lanka, Tælands, Tyrk-
lands og Líbanons og til Suður-
Ameríku. Fá tilvik komu fram
frá Evrópu en þó fundust dæmi
um þau þar líka.
Þegar Stevenson hafði unnið að
slíkum rannsóknum í fjölda ára
og ritað um þær margar grein-
ar og nokkrar bækur af sinni
alkunnu nákvæmni og samvisku-
semi, vildi Uppfuyhann fá óháða
aðila til að gera nokkrar slíkar
rannsóknir til að sjá hvort aðrir
fengju sömu niðurstöður. Steven-
son fór þess á leit við mig að ég
gerði slíka rannsókn. Ég var fús
til þess. …
Ég rakst mjög fljótlega á eftir-
tektarverð tilvik en sum þeirra
voru á þann veg að enginn ein-
staklingur fannst sem samsvar-
aði lýsingum barnsins og hafði
dáið áður en það fæddist. Stund-
um voru þessar meintu minn-
ingar svo almenns eðlis að engin
leið var að rekja þær. En stund-
um var frásögn barnanna um
mjög óvenjulega og sértæka
atburði. Tvennt leiddi okkur oft-
ast á sporið. Börnin sögðu stund-
um frá því hvar þau höfðu búið,
ekki nákvæmt götuheiti en bæ
eða hérað. Hitt var að þau skýrðu
frá því hvernig dauða þeirra hefði
borið að og hver aðdragandi hans
hefði verið. Sérstaklega var eftir-
tektarvert hversu mörg þeirra
sögðu frá andláti sínu og kjarn-
inn í því var að þau greindu frá
aðdraganda þess þegar þau dóu,
eins og síðustu minningum af
fyrra lífi. …
Ég rannsakaði í Líbanon til-
vik meðal drúsa sem eru einn af
fjórum megin trú- og þjóðfélags-
flokkum í Líbanon. Þar gerði ég
athugun á 30 tilvikum og birti
greinar þar sem fjórum þeirra
er rækilega lýst. Eitt tilvikanna
var næsta ótrúlegt.
Tilvikið um Nazih Al-Danaf
Þetta var piltur, Nazih að nafni,
sem fór strax mjög ungur að tala
um það að hann hefði borið vopn,
tvær skammbyssur og fjórar
handsprengjur, verið með öðrum
orðum vel vopnaður. Drengur-
inn sagðist hafa verið fullorðinn,
hafa átt hús og börn og að vopn-
aðir menn hefðu komið, skipst
hefði verið á skotum og þeir síðan
skotið hann. Nazih sagði einnig
frá því í hvaða bæ hann hefði átt
heima. Hann vildi fara heim að
sækja vopnin sín. Foreldrar hans
sinntu þessu ekki lengi vel. Hann
átti mörg systkini.
Ég tók viðtöl við foreldrana
og systkinin hvert í sínu lagi og
þeim bar einstaklega vel saman
um hvað drengurinn hefði sagt.
Hann sagðist einnig hafa átt
heyrnarlausan vin, að konan
hans væri fallegri en núverandi
mamma hans. Hann sagði helli
vera nálægt húsinu sínu og taldi
upp fleiri atriði. Nazih sagð-
ist hafa átt heima í Kabersham-
un sem er lítill bær í um 17 km
fjarlægð frá heimili hans. Fjöl-
skyldan lét loks undan kvabbi
drengsins og fór með hann þang-
að. Þegar komið var að aðal-
krossgötunum í miðbænum vís-
aði hann á næsta veg til vinstri,
síðan skyldi beygja til vinstri yfir
á annan veg og hann skyldi aka á
enda. Þar var stansað og dreng-
urinn hljóp þar upp bratta götu
til vinstri og faðir hans á eftir
honum. Þarna átti hann að hafa
átt heima. Á meðan héldu móðir
hans og systir sig niðri við bílinn.
Ungur maður í neðsta húsinu við
bröttu götuna var þar að þvo bíl-
inn sinn. Hann sá til mæðgnanna,
tók þær tali og spurði að hverju
þau væru að leita. Þær sögðu
honum að drengurinn teldi sig
hafa átt heima við þessa götu í
fyrra lífi og væri að leita að hús-
inu sínu og fjölskyldu. Þær segja
unga manninum frá fullyrðingum
drengsins um fyrra líf og spyrja
hvort hann þekki nokkurn þarna
sem hafi verið skotinn, hafi borið
byssur og handsprengjur og átt
rauðan bíl. Ungi maðurinn segir
það eiga vel við föður sinn sem
hafi dáið fyrir mörgum árum.
Hann spyr um aldur drengsins og
kallar síðan á móður sína sem var
að vinna á akri rétt hjá. Þá komu
Nazih og faðir hans, sem höfðu
hlaupið rétt upp fyrir, niður göt-
una og að húsinu.
