Heimilisritið - 01.10.1948, Blaðsíða 49

andi. Þó að hann svæfi var liægt
að sjá, að liann var geðprýð'is-
maður og glaðlyndur. Hann
myndi hlæja hjartanlega á með-
an hún Jpyldi upp ókosti hans,
eða annað það, sem hún hafði út
á hann að setja.
Hún var þess fullviss, að þetta
uppátæki þeirra yrði ágæt
skemmtun.
Þau myndu hlæja að þessu,
ekki einungis í dag heldur um
mörg ókomin ár.
Hún stökk fram úr rúminu,
án þess að vekja Tim. Hann
svaí fast.
Hún klæddi sig, og var búin
að bera morgunmatinn á borð,
þegar Tim kom, að þrem stund-
aríjórðungum liðnum.
Hann kom fram í eldhúsið og
sagði:
„Góðan daginn, frú“. Hann
hneigði sig og brosti ertnislega.
„Eg leyfi mér að frambera mín-
ar innilegustu hamingjuóskir í
tilefni dagsins“.
Dot horfði ástaraugum á
mann sinn. Þó að hann væri ó-
rakaður og hár hans ógreitt, virt-
ist henni hann fegurri en Cary
Grant og Errol Flynn til samans.
„Hvað viltu svo fá?“ spurði
Tim, þegar hann var búinn að
kyssa hana. „Hvort viltu held-
ur armband með gimsteinum eða
góðan miðdegisverð með víni á
Restaurant Riche?“
„Ég vil borða heima, hænsna-
steik með súkkulaðiídýfu og ís“,
svaraði Dot hlæjandi. „Eg hef
keypt hænsnakjötið og pantað
ísinn. Það er allt í lagi“.
Þau drukku morgunkaffið'.
Að því búnu kveikti Tim í
vindlingi.
„Jæja“, sagði Dot glettnislega.
„Nú koma reikningsskilin“.
Tim leit upp forviða og mælti:
„Hvaða reikningsskil?“ Hann
hafði þá gleymt þeim algerlega.
Dot sagði: „Þú átt að segja,
að hverju leyti þér hefur fallið
illa við mig fyrsta hjónabands-
árið“.
Tim hló og mælti: „Hver skoll-
inn. Ég var búinn að gleyma
samþykktinni um reikningsskil-
in“.
Hann horfði á Dot rannsak-
andi augum, reykti vindlinginn
og bætti við, eftir nokkra þögn:
„I fyrsta lagi geð'jast mér illa að
þessum morgunbúningi þínum“.
Dot brá ónotalega. Brosið
stirðnaði á vörum hennar. Svo
spurði hún: „Má ég spyrja,
hverju þú vildir að ég klæddist?“
„Ég veit það ekki. Mamma
var í hvítuni slopp á morgn-
ana. Hann var vel sterkjaður, og
það brakaði í honum, þegar hún
hreyfði sig eitthvað“.
„Er það fleira?“ spurði Dot.
„Ég vil ógjarnan fá grænkál
í miðdagsmat tvo daga í röð^.
HEIMILISRITIÐ
47