Læknablaðið - 01.11.1929, Síða 23

LÆKN ABLAÐIÐ
i/3
— Sjúkrasaml. Rv. fær nú 10% afslátt af lyfjum, og virtist Þ. Th. það
of lítiS. Samþ. aÖ halda sérstakan fund síÖar, til þess að ræ'Öa samband
Læknafél. Rvíkur viÖ Sjúkrasaml. Rv.
VI. Erindi frá Sjúkrasamlagi prcntara. — Vísað til Samlags-nefndar.
VII. 20 ára afmccli Lœknafcl. Rvikur. Þ. Thor. benti á, að Læknafél.
Rvíkur ætti 20 ára afmæli þ. 18. okt. Fundarmenn voru ásáttir um, að þessá
viðburðar sk}ddi minst á næstunni, og þá einna helst með samsæti. —
Stjórninni falinn frekari undirbúningur og framkvæmdir.
Fundi slitið.
Smágreinar og athugasemdir.
Ljósmæðratöskur.
Ljósmæðrum er, eins og kunnugt er, lögð til ókeypis taska með áhöldum.
Það hefir verið kvartað undan því, að áhöldin entust illa, ljósmæður færu
illa með þau, heimtuðu svo nýtt, er hið gamla gengi úr sér, og lagt hefir
verið ríkt á við okkur héraðslækna, að hafa eftirlit með áhöldum ljós-
mæðranna. •
Eg býst við, að það sé rétt, að áhöldin endist illa, en hinsvegar er eg
sannfærður um, að það stafar ekki eingöngu af því, að ljósmæðurnar fari
illa með þau. Eg geri meira að segja ráð fyrir, að allur fjöldinn fari vel
með þau, en það er annað, sem skemmir þau, og ])að er hvernig mn þau
er búið í flutningum.
Það er kunnugra, en frá þurfi að segja, að hlutir, sem verða fyrir mikl-
um flutningum endast illa, nema sérstaklega vel sé um þá búið. Ljósmæðra-
áhöldin hafa verið, og eru, afgreidd í handtöskum, til þess gerðum að bera
þær í hendinni, á götuin í bæjum; líka eru ])ær hentugar að flytja þær
í bí! eða bát. Þær eru fóðraðar, og innan á fóðrinu eru smáhólf, ætluö
fyrir glös.
Nú hagar svo til hér á landi, að meiri hluti ljósmæðraumdæmanna eru
i sveitum,,að einhverju eða öllu leyti, þar sem tæpast er, hægt að koma við
öðru farartæki en hestum, og töskurnar eru þá spentar við hnakk eða söðul.
Það ])arf varla að taka það fram, að sem hnakktöskur eru þessar hand-
töskur afar óhentugar; ilt að spenna þær svo að þær fari vel, áhöldin i þeim
vilja núast, glösin fara úr hólfunum, brotna, og innihald ])eirra skemma
áhöldin.
Eg varð þess fljótt var, er eg tók að stunda lækningar i sveitum, að ])að
var óhentugt, er mikið þurfti af verkfærum. eins og t. d. við fæðingar-
læknishjálp, að flytja þau i hnakktösku spentri við hnakk; gljáhúðin vildi
núast af þeim, glös brotna og innihald þeirra skemma þau.
í Hofsóshéraði eru mjög snjóþungar sveitir, sem ekki er hægt, stundum
að vetrinum, að komast um nema á skíðum. Skömmu eftir að eg kom hing-
að, fékk eg mér því skíði með öllum útbúnaði, þar á meðal baktösku undir
áhöld mín. Baktaska þessi er hreinasta þarfaþing, og eg komst brátt á lagið
með að nota hana oftar en þegar ekki varð við komið öðru farartæki en
skíðum.