Heimilisritið - 01.06.1953, Blaðsíða 5

fyrir 30. júní, því að skömmu
eftir það á ég að syngja í tveim
óperum í tilefni 700 ára afmælis
Stokkhólmsborgar, en það eru
óperurnar „líigoletto“ eftir
Yerdi og „Æfintýri Hoffmanms“
eftir Offenbaeli. I „Æfintýrum
Hoffmanns“ á ég að syngja hlut-
verk fjögra kvenna: Olympíu,
Giuliettu, Antoníu og Stellu, og
er það fyrsta sinn, að sænsk
söngkona syngur þau öll, enda
þótt það sé tilætlunin af tón-
skáldsins hálfu, að sama söng-
konan fari með öll hlutverkin,
og þetta væri venjan áður fyrr.
En það er erfitt að fara með svo
mörg Jdutverk á einu kvöldi.
Ég söng reyndar í þessari óperu
í september í haust. Þá var hún
Óperusöngkonan i hhitverki „Manon“ í
samnejndri óperu.
Ilér scst listakonan sern „Ilelena“ í ópcr-
ettunni „llelena fagra“.
flutt í óperuhúsinu í Stokkhólmi
við óvenjumikla aðsókn, var
sýnd nærri því annað hvert
kvöld í langan tíma. Leikstjóri
var Ifartmann frá Míinchen,
sem var gestur óperunnar þenn-
an tíma, en hljómsveitarstjórn
annaðist Sixten Ehrling, ungur
sænskur tónlistarmaður, sem
þykir miklum hæfileikum búinn.
— Hvað getið' þér sagt af öðr-
um slíkum söngferðum til út-
Ianda?
— Mér hafa alloft boðizt
tækifæri til að syngja erlendis,
bæði í óperum og á sjálfstæð-
um hljómleikum. Arið 1947 söng
JÚNÍ, 1953
3