Heimilisritið - 01.09.1957, Qupperneq 45

fljótabátnum. Bátur var settur
á flot fyrir da Cunha liðsfor-
ingja og þrjá sjóliða. Svo kom
forvitnin skipstjóra til að færa
sig næstum alveg að fljótabátn-
um, svo Holroyd gat séð yfir
allt þilfarið á Santa Rosa.
Hann sá nú glöggt, að eina
skipshöfnin á bátnum voru
þessir tveir dauðu menn, og þó
hann sæi ekki framan í þá, sá
hann á útréttum höndum
þeirra, þar sem allt hold var táð
af beinunum, að þeir hefðu orð-
ið fyrir einhverskonar skjótri
eyðingu. I fyrstu beindist öll at-
hygli hans að þessum tveim
fatahrúgum, sem ber beinin
virtust ein vera innan í, svo
renndi hann augunum á fram-
skýlið, þar sem kössum og pok-
um var staflað, og síðan aftur
eftir, þar sem litla káetan gapti
við galtóm. Svo tók hann eftir,
að plankarnir miðskips voru
krökir af litlum, svörtum, hreyf-
andi deplum. Þeir gengu allir í
átt út frá liggjandi manninum
eins og — samlíkingin kom ó-
sjálfrátt fram í huga hans —
eins og mannþröng, sem dreifist
úr eftir nautaat.
Hann varð var við Gerillo
við hlið sér. „Skipstjóri,“ sagði
hann, „hefurðu sjónaukann?“
„Geturðu séð plankana þarna?“
Gerillo reyndi, rumdi síðan
og rétti honum sjónaukann.
„Það eru maurar,“ sagði Eng-
lendingurinn og rétti Gerillo
sjónaukann aftur.
Hann sá þarna hóp af stór-
um, svörtum maurum, mjög
svipuðum öðrum maurum, að
öðru en stærðinni, og því, að
sumir þeir stærstu voru í ein-
hverskonar gráum búningi. En
athugun hans var of stutt til að
hann gæti áttað sig á einstökum
smáatriðum. Höfuðið á Cunha
liðsforingja kom í Ijós yfir skjól-
borðið á fljótabátnum, og nú
hófst samtal milli hans og skip-
stjóra.
„Þú verðnr að fara um borð,“
sagði Gerillo.
Liðsforinginn bar því við, að
báturinn væri fullur af maurum.
. „Þú ert í háum stígvélum,“
sagði Gerillo.
Liðsforinginn breytti um efni.
„Hvernig dóu þessir menn?“
spurði hann.
Gerillo kom með sínar tilgát-
ur, og þessir tveir menn héldu
áfram að deila af vaxandi ákafa.
Holroyd tók sjónaukann og hélt
áfram að horfa, fyrst á maur-
ana, síðan á dauða manninn
miðskips.
Hann hefur lýst maurunum
nákvæmlega.
Hann segir, að þeir hafi verið
stærri en nokkrir maurar, sem
HEIMILISRITIÐ
43