Dagfari - 01.11.2007, Side 29

Bandaríkjanna af innanríkismálum
Mið-Austurlanda.
Þessi afstaða Paul kallaði á svar frá
Rudy Giuliani, fyri-verandi borg-
arstjóra New York, sem krafði sér
hljóðs til að lýsa þvi yfir að þetta væri
„ótrúleg staðhæfing" og þó hefði lrann,
senr „lifað hefði af árásirnar n sept-
enrber“, heyrt furðulegar skýringar á
atburðunr þess dags. Giuliani krafðist
því þess að Paul drægi ummæli sín
til baka og bæðist afsökunar, en við
það brutust út fagnaðarlæti meðal við-
staddra. Á næstu dögunr fékk Giuliani
hrós flestra hægrisinnaðra bloggara og
honum var sömuleiðis óspart hrósað í
hægrisinnuðum útvarpsþáttum.
„Af hverju hata þeir okkur?“
í þessum orðaskiptunr Giuliani og
Paul kristallast einn mikilvægasti
munurinn á afstöðu Ron Paul og for-
ystumanna Repúblíkanaflokksins til
utanríkismála. Giuliani og aðrir for-
setaframbjóðendur flokksins hafa, líkt
og núverandi forseti, George W. Bush,
hvað eftir annað lýst því yfir að hryðju-
verkamennirnir hati Bandaríkjamenn
vegna frelsis- og lýðræðishefðar
þeirra. í ræðu sem forsetinn flutti fyrir
sameinuðu þingi efri og neðri deildar
þann 20. september 2001, lét hann
eftirfarandi ummæli falla:
„Við Bandaríkjamenn spyrjum nú
þessarar spurningar: Af hverju hata
þeir okkur? Þeir hata það sem við
sjáum í þessum sal, lýðræðislega
kosin stjórnvöld. Leiðtogar þeirra
eru sjálfskipaðir. Þeir hata frelsi
okkar, trúfrelsi okkar, málfrelsi okk-
ar, kosningaréttindi okkar og frelsi til
skoðanaágreinings.“
Þessi skilningur á heimsmálum bygg-
ir á mjög einfaldri tvívíðri mynd af
veröldinni og á sér (líkt og afskipta-
leysisstefna Paul) langa hefð innan
Repúblíkanaflokksins, samanber um-
mæli Ronald Reagan um að Sovétríkin
væru „heimsveldi hins illa“.
Samkvæmt þessari heimsmynd eru
Bandaríkin góð, ef ekki algóð, og óvinir
Bandaríkjanna einfaldlega vondir.
Bandaríkjamenn, fulltrúar frelsis og
lýðræðis, standa frammi fyrir „íslamó-
fasistum“, andlýðræðissinnum og
öðrum óvinum frelsisins. Þessi heims-
mynd hefur þann kost helstan að hún
„útskýrir“ flókin heimsmál með ein-
földum hætti, því öllum andstæðing-
um Bandaríkjanna er steypt saman
í einn hóp. Hún hentar einnig vel í
kosningaslagorð.
Paul virðist hafa mjög söguleg-
an skilning á veröldinni og stöðu
Bandaríkjanna í henni. Af öllum
forsetaframbjóðendum beggja flokka
er Paul nefnilega sá sem vísar oftast
í söguna þegar hann talar um utan-
ríkismál. Þegar íran ber á góma riijar
Paul ævinlega upp stuðning Banda-
ríkjanna við valdarán íranskeisara
1953, og kennir spilltri einræðisstjórn
hans, sem studd var af Bandaríkjun-
um, um íslömsku byltinguna 1979.
Paul hefur jafnframt margbent á að
Bandaríkin studdu Saddam Huss-
ein í stríði hans við írani á níunda
áratugnum. í þessu sambandi talar
Paul um „blowback“, þ.e. að aðgerðir
Bandaríkjamanna á erlendri grundu
geti haft ófyrirséðar og oft óvelkomn-
ar afleiðingar.
