Dagfari - 01.11.2007, Blaðsíða 30

Mynd: Erik Ellison
við stríðið í írak byggist annars vegar
á þeirri skoðun hans að forsetinn
haíi ekki heimild til að lýsa yfir stríði,
aðeins þingið hafi slíkt vald, og þá
aðeins til að verjast árás á Bandaríkin
sjálf. Hins vegar byggist hún á því að
kostnaður við stríðið sé óveijandi (en
hann þurfi ríkið að sækja til þegnanna
með skattheimtu) og afskipti af innan-
ríkismálum annarra landa séu ósam-
rýmanleg trú á takmörkun ríkisvalds.
Þótt Paul sé einnig andsnúinn allri
ríkisrekinni velferðar- eða samfélags-
þjónustu, hefur hann kosið að leggja
meiri áherslu á andstöðu sína við
það sem hann kallar „öryggisríkið“
(national security state) og stríðið í
írak. Hann hefur þannig ítrekað lagt
áherslu á að fyrsta, og mikilvægasta,
skrefið til að draga úr ríkisútgjöldum
(og þar með lækka skatta) sé ekki af-
nám velferðarþjónustu, því margt fólk
sé háð henni, heldur að stöðva útgjöld
til stríðsreksturs. Paul talar í þessu
sambandi um Bandaríkin sem heims-
veldi og varar við völdum the military
industrial complex - nokkuð sem
nánast engir bandarískir stjórnmála-
menn aðrir leyfa sér.
„Vinátta við allar þjóðir“
Andstæðingar Paul innan Repúblík-
anaflokksins hafa oft sakað hann um
að tala fyrir „einangrunarstefnu“, en
sú ásökun er þó frekar vafasöm, því
hann er eindregið andsnúinn tolla-
múrum eða takmörkunum á frjálsum
viðskiptum. Paul segist vera fylgjandi
afskiptaleysisstefnu (non-interven-
tionism) en ekki einangrunarstefnu,
og vitnar í því sambandi oft i orð
George Washington, fyrsta forseta
Bandaríkjanna, sem sagði að utan-
ríkisstefna Bandaríkjanna ætti að vera
„vinátta við allar þjóðir, viðskipti við
allar þjóðir, en bandalög við engar“.
Þessi afstaða hefur lengst af átt sér
marga málsvara innan Repúblíkana-
flokksins, eins og Paul hefur margoft
bent á.
Hún hefur engu að síður bakað honum
töluverðar óvinsældir meðal annarra
Repúblíkana. í könnun sem gerð var
í haust meðal hægrisinnaðra bloggara
um hver væri óvinsælasti hægrimaður
Bandaríkjanna lenti Paul í fyrsta sæti.
Skoðanir Paul á utanríkismálum hafa
einnig orðið til þess að tilraunir hafa
verið gerðar til að útiloka hann frá
kappræðum. í kjölfar orðaskipta Paul
og Giuliani sem vitnað var til hér að
ofan lýsti formaður Repúblíkana-
flokks Michigan því yfir að hann
myndi beita sér fyrir því að Paul yrði
bannað að taka þátt í kappræðum á
vegum flokksins.
Eldheitir stuðningsmenn
Þessi ijandsamlega afstaða flestra
Repúblíkana virðist þó ekkert hafa
gert til að draga úr vinsældum Paul,
því þótt hann sé enn tiltölulega lítið
þekktur (í könnun Gallup frá í október
sögðust 74% Repúblíkana ekki vita
nóg um Paul til að geta haft skoðun á
honum) hefur honum tekist að safna
um sig stórum hópi stuðningsmanna
og eldheitra aðdáenda. Það er talið til
marks um hversu einbeittir stuðnings-
menn Paul eru að á þriðja ársfjórðungi
námu ijárframlög til hans 5 milljónum
dollara, mest af því á veraldarvefnum.
Einu frambjóðendur Repúblíkana
sem gengur betur í ijáröflun eru
Romney, Giuliani, Thompson og Mc-
Cain. Og stuðningurinn virðist síst
vera í rénum, því þann 5. nóvember,
sem er „Guy Fawkes dagurinn“, gáfu
stuðningsmenn 4.2 milljónir á heima-
síðu Paul. Engum frambjóðanda
Repúblíkana hefur tekist að safna jafn
miklu fé á einum degi.
Þó svo að Paul njóti innan við 5%
stuðnings á landsvísu bætir eldhug-
ur stuðningsmanna hans og elja
það upp. Sérstaklega fer mikið fyrir
stuðningsmönnum Paul á veraldar-
vefnum, en sumir hafa líkt netvin-
sældum Paul nú við grasrótarhreyf-
ingu þá sem myndaðist í kringum
framboð Howard Dean 2003.
Flestir Repúblíkanar hafa þó tekið
stuðningsmönnum Paul og net-aktiv-
isma þeirra mjög illa. Hægribloggið
Redstate, sem er eitt mest rnest lesna
bloggsetur Repúblíkana, hefur gripið
30
Dagfari • nóvember 2007