Heimilisritið - 01.08.1951, Síða 52

Jakob Mark kuðlaði bréfið
saman og kastaði því önuglega
á borðið.
— Þetta er ákaflega skemmti-
legt, finnst þér það ekki? sagði
hann við konu sína. Það eru
andstyggilegar kröggur, sem
þau koma okkur 1. Rósa veit
ósköp vel, að við getum ekki
sagt nei.
Lone var áhyggjufull á svip-
inn: — Ég vildi, að hún hefði
ekki beðið okkur um þetta.
Við verðum sex, og við höf-
um ekki rúm fyrir fleiri. Ég
veit ekki, hvort þú getur sofið
í svefnpoka í bílskúmum.
— Ég verð að segja, að ég
er ekkert stórhrifinn af að
setjast að í bílskúrnum um
þetta leyti árs. Það er næstum
komið haust.
— Það er satt. Við vitum
líka, að Ove er hræðilega há-
vaðasamur. Hann verður hin-
um gestunum plága. Já, þú
veizt, Jakob, að ég kann vel
við börn ... en Ove er erfiður,
og þegar hann er eina bamið
innan um sex fullorðna, þegar
við höfum aðeins rúm fyrir sex,
og það komast heldur ekki
fleiri að borðinu. ...
— Vertu róleg, sagði Jakob
ákveðinn. Ég skal undir eins
skrifa Rósu.
— Ef þú skrifar, að hún megi
ekki hafa Oven með, móðgast
50
hún. Þú veizt, hvað hún getur
verið uppstökk.
— Bréfið, sem ég hef hugsað
mér að skrifa, skal ekki særa
hana, sagði Jakob róandi. Ég
skrifa henni, að hún megi til
með að koma með drenginn.
Það verður mjög elskulegt bréf.
— Bara mér væri óhætt að
treysta því. Ég vil að minnsta
kosti fá að sjá það, áður en þú
sendir það.
— Þú skalt fá að sjá það ...
Hálfri stundu síðar sýndi hann
Lone bréfið:
„Kæra Rósa.
Lone er því miður hálflasin
í dag, svo það féll í minn hlut
að svara bréfinu þínu. Ég segi
það strax: Þú mátt til með að
koma með Ove litla. Það er
alltaf skemmtilegra, þegar bam
er í húsinu. Hvað viðvíkur
svefnplássi, skaltu ekki vera
með neinar áhyggjur. Ove get-
ur sofið 1 rúminu mínu, og ég
ligg á gólfinu í bílskúrnum.
Það er sem sagt í lagi. Svo sækj-
um við ykkur og Nordbyhjón-
in á stöðina annan laugardag,
eins og um var talað.
Á laugardaginn kemur fer ég
til borgarinnar í verzlunarer-
indum. Það er svo langt síðan
Lone hefur verið 1 höfuðstaðn-
um, að hún vill gjarnan koma
með og fara í búðir. Þið hafið
HEIMILISRITIÐ