Læknablaðið - 01.06.1966, Blaðsíða 40

114
LÆKNABLAÐIÐ
Árangur af bólusetningunni verður að teljast lélegur, ef mið-
að er við ætt I. Aðeins 7 af þeim 30 börnum, sem athuguð voru,
hafa mælanleg mótefni gegn henni. Árangurinn er mun hetri, ef
miðað er við ætt II og III. Sú er reynsla annarra, sem unnið hafa
með mænusóttarbóluefni, að á árunum 1956—1957 hafi bólu-
efnið verið lélegra antigen en það bóluefni, sem síðar hefur ver-
ið framleitt.10
Árið 1960 voru athuguð mótefni í hlóði nokkurra barna, sem
lágu á harnadeilcl Landspítalans af ýmsum ástæðum. Niðurstöður
þessara athugana eru í 7. töflu. Hjá mörgum harnanna er mót-
efnamyndunin lág, jafnvel þar sem um endurtekna hólusetningu
er að ræða.
Árið 1961 voru alhuguð 14 hörn á aldrinum 12—15 mánaða,
bólusett þrisvar i Heilsuverndarstöð Reykjavikur. Niðurstöður
þeirra mælinga sjást i 8. töflu. Mótefni gegn ætt I eru léleg og er
áberandi, að þau tvö hörn, sem hafa mótefni gegn ætt I, fengu
eina inndælingu af mænusóttarbóluefni einu sér, en ekki hlöndu
þá af kíghósta-, stifkrampa-, harnaveiki- og mænusóttarbóluefni,
sem kölluð var quadrigen hóluefni og reyndist illa, bæði liér og
annars staðar, gegn mænusótt og kíghósla. Er þess vegna full
stæða til að ætla, að árgangarnir, sem bólusettir voru árin 1956
—1961 og hafa ekki fengið mænusóttarbóluefni siðan, húi illa
að mótefnum gegn ætt I og æskilegt, að sem flestir af þessum
árgöngum yrðu endurhólusettir, áður en mænusótt herst til lands-
ins.
Árið 1964 var svo leitað rækilega að mænusóttarmótefnum i
hlóði sex til sjö ára barna, sem höfðu verið fullhólusett í Heilsu-
verndarstöð Reykjavikur, og i einu og öllu fylgt settum reglum
um mænusóttarhólusetningu þar. Árangur þeirra mælinga er
sýndur i 9. töflu. Athuguð voru 99 hörn.
Þau hörn, sem talin eru í fyrstu tveimur dálkum 9. töflu,
hafa mótefni gegn ættum I og III, algengustu orsökum svæsinna
mænusóttarfaraldra. Geta því um 40% barnanna talizt vel bólu-
sett. Börnin, sem talin eru í fjórum næstu dálkum, önnur 40%
af hópnum, vantar annaðhvort mótefni gegn ætt I eða III og geta
því ekki talizt nógu vel bólusett. Þau 20%, sem þá eru eftir, höfðu
hvorki mótefni gegn ættum I eða III og verða að teljast illa á
vegi stödd með mótefni, sérstaklega þau 8%, sem engin mælan-
leg mótefni höfðu.
Börnin, sem hér um ræðir og vantaði einhver mótefni, voru
hólusetl í fimmta skiptið og mótefni þeirra athuguð mánuði eftir