Læknablaðið - 01.02.1966, Blaðsíða 43

LÆKNABLAÐIÐ
13
hann spornar á móti eðlilegum
kennsluháttum og er Þrándur
i Götu visindastarfsemi. Hér
er ekkert slíkt bókasafn, að
þangað megi vísa stúdentum
á sæmilegt safn nýlegra hóka
og tímarita til þess að glöggva
sig frekar á því efni, er lesið
hefur verið fyrir í timum.
Bókaskortur sem þessi stefnir
að því að þrengja sjóndeildar-
hring stúdentsins, svo að lion-
um hættir til að lita á kennslu-
bækur þær, sem sluðzt er við,
eins og gamalguðfræðingur
lítur á lieilaga ritningu. Slíkt
er vissulega mjög miður farið,
og hið sama gildir um þá stað-
reynd, að ritun visindalegra
rita um læknisfræðileg og
skyld efni er hér verulegum
erfiðleikum hundin vegna
skorts á hókum og tímaritum.
Öllum, sem um mál lækna-
deildarinnar fjalla, ætti því að
vera ljóst, að engri viðhlít-
andi nýskipun verður komið á
mál deildarinnar, nema full-
komið tillit verði tekið ti\
þarfa hennar á hókum og tíma-
ritum.
Vel færi á þvi, að bókasafn
læknadeildarinnar yrði innan
veggja væntanlegs læknadeild-
arliúss. Önnur lausn er sú, að
reisa og reka sameiginlegt
bókasafn fyrir læknavísindi
og raunvísindi. Yrðu þá hér
tvö tillölulega stór vísindaleg
bókasöfn, annað fvrir liugvis-
indi (shr. að framan) og iiilt
fyrir læknisfræði og raunvís-
indi. Slík verkaskipting hefur
gefizt vel i nágrannalöndum
okkar, og má vel vera, að sú
lausn reyndist einnig heppileg
hér. Þetla þarf þó alit nánari
athugunar við.
Kostnaður við stofnun bóka-
safnsins yrði mikill, en taka
yrði tillit til hans, þegar fjár
verður aflað lil byggingar
læknadeildarhúss. Bygging
læknadeildarhúss verður vissu-
lega mjög dýr, svo og útbún-
aður allur í húsið. Er vísasl,
að tekjur Háskólans sjáll's
hrykkju skammt til þessara
framkvæmda. Reynsla liðinna
ára bendir til þess, að fé muni
ekki fást úr ríkissjóði til bvgg-
ingarframkvæmdanna nema í
smáskönnntum og með sem-
ingi. Dæmi um þess konar
seinagang á framkvæmdum, er
ríkissjóður kostar, eru læknum
vel kunn. í þessu sambandi cr
einnig athugavert, að ríkis-
stjórn hefur í athugun og und-
irhúningi byggingu á skrif-
stofuhúsnæði fyrir ráðuneyti,
svo og á húsi fyrir AI])ingi.
Hvorugt her að lasta, en hæði
verða þessi hús miklar bygg-
ingar og dýrar, og hætt er við,
að þær yrðu settar í fvrirrúm
við fjárveitingar úr ríkissjóði
til byggingaframkvæmda. Því
er næsta líklegt, að lítið komi
í hlut læknadeildarhúss og
bókasafns, ef undir ríkisvaldið
yrði leitað eingöngu.