Heimilisritið - 01.06.1953, Blaðsíða 28

mig áður en ég tók króann og hélt
á honum um borð í skútuna. Hér
var allt kyrrt eins og í dauðs
mann gröf. Ég læddist að káetu
skipstjóra, dyrnar voru sem betur
fór opnar, ég gekk inn, lagði kró-
ann í ból skipstjóra og vafði ut-
an um hann einkennisjakka af
karlinurm Þegár ég var aftur kom-
inn upp á bryggjuna og andaði að
mér fersku lofti, ákvað ég, að ég
hefði hvorki séð né heyrt getið
um nokkurn króa. Allt í lagi með
það !
Hér eftir var það skipstjórinn,
sem varð að klóra sig fram úr
þessu. Annars var mér ekkert um
hann gefið, né kerlingu hans.
Þau voru vön að setja upp svip
eins og þau ættu allan hafnar-
garðinn, og þau héldu víst, að
ég væri hér ekki til neins annars
en opna hliðið, þegar þau
hringdu.
Það gaeti verið gaman að sjá
svipinn á þeim, þegar þau upp-
götvuðu króann. Ég fór aftur inn í
varðstofuna og fékk mér kaffi-
sopa, kveikti í pípunni og beið
þess, er verða vildi. Enginn hafði
séð mig taka við bögglinum, eng-
inn hafði séð mig fara um borð,
svo nú var bara að halda kjafti
og látast ekkert vita.
Það leið og beið unz hliðbjöll-
unni var hringt, og ég heyrði á
hringingunni, að það var skip-
stjórinn á ,,Höfrung“ og kona
hans. Og þegar ég opnaði, strunz-
aði parið framhjá mér, rétt eins
og ég væri tómt loft eða ekki
neitt. Ég kærði mig kollóttan, ég
vissi, hvað í vændum var.
Ég hafði ekki fyrr setzt inn, í
varðstofuna en ég heyrði hræði-
legan gauragang, og andartaki
síðar kom skipstjórinn æðandi
inn til mín. Hann kom eins og
tundurskeyti með kerlinguna í
kjölfarinu.
,,Hver — hver hefur komið
hér?“ öskraði hann.
,,Hvað meinið þér?“ sagði ég.
,,Enginn hefur komið síðan þér
og konan yðar fóru í land.“
,,Þú lýgur því! Einhver hlýtur
að hafa komið !“ grenjaði hann
bálreiður.
,,Enginn hefur komið," sagði
ég aftur. ,,Hvað er annars að,
hafið þér misst eitthvað ?“
,,Misst, misst! Á meðan þú
hefur sofið, hefur einhver farið
um borð í skútuna og lagt króa í
kojuna mína ! ‘ ‘
,,Hvað heyri ég,“ sagði ég —
,,eruð þér að gera grín að göml-
um, margreyndum næturverði,
Hér eru engir króar á bryggj-
unni. “
,,Jæja, en það er nú samt krói
í kojunni minni,“ sagði skipstjór-
inn ofurlítið spakari, ,,og ég vil
fá að vita, hvernig hann getur
26
HEIMILISRITIÐ