Dagfari - 01.11.2007, Page 34

ÍSRAELSKIFR
Hermennska er okkur
íslendingum framandi.
Stöku maður hefur að
vísu skráð sig í erlendan
her og nokkur hópur
íslendinga hefur verið undir vopnum
í Afganistan. En að öðru leyti hefur
ekki nokkur íslendingur kynnst her-
mennsku á eigin skinni. Segja má
að nokkurn veginn sé sátt um það í
þjóðfélaginu að þannig skuli það vera
áfram.
steðjar). Sumir telja her líka vera
kjörið tæki til að aga hina rótlausu og
stefnulausu íslensku æsku. Teinréttir
dátar í pressuðum einkennisbúning-
um, með byssur um öxl og gangandi
í takt, virðast vera holdgerving hins
fullkomna aga í þeirra augum.
Og þó. Reglulega heyrast raddir um
að hér á íslandi ætti að stofna her.
Það segja hersinnar nauðsynlegt til
að verja landið (án þess þó að benda
á neina hernaðarlega ógn sem að því
um birtist ekki aðeins í skipulögðum
hernaðaraðgerðum, úthugsuðum á
herráðsskrifstofum, heldur einnig í
tilviljanakenndu ofbeldi einstakra
hermanna.
ísraeli hafnar hermennsku
í ljósi allra þeirra tilgangslausu
grimmdarverka, sem hermenn í öll-
um stríðum hafa framið, er þetta
mjög athyglisvert viðhorf. Má í því
sambandi nefna ísraelsher. Hann
er af sumum sagður agaðasti her
í heimi. Þegar litið er á framkomu
hans gagnvart íbúum herteknu svæð-
anna virðist það þó síður en svo vera
raunin. Kúgun hans á Palestínumönn-
Að undanskildum Palestínuaröbum
með ísraelskan rílcisborgararétt og
strangtrúargyðingum er nánast öllum
ungum ísraelum gert að ganga í þenn-
an her. Ekki eru þeir þó allir jafnhrifn-
ir af því. Má þar nefna Tom Brenner.
Hann vildi ekki ganga í herinn og
flúði því land í september 2000. Fyrst
fór hann til Danmerkur, en frá því í
ianúar 2001 hefur hann búið á íslandi.
34
Dagfari • nóvember 2007
Mynd: Páll Hilmarsson