Læknablaðið - 01.04.1965, Blaðsíða 45

LÆKNABLAÐIÐ
69
styrkja aðstöðu BHM og flýta
fyrir, að það fengi rétt lil samn-
inga, ef háskólamenn fylktu sér
um það samband eingöngu.
Að lokum bar formaður fram
svohljóðandi tillögu:
„Undirritaðir gera það að til-
lögu sinni, að Læknafélag Is-
lands segi sig úr Bandalagi
starfsmanna rikis og bæja.“
Undir tillöguna rituðu for-
maður og ritari L.I. og for-
maður L.B. (Öskar Þórðarson,
Ólafur Bjarnason og Gunnlaug-
ur Snædal).
Næstur tók til máls formað-
ur B.S.B.B., Kristján Thorlaci-
us. Hann skýrði frá því, að þeir
fulltrúar B.S.B.B. sætu fund-
inn, er Jjetta mál væri rætt, í
samræmi við lög Bandalagsins,
sem legði stjórninni þá skyldu
á herðar að sækja fundi í félög-
unum, el’ úrsögn væri á dag-
skrá. Hins vegar taldi hann
komu þeirra ekki aðeins forms-
atriði, því að L.I. væri eitt af
stofnfélögum B.S.B.B., og það
væri því ekki sársaukalaust að
sjá á bak því. L.I. yrði að sjálf-
sögðu að meta það sjálf t, í hvaða
heildarsamtökum það væri, en
benti á, að óheppilegt væri að
gera svo mikilvægar samþykkt-
ir nema að vel athuguðu máli.
Ivristján minnti á það, að lög-
um samkvæmt er B.S.B.B. skylt
að semja fyrir alla opinbera
starfsmenn, hvort sem þeir
væru innan samtakanna eða
ekki. Orsögn L.l. þýddi því
minni félagslegan rétt en nú
væri. Hann kvaðst skilja vel
sjónarmið BHM, en taldi ekki,
að félög, sem væru í báðum
samtökunum, ættu að segja sig
úr B.S.B.B. fyrr en BHM hefði
fengið sanmingsrétt.
Ivristján kvað þær raddir hafa
heyrzt, að stjórn B.S.R.B. hefði
spyrnt á móti þvi, að BHM
fengi samningsrétt, en þetta
væri alrangt. Málið hefði aldrei
verið rætt í stjórn B.S.R.B. Hann
kvað þá háskólamenn, sem sitja
í kjararáði nú, vera raunveru-
lega fulltrúa BHM.
Ivristján taldi, að sá skilning-
ur væri ríkjandi innan stjórnar
sanRakanna, að hér yrði ekki vel
menntuð læknastétt, nema hún
væri vel launuð. Læknadeilan
hafi vcrið vandamál á sínum
tíma, en B.S.R.B. hafi reynt að
bregðast vel við þeim vanda og
formannafundur Bandalagsins
hafði samþykkt, að launagreiðsl-
ur til félagsmanna L.I. aftur
i tímann yrði ekki fordæmi.
Ivristján bað menn gera sér
ljóst, að það væri ekki hættu-
laust, ef L.l. færi úr B.S.R.B.,
samhúð stéttanna gæti versnað.
Nú kæmi fljótlega að samning-
um á ný, og þá væri ekki séð,
hvernig færi, ef L.í. setti sig
utan dvra.
Gunnlaugur Snædal tók næst-
ur til máls. Hann þakkaði
stjórn B.S.R.B. störf þeirra að
kjaramálum. Hins vegar taldi
hann, að hópur B.S.R.B. væri