Læknablaðið - 01.10.1946, Blaðsíða 38

144
I. Æ K N A .B L A Ð I Ð
:ið fá blóðskort, leucopeni, granulo-
cytopeni og fituskitu. Rannsóknir
á merg dýranna leiddu í ljós niega-
loblastiska liyperplasi. Þessi ein-
kenni minnkuðu eða hurfu, ef dýr-
in fengu gerseyði, en bæði A og C
vitamín reyndust árangurslaus. Ár-
ið 1940 fundu vísindamenn, sem
voru að rannsaka vaxtarskilyrði
vissra sýkla, að liluti úr B-flokkn-
um var nauðsynlegur fyrir vöxt lac-
tobacillus caseii og streptobacillus
iactis. Þessi B-þáttur reyndist einn-
ig nauðsynlégur fyrir eðlilegan vöxt
kjúklinga, og hjá rhesus-öpum, sem
fengu fæðu, er var sneydd þessum
þætti, kom fram sjúkdómsmynd, sem
liktist sprue, þ. c. fituskita og mak-
rocyter anæmi, og læknuðust dýrin,
ef þessu áður óþekkta efni úr B-
flokknum var bætt i fæðuna.
Þetta efni hefir gengið undir ýms-
um nöfnum, t. d. B-vitamin, M-vita-
mín o. f 1., en er nú kallað folin-
sýra. Efnið finnst aðallega i lifur
og í geri. Tekizt liefir að einangra
það og framleiða það syntetiskt.
Snennna í vor var farið að reyna
blaðsýruna við macrocyterar anæ-
miur lijá mönnum, t. d. við anæmia
perniciosa og við macrocyterar anæ-
miur i pellagra, í sprue og á með-
göngutíma. Það kom i ljós, að spruc
er hægt að lækna með blaðsýru á
einni til tvcimur vikum, en eins og
kunnugt er, þá læknaðist þessi sjúk
dómur mjög misjafnlega með lifur.
Á anæmia perniciosa og aðr'ar mac-
rocyterar anæmiur verkar blaðsýr-
an kröftugar en lifur, reticulocyt-
krisan kemur fyr og verður að jafn-
aði meiri en ef lifur er notuð. Um
það er ekki fengin vitneskja enn-
þá, hversu lengi verkun blaðsýr-
unnar varir, eða hvort lnin getur
fyrirbyggt myelopathiurnar betur
en lifur. — (The Present Status of
Folic Ácid, B 1 o o d, vol. 1, no. 4,
1946).
Dr. Ó. Þ. Þ.
„Ethylene Disulphonate“.
Lyf, sem ber þetta nafn, hefir und-
anfarin ár verið auglýst af miklum
krafti af lyfjaverksmiðjunni Spicer-
Gerhart Co., Pasadena, Calif. Sam-
kvæmt þessum auglýsingum á lyfið
að vera mjög virkt gegn ýmsum of-
næmissjúkdómum. Sem markaðs-
vara fæst lyfið i 2 cc. glerhylkjum,
sem eiga að innihalda vatnsupplausn
af ethylene disulphonate í þynningu
1 á móti 10+15. Lyfinu er dælt
inn í vöðva, eftir að sjúklingurinn
hefir verið vandlega undirbúinn
með sérstöku mataræði og laxantia.
Það hefir náð töluverðri útbreiðslu,
enda þótt árangurinn af notkun þess
hafi reynzt misjafnlega, eins og sjá
má í Year Book of General Medi-
cine, 1945, s. 361. —- Vegna þess að
eftirspurnar liefir orðið vart liér á
landi eftir þcssu lyfi, þykir rétt að
geta þess, að The Counsel on Phar-
macy and Chemistry i U.S.A. hefir
nýlega fyrirskipað rannsókn á lyf-
inu, og gátu efnafræðingar, sem
framkvæmdu hana, ekki fundið ann-
að i glerhylkjunum en eimað vatn,
þrátt fyrir ýtarlega leit.
Dr. Ó. Þ. Þ.
Afgreiðsla og innheimta Læknablaðsins er i Félagsprentsmiðjunni h.f..
Reykjavik. Sími 1640. Pósthólf 570.
Félagsprentsnúðjan h.f.