Paul telur því að íbúar Mið-Austur-
landa hafi fulla ástæðu til að hatast við
Bandaríkin, ekki vegna þess að þeir
hati auðlegð, frelsi eða lýðræðishefð
þeirra, heldur vegna þess að þeir hafa
ítrekað orðið fyrir barðinu á utan-
ríkisstefnu Bandaríkjanna. Það sé
því útilokað að bandarísk stjórnvöld
geti gert útaf við hryðjuverkamenn og
óvini sína með hervaldi, því að þetta
sama hervald sé rótin að allri andúð
sem Bandaríkin verða fyrir á alþjóða-
vettvangi.
„Hryðjuverkamennirnir koma ekki
hingað og gera árásir á okkur Banda-
ríkjamenn vegna þess að við erum rík
og frjáls,“ segir Paul. „Þeir koma og
gera árásir á okkur vegna þess að við
höfum verið í þeirra heimshluta."
Bandaríkin úr NATO
Paul, sem er læknir að mennt, er
fæddur 1935 og hefur setið á þingi fyrir
Texas í tíu kjörtímabil. Hann var fyrst
kjörinn á þing 1976, en hvarf frá þing-
mennsku 1985 til að bjóða sig fram til
öldungadeildarinnar fyrir Texas. Paul
tapaði þeim kosningum, og sömuleiðis
forsetakosningunum 1988, en þá
bauð hann sig fram sem fulltrúi Frjáls-
hyggjuflokksins (Libertarian Party).
Hann var svo aftur kjörinn á þing fyrir
Repúblíkanaflokkinn 1997, og hefur
setið á þingi síðan. Paul hefur alla
tíð verið einn ötulasti andstæðingur
stríðsreksturs eða hernaðarhyggju
innan Repúblíkanaflokksins, og hefur
Mynd: Richard B. Deyoung II
tvímælalust verið einn háværasti and-
stæðingur stríðsins í írak.
Enginn af sigurstranglegustu fram-
bjóðendum Demókrataflokksins hefur
þorað að ganga jafn langt og Paul sem
hefur krafist þess að allt bandarískt
herlið verði tafarlaust kallað heim frá
írak. Hillary Clinton, John Edwards
og Barack Obama lýstu því öll yfir í í
kappræðum sem haldnar voru þann
26. september í New Hampshire að
þau gætu ekki lofað því að herinn yrði
kallaður heim „á fyrsta kjörtímabili"
þeirra.
Reyndar hefur Paul ekki látið þar við
sitja, því hann hefur einnig lýst þvi
yfir að Bandaríkin eigi að kalla allt
herlið sitt frá Mið-Austurlöndum, og
hætta að blanda sér í innanríkismál
annarra landa, beita hótunum um
hernaðaraðgerðir eða stofna til hern-
aðarbandalaga með öðrum þjóðum.
í samræmi við þessa skoðun vill Paul
að Bandaríkin dragi sig úr NATO. Af-
staða hans er sú að Bandaríkjamenn
eigi að leiða heiminn með góðu for-
dæmi en ekki hervaldi og að friðsam-
legar myndi um að litast í heiminum,
og þó sérstaklega Mið-Austurlöndum,
ef Bandaríkin lýstu því yfir einhliða að
þau myndu ekki beita hervaldi nema
til að verjast árás á Bandaríkin sjálf.
Frjálshyggjan og stjórnarskráin
Andstaða Paul við stríðsrekstur og
hernaðarbandalög byggist á ein-
dreginni frjálshyggju og strangri
túlkun á stjórnarskrá Bandaríkjanna.
Reyndar má segja að hann og marg-
ir stuðningsmenn hans séu nokkurs
konar bókstafstrúarmenn þegar kem-
ur að stjórnarskránni. Andstaða hans
Dagfari • nóvember 2007 2 9