Læknablaðið - 01.06.1969, Síða 38

90
LÆKNABLAÐIÐ
er almennt álitið rétt. Kemst hann að þeirri niðurstöðu, að æski-
legur sjúkrarúmafjöldi fyrir greinina Ortopedisk kirurgi þar í
landi sé 0.07%o af fólksfjöldanum og ekki minna en 0.05%t,. Séu
þessar tölur heimfærðar undir Island, ættu sjúkrarúm fyrir ortho-
paedia með beinbrotum að vera samtals 100—140.
Innan skamms er búizt við, að tekin verði í notkun 20—30
rúma deild við Landspítalann. Þetta er góður vísir að betri þjón-
ustu við almenning og aukinni kennslu fyrir læknanema. Raddii
eru uppi um, að fleiri slíkar einingar skuli rísa upp á öðrum
stöðum í höfuðborginni. Ég leyfi mér að vara við þess háttai
dreifingu, því að flest þau lönd, sem eru í fararbroddi þessarar
sérgreinar, reyna að hafa einingar hér sem stærstar. I fólksfáu
landi eins og okkar ætti þetta að vera enn nauðsynlegra til þess
að geta veitt öllum landsmönnum þá beztu þjónustu mnan sér-
greinarinnar, sem kostur er á.
Skilyrðislaus nauðsyn er að koma á fót verkstæði til að gera
hjálpartæki, og hefur það í för með sér, að stór eining er einmitt
það, sem velja á.
Menntun fleiri sjúkraþjálfara er mikilvægur þáttur í við-
gangi greinarinnar, og þessir tveir síðastnefndu þættir eru eins
þýðingarmiklir við uppbyggingu hennar og sjálf sjúkradeildin,
því að sérgreinin er háð þessum þáttum, eins og lyflæknirinn er
háður starfi rannsóknarstofu á blóði o. s. frv.
Séu skoðanir manna ólíkar um vöxt og viðgang þessarar sér-
greinar, þarf að samræma þær, svo að unnt sé síðan að koma
hinni beztu þjónustu á fót innan sameiginlegra marka. Þetta er
nauðsynlegt, svo að þjóðin fái í náinni framtíð að njóta þjón-
ustu þessarar sérgreinar í ríkara mæli og réttara hlutfalli við
aðrar sérgreinir en hingað til hefur verið. Þá er nauðsynlegt,
að íslenzkir læknanemar fái aukna kennslu og kunnáttu í þessari
grein, sem er í upphafi óaðgengilegri en margar aðrar sérgrein-
ir. Sá, er hana nemur, verður að miklu leyti að breyta hugsunar-
hætti sínum, því að sérgreinin er erfið í framkvæmd og árang-
ur aðgerða ekki alltaf fenginn á auðveldasta hátt.
Heimildir:
1. Reglugerð um veitingu lækningaleyfis og sérfræðileyfa frá 3. okto-
ber 1961.
2. Renander, Acke (1967): Medicinsk Terminologi.
3. Hannesson, Guðmundur (1954): íslenzk læknisfræðiheiti.
4. Símaskrá fyrir ísland.
5. Friberg, Sten (1959): Nordisk larobok i ortopedi, 1—3.
6. Moberg, Erik: Svenska sjukhusföreningens Ársbok 1966, 202—213.