Þessi ekkja bjó þarna með
tveimur börnum sínum á ung-
lingsaldri. Hún hafði átt mann
sem hafði látist í átökum meðan
á borgarastyrjöldinni stóð. Hann
hafði verið lífvörður leiðtoga
drúsa í Líbanon og einnig verið
skrifstofustjóri í höfuðstöðvum
þeirra í Beirút. Eina nóttina réð-
ust menn inn í höfuðstöðvarnar,
drápu tvo verði við varðhliðið,
ruddust inn í húsið og þar var
maður hennar skotinn til bana.
Árásarmennirnir hurfu síðan á
brott. Engin merki voru um að
hann hefði fellt neinn en ekki
er hægt að útiloka að það hafi
gerst og árásarmenn hefðu tekið
með sér á brott fallinn félaga.
Þetta var hvorki hægt að stað-
festa né hrekja. Annað í frásögn
drengsins kom heim og saman
við líf þessa manns sem hét Fuad
Khaddage.
Ekkjan var í fyrstu mjög tor-
tryggin og spurði drenginn
spurninga, til dæmis hver hefði
smíðað hliðið að húsinu og hann
svaraði því réttilega. Hún spurði
hann líka hvort hún hefði slasast
á meðan þau bjuggu í Ainab sem
var ekki langt frá. Hann svaraði
því til að hún hefði farið úr axlar-
lið sem reyndist rétt. Hún spurði
hann hvort dóttir þeirra hefði
veikst og drengurinn svaraði
um hæl að hún hefði orðið alvar-
lega veik af inntöku lyfja sem
hann átti og hún hafði komist í.
Drengurinn spurði á móti: „Hvar
er tunnan sem ég notaði þegar
ég kenndi þér að skjóta?“ Í ljós
kom að það var ryðguð tunna úti
í garði sem þau höfðu notað þegar
hann kenndi henni að skjóta. Þau
buðu drengnum inn í húsið. Hann
vildi fá vopnin sín og gekk að
skáp í einu herberginu þar sem
þau höfðu verið geymd en þau
voru ekki þar lengur. Fjölskyldan
hafði látið frá sér vopnin. Ekkj-
an skýrði mér og túlki mínum,
Majd Abu-Izzeddin, frá þessu svo
að þetta er beint frá henni haft.
Fleira fór þeim á milli sem of
langt mál yrði að rekja hér. Allt
reyndist rétt sem drengurinn
sagði svo að ekkjan sannfærðist
um að hann væri maður hennar
endurborinn.
Prófaði drenginn
Fuad Khaddage hafði átt bróð-
ur sem var á lífi og það var farið
með Nazih heim til hans. Bróðir-
inn, Sheik Adeeb, vildi líka prófa
drenginn og spurði hvernig hann
gæti sannað að hann hefði verið
bróðir hans. Drengurinn svar-
aði: „Ég gaf þér byssu.“ Bróðir-
inn spurði þá hvernig byssu. „Það
var Czech sextán“, og það var
rétt. Sheik Adeeb bað drenginn
að segja sér hvar hann hefði búið
með fyrstu konu sinni. Nazih bað
hann þá að koma með sér út á göt-
una. Þeir gengu eftir henni nokk-
urn spöl. Þar nemur drengurinn
staðar, bendir fyrst á hús eitt og
segir að faðir sinn hafi búið þar og
síðan á húsið við hliðina þar sem
hann hafi búið með fyrri konu
sinni. Fuad Khaddage hafði verið
tvíkvæntur og skilið við fyrri
konu sína.
Seinna kom Sheik Adeeb í heim-
sókn til Nazih og lagði skamm-
byssu á borðið og spurði hvort
þetta væri byssan sem hann gaf
honum. Drengurinn leit á hana
og svaraði neitandi. Þetta reynd-
ist rétt. Allt virtist rétt sem frá
drengnum kom, fullyrtu bæði
ekkjan, Najdiyah, og fyrrverandi
mágur hennar, Sheik Adeeb. Það
sem var óvenjulegt um þetta tilvik
var að það bættust við fjölmargar
fullyrðingar hjá drengnum þegar
hann var spurður og hitti fólkið og
þær stóðust. Oftast er það svo, að
lítið sem ekkert nýtt bætist við,
þegar börnin koma á fyrri slóðir.
Um Sheik Adeeb er það að segja
að hann var háttsettur starfsmað-
ur Middle East Airlines (MEA) í
Beirút. Sheik-titillinn meðal drúsa
merkir ekki að þar fari höfðingi
eða fyrirmaður heldur að maður-
inn hafi fengið skólun í trúfélagi
drúsa en þeir fara mjög dult með
trú sína og trúarrit þeirra eru
ekki gefin út.
Gott samband við fjölskylduna
Í framhaldinu myndaðist gott
samband milli þessarar fjöl-
skyldu og drengsins og þegar ég
var þarna var augljóslega mjög
hlýtt á milli drengsins og þessar-
ar meintu fyrrum fjölskyldu hans.
Hve vel bar 22 fullyrðingum
Nazihs um fyrra líf saman við
staðreyndir í lífi Fuad Khaddage?
