Heimilisritið - 01.10.1948, Blaðsíða 56

Ekki spillti það, að hann hafði
sloppið óskemmdur frá því að
myrða unga stúlku, sem hann
hafði gengið að eiga — með'an
liann nefndi sig Corrigan — og
hafði fengið hana líftryggða fyr-
ir allhárri fjárhæð.
Við þessar framkvæmdir sín-
ar naut hann aðstoðar kven-
manns, sem dvalið hefur hér á
meðal okkar, og sem álitin hef-
ur verið eiginlcona hans. Það er
ung, geð'hrifalaus kona, en með
talsverða leiksviðshæfileika.
Christine Redfern lék hlutverk
sitt af snilld; hlutverk, sem sýndi
hina liógværu, veiklyndu og
veikbyggðu konu. Athugið veik-
leika þá, sem hún reynir að láta
bera á hvað eftir annað. Við-
kvæmni hennar gagnvart sólar-
geislunum, hvað henni var
svimahætt, eins og sagan um
vandræði þau, sem hún lenti í
utan á kirkjunni í Mílanó, átti
að undirstrika. Hún var alltaf
nefnd „litla konan“. I rauninni
var liún eins hávaxin og Arlena,
en hafði nettar hendur og var
fótsmá. Hún kvaðst hafa verið
kennari og vildi leiða athygli
okkar að því, að hún væri betur
að sér í því bóklega, heldur en
því, sem að íþróttum lýtur. Það
er rétt, að hún var um skeið
skólakennari. En hún var leik-
jimikennari, og hún var mjög
leikin í íþróttum, klifraði eins og
köttur og hljóp eins og héri.
Glæpurinn var nákvæmlega
útreiknaður og miðaður við stað
og stund. Fyrst var einskonar
forleikur í nokkrum atriðum.
Eyrsta atriðið var leikið á Sur-
rey Ledge, þegar þau vissu að
ég heyrði til þeirra. Það var blátt
áfram samtal milli afbrýðisamr-
ar konu og manns hennar.
Seinna lék hún sama hlutverkið
í viðurvist minni. Mér fannst
það eins og tekið út úr einhverj-
um reyfara. Það var eitthvað ó-
eðlilegt.
Daginn, sem morðið var fram-
ið, var bjart og fagurt veður.
Redfern fór út snemma um
morguninn — út um dyrnar fyr-
ir enda gangsins; það' gat litið
svo út sem einhver hefði farið
snemma í sjóinn. Undir bað-
sloppnum hafði hann fahð græn-
an hatt í kínverskum stíl, eins
og Arlena var vön að nota. Hann
læddist þvert yfir eyna, niður
stigann að Pixy Cove og faldi
hattinn á afviknum stað bak við
kletta.
Deginum áður hafði hann á-
kveðið stefnumót við Arlenu.
Hún lofaði að hitta hann
snemma úti í Pixy Cove. Þang-
að fór annars enginn að morgni
dags. Ef hún kæmi á undan og
yrði vör við einhvern á ferli, eða
sæi bát, átti hún að fela sig í
Pixy-hellinum, sem hann hafði
54
HEIMILISRITIÐ