Læknablaðið - 01.06.1955, Qupperneq 34

58
LÆKNABLAÐIÐ
heilanum þau byrja. Hún hefur
einnig gefið upplýsingar um,
hvernig starfsemi heilans er á
milli kastanna. Hinar sérkenni-
legu breytingar, sem fylgja
köstunum, hafa gert mögulega
flokkun á hinum ýmsu myndum
flogaveikinnar. Er augljós þýð-
ing þessa, þegar velja skal með-
ferð fyrir hvern einstakan
sjúkling, einkum þegar um er
að ræða blönduð eða torkennileg
tilfelli.
Elektrofysiologiskt geturmað-
ur skoðað epilepsisyndromið,
sem einkenni um breytta ertni
(lækkaðan krampaþröskuld) í
cortex eða sub-corticalt. Þetta
sést í heilaritinu, venjulega rétt
fyrir og meðan á kastinu stend-
ur. Maður getur því greint á
milli raunverulegra epilepsi-
kasta og hysterikasta, með því
að taka heilarit meðan á kastinu
stendur. Við epilepsigreining-
una kemur heilaritið næst á eft-
ir góðri anamnesis og athugun
á sjálfum köstanum. Sé anam-
nesis ófullnægjandi og ekki hef-
ur verið hægt að athuga kast,
eru breytingarnar á heilaritinu
oft það, sem útkljáir greining-
una. Hægt er að reikna með, að
viðbótarupplýsingar um greinda
epilepsi fáist í meira en helm-
ing tilfellanna, með því að at-
huga heilarit.
Ef sjúklingur fær kast, með-
an verið er að taka heilárit, er
aðallega um þrennskonar breyt-
ingar að ræða,
1. — Hraðar og stórar bylgjur
(multipel spikes), við
„grand mal“.
2. — Hægar, stórar bylgjur,
oft með einstökum „spik-
es“ við psykomotor- eða
temporal epilepsi.
3. — „Spike and wave —
complex“, þar sem skipt-
ast reglulega á hraðar og
hægar bylgjur, 3svar á
sek. við „petit mal“.
Ekki er samt hægt að reikna
með fullkominni fylgni milli
tegundar kastanna og breyting-
anna í heilaritinu, nema helzt í
síðast talda tilfellinu. Oft er það
staðsetningin á breytingunni í
heilaritinu, sem mesta þýðingu
hefir fyrir tegund kastanna.
Þær breytingar, sem finnast á
milli kastanna, eru ekki alger-
lega sérkennilegar fyrir þau.
Hins vegar er oft hægt að á-
kveða, um hvers konar köst sé
að ræða, ef maður þekkir anam-
nesuna og breytingarnar í heila-
ritinu.
I heilariti, sem tekið er á
milli kasta, leitar maður eftir
focal — einkennum frá cortex,
asymmetri, bilateral hviðum af
óeðlilegum bylgjum, sem ein-
kenni um subcortical skemmd,
og öðrum meiri háttar truflun-
um, sem gætu verið einkenni um
dreifða skemmd á cortex.
Við „petit mal“ finnast bila-
tei’al hviður af „spike and
wave“, sem næst 3svar á sek.
hjá 80 til 85% sjúklinga, jafn-