Fréttatíminn - 21.01.2011, Síða 58

58 dægurmál Helgin 21.-23. janúar 2011
 Plötuhorn Dr. Gunna
 leikDómur elsku barn
Dúet ii

Björgvin Halldórsson
Þegar herra Björgvin kemur
með nýja plötu getur hlustand-
inn gengið að gæðunum vísum,
allt er tipptopp og gullbarkinn
vel smurður. Hér syngur
Björgvin tólf dúetta, jafnt með
ungliðum sem reynsluboltum.
Útkoman er seðjandi ball-
öðuplata, sárasjaldan of sæt
heldur yfirleitt látlaus og
akkúrat. Í kántrískotnu poppi
er Bó á heimavelli eins og í
lögunum sem hann syngur
með KK, Siggu Toll og Kalla
sanna, svo ekki sé minnst
á besta lag plötunnar, hina
tregafullu Minningu sem
Mugison tekur með honum. Til
að innsigla skotheldan díl fylgir
fyrri dúetta-plata Björgvins frá
2003 með þessari úrvals plötu.
it’s Getting Colder

We Made God
We Made God blandar
saman dreymandi stór-
fljótarokki í anda Sigur
Rósar og kraftmiklu nútíma-
þungarokki. Söngvarinn
Magnús öskrar mikið og
virðist reiður, sem kemur
undarlega út þegar bandið
er allt á viðkvæmum nótum
á bak við hann, ekki kveikt
á fösspedalanum eða neitt.
Þegar hann heldur reiðu
öskrunum í lágmarki finnst
mér bandið best, enda er
hann fínn söngvari. Platan
er ágæt, það eru mjög
sannfærandi sprettir innan
um staðalhjakk og þetta eru
klárir spilarar. Ef úthaldið
bregst ekki má búast við
frábæru stöffi í framtíðinni.
látum verkinn tala

Sverrir Stormsker
Hér syngja Ingó Veðurguð,
Kalli Bjarni, Snorri Idol og
Alda Björk með Storm-
skerinu í sextán lögum. Sam-
kvæmt ítarlegu textablaði
samdi Sverrir flest lögin á
unglingsárum, svo það má
segja að hann sé að taka til
á þessari plötu. Músíkin er
„ekta Stormsker“, hrekklaus,
melódísk og blátt áfram.
Textarnir eru trompið.
Sumir eru kreppuvæddir á
kjaftforan meinfyndinn hátt,
aðrir eru tímalausari, bæði
spakir og brundfyllisgremju-
legir. Stormsker er kæst
skata íslenska poppbransans
og þessi plata breytir engu
þar um: Þeir sem fúlsa við
honum gera það áfram, hinir
komast í angandi veislukost.
s ýningin Elsku barn í Borgarleikhúsinu er afar vel heppnuð stúdía um sekt og sakleysi, áhrifamikil, frumleg og af-
skaplega vel leikin.
Leikrit Dennis Kelly er byggt á heim-
ildum um afar dramatíska
atburði í bresku samfé-
lagi en verkið hverfist um
móður sem misst hefur
tvö börn sín – sumir álíta
að hún hafi myrt þau, aðr-
ir trúa á sakleysi hennar.
Verkið er byggt upp í
kringum eintöl, yfirheyrslur nokkurs konar,
þar sem persóna leikskáldsins, ósýnileg á
sviðinu þó, er miðlæg og áhorfendur dragast
inn í völundarhús túlkana og blekkinga sem
erfitt er að rekja.
Leikhópurinn og aðstandendurnir færa
áhorfendum þetta viðkvæma efni og vand-
meðfarna leikhúsform og gera úr því hreint
frábæra sýningu. Það er vogað að velja
svona verk; leikstjórinn Jón Páll Eyjólfs-
son á hrós skilið fyrir styrka stjórn sína
og það að sýningin verður aldrei boðandi
– þvert á móti er hún afar opin allt til enda.
Og um hana er hægt að ræða út í hið óend-
anlega. Leikmynd Ilmar Stefánsdóttur er
í einfaldleik sínum hreint mögnuð og marg-
laga eins og verkið. Tónlist og hljóðmynd
Halls Ingólfssonar kallaði fram gæsahúð
og spilaði á alla réttu sálarstrengina. Lýsing
Þórðar Orra Péturssonar dró fram bæði
drunga og fegurð.
Unnur Ösp Stefánsdóttir er óum-
deilanlega stjarna kvöldsins. Hún nær
með sínum fínustu blæbrigðum að skapa
heillandi, hættulega og brjóstumkennan-
lega unga konu sem hristir rækilega upp í
hugmyndum áhorfenda um „sannleikann”
og „sannleikann í leikhúsinu”. Móðurina
Lynn leikur Halldóra Geirharðsdóttir
en það er ekki síður bitastætt hlutverk.
Lynn er hentistefnu-kameljón, kona sem
fær sínu framgengt og svífst einskis. Hall-
dóru tekst að skapa úr henni manneskju
sem samt á samúð og maður hlær með en
ekki að. Benedikt Erlingsson leikur sál-
fræðinginn sem stokkið hefur á fjölmiðla-
vagninn og upphefur sjálfan sig og fræði
sín um myrðandi mæður. Umbreyting hans
úr ráðstefnu fræði manni yfir í örvæntingar-
fullan hræsnara var hreint mögnuð. Eigin-
manninn syrgjandi leikur Hallgrímur
Ólafsson og hef ég aldrei séð þann mæta
leikara í jafn eftirminnilegu hlutverki. Valur
Freyr Einarsson leikur vin móðurinnar og
er fantafínn sem meðvirknis-kolleginn sem
afhjúpar tvöfeldni hennar. Nína Dögg Fil-
ippusdóttir leikur blaðakonu og eiginkonu
sálfræðingsins og landar hvoru tveggja með
stæl; hún á afskaplega auðvelt með að skapa
persónur úr örfáum dráttum.
Hér er á ferðinni glæsilegur hópur frá-
bærra listamanna með magnað verk í hönd-
unum, verk sem á brýnt erindi við fólk á öll-
um tímum. Drífið ykkur í leikhús.
Kristrún Heiða Hauksdóttir
Hér er á ferð-
inni glæsi-
legur hópur
frábærra
listamanna
með magnað
verk í hönd-
unum ...

elsku barn
Leikstjóri: Jón Páll
Eyjólfsson
Borgarleikhúsið
Unnur Ösp Stefánsdóttir er óumdeilanlega
stjarna kvöldsins.
Glæsileg stúdía um
sekt og sakleysi
 tónlist JaPanskur meistari á íslenska vísu
Kolbeinn
og Caput
hjá Naxos
s kömmu fyrir áramót kom út hljómplata með Kolbeini
Bjarnasyni flautuleikara og
Caput-hópnum hjá Naxos-útgáf-
unni. Á plötunni flytja Kolbeinn
og félagar lög eftir japanska
meistarann Toshio Hosokawa
undir stjórn Snorra S. Birgis-
sonar. Naxos er stærsta og
virtasta hljóm-
plötuútgáfa
heims á sviði
klassískrar
tónlistar og
dreifingin því
umtalsverð.
Útgáfan er
mikill heiður
fyrir íslensku listamennina.
Einu forverar Kolbeins og
Caput í útgáfustokki Naxos
eru Sinfóníuhljómsveit Íslands,
með verk Sibeliusar, og Nína
Margrét Grímsdóttir píanó-
leikari sem hefur fengið tvær
plötur gefnar út hjá þessum
klassíska risa.