Allar sem unnt var að prófa hvort
væru réttar eða ekki, reyndust
réttar. Reyndar var ein sem vafi
lék á. Drengurinn hafði sagt að
hann hefði fengið deyfisprautu
í handlegginn þegar hann var
fluttur í sjúkrabíl á sjúkrahús.
Fuad var hins vegar skotinn í höf-
uðið í návígi og lést samstundis.
Erfitt er því að skilja hvers vegna
honum hafi verið gefin sprauta
í handlegginn en ekki er það
óhugsandi. Þá voru örfá önnur
atriði sem ekki var unnt að segja
til um hvort væru rétt eða ekki.
Tilvikið um Nazih var afar
merkilegt og það svo að það gat
varla verið satt. Ég eyddi mikl-
um tíma í að ræða við fólk sem
var vitni en allt kom fyrir ekki,
það bar öllum saman og öll próf-
anleg atriði reyndust rétt. Ég rit-
aði langa grein um þetta tilvik í
Journal of Scientific Exploration
(2002).
Minningar barna um fyrra líf
Nýlega komu út hjá Almenna bókafélaginu endurminningar Erlendar Haraldssonar, fyrrum sálfræðiprófessors, Á vit hins ókunna, sem
Erlendur skráði í samvinnu við Hafl iða Helgason. Grípum hér niður í frásögn Erlendar af rannsóknum á minningum barna um fyrra líf.
YFIRNÁTTÚRULEGT Nazih Al-Danaf fór snemma að krefjast þess að fá vopnin
sín aftur. Hann lýsti atvikum úr fyrra lífi og þekkti sem sitt fyrra heimili hús Fuads
Khaddage sem hafði verið myrtur nokkrum árum áður. Frásögn drengsins kom heim
og saman við líf Fuads sem hafði verið lífvörður helsta leiðtoga Drúsa í Líbanon.
THE MOONLIGHT
COLLECTION
BIRTING LÝSINGAR
Útgefandi: OFAN VÍ fagfjárfestasjóður, kennitala 461211-9840,
Borgartúni 19, 105 Reykjavík
OFAN VÍ fagfjárfestasjóður hefur birt lýsingu í tengslum við umsókn
um að flokkur eignavarinna skuldabréfa væri tekinn til viðskipta á
Aðalmarkaði NASDAQ OMX Iceland hf. Lýsingin er dagsett 20.
desember 2012 og staðfest af Fjármálaeftirlitinu, gefin út á íslensku
og gefin út rafrænt og birt á vefsíðu Stefnis hf. sem er rekstraraðili
sjóðsins, nánar tiltekið á slóðinni www.stefnir.is/kaupholl. Lýsinguna
má nálgast á vefsíðunni næstu 12 mánuði. NASDAQ OMX Iceland hf.
tilkynnti opinberlega þann 20. desember 2012 um að skuldabréfin
væru tekin til viðskipta og er 21. desember 2012 fyrsti mögulegi
viðskiptadagur með bréfin á hinum skipulega verðbréfamarkaði.
Skuldabréfin eru gefin út af OFAN VÍ fagfjárfestasjóði sem rekinn er
af Stefni hf. Upphafleg höfuðstólsfjárhæð útgefinna skuldabréfa,
sem öll hafa verið seld, og heildarheimild útgáfu nemur
1.150.000.000 kr. að nafnverði. Bréfin eru gefin út rafrænt í kerfi
Verðbréfaskráningar Íslands hf. Auðkenni flokksins er OFANVI 11 1.
ISIN-númer skuldabréfanna er IS0000021004. Bréfin eru gefin út í
íslenskum krónum og er hver eining skuldabréfanna 1 kr. að nafnverði.
Tilgangur með því að fá skuldabréfin tekin viðskipta á Aðalmarkaði
NASDAQ OMX Iceland hf. er að tryggja fjárfestum að starfshættir og
upplýsingagjöf um m.a. fjárhagsstöðu útgefanda séu í samræmi við
Reglur fyrir útgefendur fjármálagerninga, útgefnar af NASDAQ OMX
Iceland hf., eins og þær eru á hverjum tíma, svo og að auka
markaðshæfi skuldabréfanna.
Nánari upplýsingar um OFAN VÍ fagfjárfestasjóð og skuldabréfaflokkinn
OFANVI 11 1 má finna í lýsingu sjóðsins. Fyrirtækjaráðgjöf
Fjárfestingabankasviðs Arion banka hf. hafði umsjón með því ferli að fá
skuldabréfin tekin til viðskipta í Kauphöllinni.
Reykjavík, 20. desember 2012
Stjórn Stefnis hf.
Drengurinn sagðist hafa verið fullorðinn, hafa átt
hús og börn og að vopnaðir menn hefðu komið, skipst
hefði verið á skotum og þeir síðan skotið hann.
Allt reyndist rétt sem drengurinn sagði svo að
ekkjan sannfærðist um að hann væri maður hennar
endurborinn.