Læknablaðið - 01.10.1946, Blaðsíða 27

1. Æ K N A B L A i) I Ð
13.°,
og jafnvel hinna líka, enda fá-
um vér ekki séð, að það geti
brotið í bág við ákvæði laga
þeirra, sem reglugerðin á að
stvðjast við.“
Þessi reglugerð mun þegar
bafa öðlazt gildi, en ekki bef
ég orðið þess var, að liún liafi
verið birt.
Codex ethicus.
Eins og menn sjálfsagl
muna, var codex etliicus L.í.
afgreiddur til fulls á síðasta
aðalfundi, en svo seint gekk
mcð prentun bans, að það var
ekki fyrr en snemma i vor, sem
benni var lokið. Sendum við
bann þá með fundarboðinu 5.
maí síðasll., og vænti ég, að
flestir eða allir félagsmenn hafi
fengið bann. Annars liggur
bann bér frammi og geta menn
tekið bann hér.
Tímarit.
Frá sænska sendiráðinu bef-
ur stjórn L.í. borizt skrá yfir
ýmis læknisfræðileg tímarit,
sænsk, og liggur sú skrá bér
frammi, ef menn skvldu vilja
bnýsast i liana.
Orlofsfé.
Um orlofsfé béraðslækna er
enn ekki úrskurðað, en ég bef
góða von um að það muni
falla í ljúfa löð bjá núverandi
héilbrigðismálaráðherra og
komast á í sumar.
Áður en ég sezt niður, vil ég
leyfa mér að minna stéttar-
bræður og systur á það, að það
er síður cn svo, að vænla megi
værðar og friðar í náinni fram-
tíð, og liver einasti collega verð-
ur að bafa það liugfast, að bann
eða bún verða persónulega að
fylgjast með því, sem er að
gerast og á að gerast og sýna
fullkomið félagslyndi og stétt-
arsamtökunum fullan dreng-
skap. Ég get búizt við, að að
því geli komið, að aldrei bafi
reynt meira á þegnskap og
stéttvísi einstakra félags-
manna en cf til vill á næstu
árum. En ef samtökin, lækna-
félagsskapurinn, þjappar sér
fast saman, þá er bonum ekkert
ómögulegt.
Ég vil því sérstaklega skora
nú á ykkur, kæru félagar, að
gæta alls varnaðar í náinni
framtíð og meta stétlarfélags-
haginn öllum einkabagsnum-
um framar og sýna stéttarfé-
lagsskapnum fulla tryggð og
þegnskap. — Þá þurfum við
engu að kvíða, þó að við, ef
til vill, lendum í baráttu. —
Sitjið beil.“
Var gerður mjög góður róm-
ur að ræðu formanns.
Þessu næst var tekið fyrir:
2. REIKNINGAR.
Lagðir fram reikningar fé-
lagsins, og voru þeir samþykkt-
ir i einu hljóði.