Læknablaðið - 01.03.1947, Síða 23

LÆKNABLAÐIÐ
49
vinstra megin. Gyllinæð er oft-
ast á öllum þessum þrem stöð-
um ef veruleg einkenni liafa
verið. Það má annaðhvort
sprauta í alla staðina í einu,
eða, í fyrsta skiptið, aðeins i
þann stað, sem gyllinæðin er
stæ'rst. Mismunandi er livérsu
mikinn vökva þarl' að nota.
Hczt er að setja það sem kenisl
með góðu móti, án þess að
þrýsta of mikið, og getur ]>að
verið allt að 10 cm3, þar af
5—6 cm3 á sama stað. Venju-
lega tckur submuscosa minna
i siðari slciptin, og skal þá far-
ið varlega, annars getur drej)
myndast. Hversu oft þarf að
dæla i gyllinæðina, fer eftir þvi
hvernig vefurinn l)regzt við, cn
venjan er tvisvar til þrisvar
sinnum. Dæma verður eftir því
livort einkennin hafa horfið,
hversu mikið gyllinæðin liefir
minnkað, og hversu mikil
handvefsmyndun hefir orðið á
staðnum. Eftir hverja innspýt-
ingu er sjúklingnum ráðlagt að
liafa hægt um sig ])að seni eftir
er dagsins, en hvorki rúmlcga
né aðrar varúðarráðstafanir
cru nauðsynlegar.
Oftast hverfa einkennin mjög
fljótt, jafnvel strax eftir fyrstu
aðgerð. Stundum myndast
gvllinæðin þó aftur, og má ])á
endurtaka meðferðina eftir
nokkurn tíma, t. d. eftir eitt
eða fleiri ár. Ef innspýtingin
af einhverjum ástæðum hefir
ekki ráðið l)ót á sjúkdómnum,
torveldar tilraunin þó ekki
skurðaðgerð, en heppilegra er
þó að láta líða nokkra mán-
uði á milli.
Ef gyllinæðin er þriðja stigs,
cf mikil ytri gyllinæð er með
eða aðrir analsjúkdómar, t. d.
fistula cða sprunga, er réttast
að gera skurðaðgerð.
Sjúklingurinn er hafður i
lithotomi stöðu. Settar eru
æðaklenmmr á takmörk húð
ar og slímhúðar á hinum þrem
gyllinæðarstöðum, og aðrar 3
tengur á hvern gvllinæðarlmút.
Húð-slímhúðarfelling er klipþt
við hverja húðtöng. Flegið inn
vfir hringvöðvann, og sést
hann ])á greinilega. Stilkurinn
er einangraður, ekki farið hátl
upp, stungið gegnum liann og
bundið fyrir. Siðan er klippt
af fyrir neðan hindinguna.
Ekki var annað saumað né
hundið fyrir æðar. Að svo búnu
var gengið frá sárunum á
venjulegan hátt, og þess gætl að
þrjár slímhúðarbrýr yrðu á
milli þeirra.
Iljá börnum er prolaps svo
til alltaf „partiel“. Orsök hans
er oftast minnkaður fituvefur
í kring um rectum og vöðva-
slappleiki vegna veiklunar eft-
ir langvarandi sjúkdóm. Lækn-
ingin er í því fólgin að fita
harnið og styrkja. Stundum
getur ástæðan verið langvar-
andi hægðatregða eða niður-
gangur. Hægðum er þá komið
í lag. Börnin eru vanin af að