Fréttatíminn - 25.10.2013, Side 32

L íf mitt hefur einkennst af tilviljunum
og margt hefur
farið öðruvísi en ég
hef ætlað. Ég hef þá
lífsskoðun að maður
verði ævinlega að
taka bestu ákvörð-
unina miðað við þá
stöðu sem maður er
í hverju sinni, “ segir
Unnur Gunnarsdóttir,
forstjóri Fjármálaeftirlits-
ins og jafnframt fyrsta
konan til að sinna því
starfi. Unnur er lög-
fræðingur frá Há-
skóla Íslands en
hún gegndi áður
starfi yfirlögfræð-
ings hjá Fjármála-
eftirlitinu. Hún hefur
víðtæka reynslu við
verkefni tengd f jár-
málaþjónustu. Starfaði
hún meðal annars um
árabil hjá bankaeftir-
liti Seðlabanka Íslands
og sem sérfræðingur
í fjármálaþjónustu hjá
EFTA skrifstofunni í
Brussel. Unnur hefur
einnig víðtæka reynslu
úr opinbera geiranum
sem skrifstofustjóri í
samgönguráðuneytinu
og sem settur héraðsdómari
við Héraðsdóm Reykjavíkur. Unn-
ur er dóttir Helgu Ólafsdóttur hús-
móður og Gunnars Sigurðssonar
byggingarverkfræðings en hann
lést aðeins 45 ára árið 1978. Hún er
elst fjögurra systkina.
„Mér datt alls ekki í hug að ég
yrði forstjóri en eftir fyrri reynslu úr
fjármálageiranum fann ég löngun
hjá mér í kjölfar hrunsins að koma
og taka þátt í uppbyggingunni. Mér
fannst að ég gæti kannski gert eitt-
hvert gagn,“ segir Unnur.
,,Ég hef alltaf reynt að sinna því
vel sem ég hef tekið að mér hverju
sinni. Ég hef aldrei verið róleg þeg-
ar mér hefur fundist ég vera hætt að
vaxa í umhverfinu sem ég er í. Þá
hef ég viljað breyta til og sóst eftir
því. Ég hef trúlega alltaf verið frem-
ur metnaðarfull og ég hef horfst í
augu við það seinni árin, en lengi
vel taldi ég mér trú um það að svo
væri ekki. Stundum hefur maður
haft áhuga á einhverju og það ekki
gengið eftir og maður jafnvel orðið
afskaplega feginn eftirá. Það er best
að vera varkár varðandi það hvers
maður óskar sér. Mitt líf hefur að
mörgu leyti einkennst af tilviljun-
um,‘‘ segir Unnur.
„Ég vona að ég skili starfinu sem
ég hef tekið að mér með sóma. Ég
á enn mikið eftir í að ná þeim ár-
angri sem ég og samstarfsfólk mitt
stefnum að í uppbyggingu og þróun
stofnunarinnar. Mér finnst ég vera
að hefja nýja vegferð sem er heil-
mikil áskorun að takast á við,'' segir
Unnur.
Aldrei róleg vaxi ég ekki í starfi
Unnur Gunnarsdóttir er fyrsta konan til þess að stjórna Fjármálaeftirlitinu. Segir hún athygli beinast mun meira að eftirlits-
stofnunum eftir hrun og er ánægð með þá þróun að konur eru orðnar sýnilegri stjórnendur víðsvegar í Evrópu. Í sínu starfi
segist hún upplifa í flestum tilfellum góðan samstarfsvilja.
Leiddist og vildi læra meira
Unnur ólst upp í Garðabænum en
fyrstu árin bjó hún í Kaliforníu þar
sem faðir hennar stundaði dokt-
orsnám og segir hún að henni hafi
lengi verið eftirsjá í að hafa ekki
verið þar lengur. „Ég ólst upp við að
það væri sjálfsagður hlutur að fara
í skóla og að líta á nám sem vinnu.
Að maður ætti að forgangsraða í
námi og gefa sér tíma í það. Ég lærði
snemma að skipuleggja mig við nám
og þegar ég var 11 ára tók ég upp
á því að hlaupa yfir einn bekk og
lærði námsefni 12 ára bekkjarins
á nokkrum vikum. Ég skipulagði
hvað ég ætlaði að gera á hverjum
degi og stóð við það og ég lenti ekki
í stressi. Þessi þjálfun nýttist mér
mjög vel í öllu námi eftir það,“ segir
Unnur.
„Ég var fremur alvörugefinn
krakki og hafði gaman af því að
læra, en mér bara leiddist. Ég hafði
ekki nóg að gera,“ segir Unnur.
Hún á eiginmann og tvær dætur
í dag sem og tvö barnabörn. ,,Mér
fannst oft erfitt að vinna úti með ung
börn og réttindi foreldra á vinnu-
markaði voru ekki á við það sem þau
eru í dag. Maður bjó við stöðugt óör-
yggi varðandi barnagæslu. Þetta var
oft erfitt og mér finnst þjónustan og
réttindin hafa stórlega batnað, enda
verið mikið baráttumál undanfarna
áratugi. Þá finnst mér frábært að
sjá hvað ungir feður sinna börnum
sínum til jafns við mæðurnar,“ segir
Unnur.
