Læknablaðið - 01.12.1942, Síða 28
102
LÆKNÁB LAÐIÐ
leg'a kalkað primærkom-
plex) ................ 144
2. flokkur: Gróf teikning i
lungum, en engin greinileg
infiltröt ............. 49
3. flokkur: Pleuritis exsudat.
a. Án sjáanlegra infiltr. í
lungum ............... 144
b. Meö sýnilegum infiltr. í
lungum ................ 72
4. flokkur : lnfiltr. pulm. (hil-
us breytingar meötaldar) :
a. Án cavum ............. 367
b. eavum grunsamir .... 4
c. Meö sýmlegt cavum . . 33
Alls 813
Viö endurtekna rannsókn á þess-
um 813 sjúklingum, tókst aö fá
upplýsingar um alla, aö einum und-
anskildum, 2—9 árum eftir aö þeir
höfðu verið á spítalanum. 97 voru
dánir, 93% þeirra 716, sem enn
voru á lífi, voru röntgenmyndaðir
aö nýju og 48% magaskolaðir.
5. kafli.
1. flokkur:
í þennan flokk er skipað þeim
sjúklingum, þar sem ekkert at-
hugavert var að finna á lungna
mynd, eða þá í hæsta lagi greini-
lega kalkaö primærkomplex. Alls
voru þetta 144 manns. Enginn
þeirra reyndist skolvatnspositivur.
Margir þessara sjúklinga höfðu í
fyrstu lent á stofum innan um
smitandi sjúklinga og verið maga-
skolaðir þá strax. Þessar niður-
stöður styrkja því þær ályktanir,
sem dregnar voru af hjúkrunar-
kvennarannsóknunum.
Sjúklingar þessir voru skoðaðiv
að nýju 2—9 árum eftir leguna á
deildinni (meðaltal 4.7 ár). Kom
þá ekkert þaö frarn, sem benti til
þess að um tub. heföi verið að
ræða hjá neinum þeirra. Þrír sjúkl.
voru dánir, einn þeirra at" berkla-
veiki. 3 aðrir höfðu veikst af berkl-
um (2 fengið pleurit. exsud. og 1
infiltr. pulm.). Allir 3 höföu náð
sér aö fullu, þegar skoðun fór fram
(magaskolun negativ). Þar sem
flestir sjúkl. i Ílokki þessurn var
ungt fólk, er ekki að furða, þótt
einstöku hafi veikzt í millitiöinni.
Líkur benda til þess, aö 2 þeirra 4,
sem veiktust af berklum, hafi bein-
línis smitast í spitalanum. 88%
þeirra, sem enn voru á lifi, voru
röntgenmyndaðir að nýju og 48%
magaskolaðir.
6. kafli.
2. flokkur.
Röntgenmyndir 49 sjúklinga
voru þess eðlis, að ekki var unnt
að kveða á með vissu, hvort um
jvatologiska hluti var að ræða eða
ekki. Flest virðist benda til þess,
aö venjulegast væri einungis að
ræða uitl smávægileg tilbri göi á
því, sem kallað er eölileg lungna-
mvnd. Þessir sjúklingar höguðu
sér kliniskt líkt og flestir þeirra.
sem taldir voru til 1. flokks. Engu
að síður taldi ég þó réttast að hafa
þá sér i ílokki. Einn þessara 49
sjúklinga reyndist positivur i skol-
vatni. Sjúkdómssaga sjúkl. er rak-
in, röntgenmynd sýndi vafasama
smáslæðu yfir hægri apex, en ekki
tókst að fá fram neinar infiltrati-
onir, enda þótt sjúkl. væri lagður
á deildina að nýju (þegar skol-
vatnsárangur fréttist) og siðan
sendur á hæli og að þeim tima
loknum haföur undir eftirliti á
lierklavarnastöð. Sjúkl'ingurinn
var subfebril fyrstu vikuna á
deildinni. Blóðsökk 12 mm. á klst.
\’ar sjúkl. útskrifaður eftir rúml.
]A mán. dvöl, diagn.: Obs. f. tub.
pulm. — En sú diagnosis var látin
nægja um flesta þá sjúkl., sem að
ofan greinir.
Yirðist skolvatnsárangur þessi