Heimilisritið - 01.06.1953, Blaðsíða 21

Heimilisritið - 01.06.1953, Blaðsíða 21
opnaðu gluggann betur. Húsið er umkringt af lögregluliði, og ef þú kecnur nær mér en þrjú skref, æpi ég.“ ,,Mér er alveg sama, þó það væri umkringt af lífvarðasveit konungsins,“ sagði Bill og hjálp- aði henni inn um gluggann. ,,Ef bara orustuflugmaðurinn þinn er ekki með.“ ÞETTA var ekkert óvenjuleg stofa, og allt var mjög hreinlegt og snyrtilegt — messingsgrindin umhverfis arininn var gljáfægð. Þarna voru reykjarpípur á hillu, golfkylfur stóðu í einu horninu, á vegghillu stóðu nokkrar myndir, þar á meðal gömul, upplituð mynd af dreng og stúlku í forn- fálegu-rn hátíðabúningi. Þarna var ekki neitt óhugnanlegt að sjá. ,,Ég hef verið að velta því fyr- ir mér allan síðari hluta dagsins, hvað ég ætti að gera,“ sagði Bill. ,,Hvort ég ætti að hringja til þín eða fara heim til þín. Og svo á- kvað ég, að bezt væri að bíða til morguns, því þá tekur mamma þín þessu ef til vill skynsamleg- ar.“ ,,Hún getur ekki orðið nándar nærri eins skynsöm á morgun og dóttir hennar er í kvöld,“ sagði Elísabet. ,,Það er einungis af því, að ég elska þig, að ég kom til að sjá, hvað um væri að vera, en ég hætti samstundis að elska þig, ef það verður ekki upplýst full- \omlega, og svo flyt ég sennilega burt og bý í nýtízku fjósi ásamt Peter," ,,Gott,“ sagði Bill, ,,þá skal ég upplýsa það. Og á meðan finnst mér við ættum að fá okkur sopa. Jæja, hlustaðu nú á ! Reyndu að hugsa þér, að þú sért á sýningu, þar sem maður stendur uppi á leiksviði og kallar sig sjónhverf- ingamann og hefur einmitt lofað að leika afar slungið töfrabragð.” ,,Jæja,“ sagði Elísabet. ,,Til þessa hefur sýningin verið heldur daufleg, svo ég vona, að töfra- bragðið sé gott.“ ,,Það er það,“ sagði Bill. Hann hækkaði röddina dálítið. ,,Ebe- nezer, viltu koma með tvö glös af gin og appelsínusafa ?“ ,,Nú, svo þú varst efyfci einn,“ sagði hún. ,,N—nei, ekki alveg.“ Svo lukust dyrnar upp. Enginn kom inn. En tvö glös og flösk- ur komu. Þetta kom á bakka í um það bil meters hæð frá gólfi. Bakkinn sveif laglega í loftinu og hafnaði á miðju borðinu, án þess dropi færi niður. ,,Takk, Ebenezer,“ sagði Bill. Dyrnar lokuðust aftur, án þess nokkur sæist koma þar nærri. Elísabet læsti höndunum fast um stólbak. JÚNÍ, 1953 19
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.