Læknablaðið - 01.06.1960, Qupperneq 24

56
LÆKNABLAÐIÐ
enda þótt veira sama flokks liafi
valdið báðuni faröldrum. Og
gagnslaust hefur reynzt að bólu-
setja með A-bóluefni til varnar
faraldri, sem B-veira veldur, eða
gagnbverft.
Líklegt má telja, að útbreiðsla
faraldurs sé að miklu leyti und-
ir því komin, livernig fólk býr
að viðeigandi mótefnum frá tíð
fyrri faraldra, og að lieimsfar-
aldurs sé þá belzt von, er nýtt
veiruafbrigði kemur fram, svo
frábrugðið að antigengerð þeim,
sem á undan liafa gengið um
langan aldur, að allur þorri
fólks sé án virkra mótefna.
Alþj óðalieilbrigðisstof nunin
(WHO) hefur komið á sam-
vinnu um inflúenzurannsókn-
ir, þanning að í hverju landi,
þar sem slíkt er tiltækilegt, er
tilnefnd ein stofnun eða fleiri
til að leita uppi og greina veiru-
stofna, sem eru á ferð bverju
sinni, er inflúenza gengur. Höf-
uðstöðvar þessara rannsókna
eru í London, og þangað eru
svo send veirusýni, er þurfa þyk-
ir, til frekari rannsókna og sam-
anburðar við aðra skylda stofna.
Með þessum hætti er von til að
fá megi ný afbrigði, er fram
kunna að koma, án mikilla tafa
og koma sýni á sem skenunst-
um tíma til stofnana, er fást
við framleiðslu bóluefnis.
Er augljóst, livert gagn má
verða að þessu, ef um óvenju-
skæðan veirustofn er að ræða
og sýnt þykir, að bóluefni unn-
ið úr eldri veirugerðum muni
ekki koma að lialdi.
Miðstöð inflúenzurannsókna
hér á landi er tilraunastöðin að
Keldum.
Asíu-faraldurinn 1957.
Snenuna á árinu 1957 kom
upp inflúenzufaraldur i Suð-
austur-Asíu, sem út af fyrir sig
er ekki í frásögur færandi. Al-
þjóðaheilbrigðisstofnunin fékk
fyrstu fréttir af þessum faraldri
frá Hong-Kong binn 3. mai og
síðan frá Singapore daginn eftir.
Var faraldurinn talinn vægur,
en breiðast ört út. 1 Singapore
var veiran ræktuð og sýni sent
til London til frekari rann-
sókna.
í lok mánaðarins sendi svo
Heilbrigðisstofnunin út tilkynn-
ingu um, að hér væri á ferð
nýtt veiruafbrigði innan A-
flokks, svo frábrugðið áður
kunnum afbrigðum að antigen-
gerð, að engar líkur væru til að
bóluefni, sem þegar væri til,
mundi koma að nokkru baldi
í þessum faraldri.
Þegar bér var komið, bafði
faraldurinn náð mikilli út-
breiðslu um allan suðaustur-
liluta Asíu. Þótti nú ástæða til
að vera á verði, því að ekki var
að vita, bvers vænta mætti af
binni afbrigðilegu veiru, er fram
í sækti, þó að faraldurinn væri
enn yfirleitt vægur.
Eftir því sem siðar kom á dag-
inn, virðast upptök faraldursins