Læknablaðið - 01.10.1946, Blaðsíða 8

114
L Æ K N A B L A Ð IÐ
björn Kolbeinsson, Halldór
Stefánsson, Kristján Þorvarð-
arson, Theódór Skúlason, Ósk-
ar Þ. Þórðarson, Halldór Han-
sen, Árni Pj etursson, .1 ón Ei rí ks-
son, Óli Hjaltested, Brynjúlf-
ur Dagsson, Bjarni Snæbjörns-
son, Ivristján Sveinsson, Jens
Á. Jóhannesson, Gunnar Cort-
es, Ólafur Geirsson, Einar Gutt-
ormsson, Erlingur Þorsteins-
son, Björn Sigurðsson, Ólafur
Þorsteinsson, Grímur Magnús-
son, Jón Nikulásson, Jón Gunn-
laugsson, Eyþór Gunnarsson,
Jón Sigtrygsson, Pétur Jakobs-
son.
Formaður gat þess í upphafi
ræðu sinnar, að fundurinn væri
lögmætur.
Þessu næst minntist hann
þeirra félaga, er lálizt höfðu
milli funda, þeir voru Gunn-
laugur Þorsteinsson liéraðs-
læknir, Karl Guðmundsson
fvrrv. béraðslæknir, Sigurður
Magnússon prófessor, fyrrv.
yfirlæknir, Friðgeir Ólason og'
kona lians Sigrún Briem. Bað
hann fundarmenn að risa úr
sætum í virðingarskyni við
minningu þessara látnu félaga.
Því næst mælti hann á þessa
leið:
„Ég vil leyfa mér að bjóða
alla fundarmenn velkomna til
fundarins, sérstaklega lækna,
sem heima eiga utan Reykja-
víkur. Ennfremur vil ég nota
tækifærið til þess að bjóða
hjartanlega velkomna lil lands-
ins þá félaga, sem lierleiddir
voru og við höfum endurheimt
síðan síðasti aðalfundur var
Iialdinn. Eru það að minnsta
kosti 10 læknar, og' er það mik-
i 11 feng'ur fyrir félagið og stétt-
ina, að þessir menn hafa aftur
getað snúið lieim til landsins
til starfa i þess þágu, fullir
vizku og vinnuþreks.
Eg' vil einnig bjó'ða á sama
hátt velkomna hina aðra, sem
á þessu tímabili liafa liorfið
heim til starfa, þótt þeir liafi
verið sjálfráðir ferða sinna.
Þá vil ég minnast á það, áð-
ur cn gengi'ð er til dagskrár
og venjulegra fundarstarfa, að
eins og margir sjálfsagt muna,
sendi siðasti aðalfundur, sem
var hinn fyrsti eftir stofnun lýð
veldisins, liinum fyrsta forsela
íslands beillaskeyti og árnað-
aróskir.
Þann 3. sept. 1944 barst svo
stjórn félagsins svohljóðandi
eiginhandar bréf frá forseta ís-
lands:
„Alúðarþakkir fyrir lilýjar
kveðjur frá aðalfundi Lækna-
félags íslands, sem bárust mér
við heimkomuna frá Vestur-
heimi og ég met mikils.
Sveinn Björnsson.“
Vil ég biðja menn að rísa úr
sætum til virðingar við forseta
íslands og þakka kveðjuna
með lófataki. — Gerðu fundar-
menn það. —
Skal þá tekið til venjulegra
fundarstarfa, og er þá fyrst að