Hún er mikil fjölskyldumann-
eskja og enginn vafi er á forgangs-
röðinni. „Ég reyni að hafa tíma fyrir
barnabörnin. Þau eru miklir gleði-
gjafar og ég legg heilmikið upp úr
því að vera með þeim og ég reyni að
hafa annað heimili fyrir þau,'' segir
Unnur.
„Áhugamál eru eitthvað sem ég
hef ekki náð að leysa mjög vel í mínu
lífi. Vinnan tekur yfir en ég finn að
ég þarf að hreyfa mig og vera úti. Ég
reyni að gera eitthvað fyrir mig og
finna jafnvægi,“ segir Unnur.
Konur þurfa að vera vakandi
Unnur segir að konur séu í meira
mæli að komast í stjórnunarstöður.
„Þetta gerist fyrst í opinbera geir-
anum og ástæðurnar eru margar, til
dæmis er ráðningarferlið faglegra
og frelsið við ráðningar minna,“
segir Unnur.
Segir hún að opinberi geirinn
borgi minna og þess vegna sæki
karlar minna í hann. „Ég hef aldrei
viljað fara í það hlutverk að segja að
konur séu fórnarlömb enda finnst
mér þær ekki vera það. En það er
heldur ekki réttlátt að konur fái
lægri laun fyrir sína vinnu,“ segir
Unnur.
„Ég held að breytingarnar séu
kynslóðabundnar. Með hverri kyn-
slóð er minni munur á sjálfstrausti
kvenna og karla og unga fólkið í
dag truflast ekki af þessu. Aftur á
móti geta ungar konur átt það til að
sofna á verðinum og treysta á jafn-
rétti. Þær þurfa að halda vöku sinni
í þeim efnum. Það er lítillækkandi
fyrir konur að þurfa að vera í þessari
baráttu,“ segir Unnur.
„Ég skil mjög vel að ungum kon-
um finnist kynjakvótinn í stjórnum
fyrirtækja ekki heppilegur en hann
er nauðsynlegur. Það er ekki fyrr en
núna sem tekið er á vandamálinu.
Það þurfti að taka til í þessum mál-
um. Búið var að reyna mýkri aðferð-
ir í mjög langan tíma. Mér finnst
jafnvægi kynjanna nauðsynlegt og
skemmtilegt. Og menn átta sig á því
að það er gagnlegt fyrir fyrirtæki
og þjóðfélagið að finna jafnvægi og
að heyra sjónarmið bæði karla og
kvenna,“ segir Unnur.
„Við konur getum lært margt
af karlmönnum, til dæmis að hafa
skarpa sýn á hvar maður á að taka
ábyrgðina og hvar ekki. Mér finnst
það líka til fyrirmyndar að geta gert
eitt í einu og gefa því fulla athygli,“
segir Unnur.
Við tökum óvinsælar ákvarðanir
Unnur segir hlutverk Fjármálaeftir-
litsins sérstakt og því fylgi mikið
vald sem og mikil ábyrgð. Segir hún
að það þurfi að beita því valdi af hóg-
værð og fagmennsku.
„Við erum alltaf að vanda okkur
við að þróa vinnuna okkar og erum
enn að takast á við eftirmál hruns-
ins og taka óvinsælar ákvarðanir.
Við erum með inngrip í starfsemi
hjá fyrirtækjum þar sem margt vel
menntað fólk starfar sem veit hvað
það er að gera og vill fá að vinna í
friði,“ segir Unnur. „Okkar hlutverk
er ekki vinsælt en vægi þess hefur
aukist með tímanum. Þær kröfur
eru gerðar til okkar að vera með virk
afskipti,“ segir Unnur.
Segist hún upplifa góðan vilja
hjá flestum til samstarfs og að gera
hlutina í góðri sátt. Hitt séu undan-
tekningar sem geti verið fyrirferða-
miklar.
„Ástæðan fyrir því að fólk hefur
áhyggjur af framtíðinni er að við
erum ekki alveg búin að sjá út úr
erfið leikunum og við vitum ekki
hvernig þetta allt endar. Það er mik-
ið af góðu fólki að vanda sig og að
leggja hönd á plóg til að koma okk-
ur út úr þessu. En sumt er ekki svo
auðvelt að sjá fyrir. Það þarf að leysa
margt sem ekki búið að sjá fyrir end-
ann á,“ segir Unnur.
María Elísabet Pallé
maria@frettatiminn.is
„Ég vona að ég skili starfinu með sóma sem ég hef tekið að mér. Ég á enn mikið
eftir í að ná þeim árangri sem ég og samstarfsfólk mitt stefnum að í uppbyggingu
og þróun stofnunarinnar. Mér finnst ég vera að hefja nýja vegferð sem er heilmikil
áskorun að takast á við.“
„Ég hef alltaf reynt
að sinna því vel
sem ég hef tekið
að mér hverju
sinni,“ segir Unnur
Gunnarsdóttir for-
stjóri Fjármálaeftir-
litsins. Myndir Hari
32 viðtal Helgin 25.-27. október 2013