Læknablaðið - 01.04.1976, Qupperneq 24

66
LÆKNABLAÐIÐ
andi ungbarna- og smábarnavernd er bent
á, að þrátt fyrir slíkt starf á heilsugæzlu-
stöðvum yrði eftir sem áður þörf fyrir
miðstöð til að tengja allt smábarna- og
ungbarnaeftirlit. Hópurinn var sammála
um að barnalæknir ætti að vera á hverri
heilsugæzlustöð og bera ábyrgð á smá-
barna- og ungbarnaeftirlitinu. Þá var hóp-
urinn sammála um að kennsluaðstaða varð-
andi ungbarna- og smábarnaeftirlit þyrfti
að vera fyrir hendi.
Varðandi sjónvernd er bent á að augn-
læ-knar séu of fáir og því sé nauðsyn að
mennta fleiri augnlækna og aðstoðarfóik
eg auka fjölda sjúkrarúma.
í umræðum um heyrnarvernd kom fram
að heyrnarleysi hjá börnum uppgötvist að
jafnaði allt of seint. Bæta þyrfti samstarf
og skipulag á þessu sviði.
STARFSTÍMI
HEILSUGÆZLUSTÖÐVA
Starfshópur 5 fjallaði um sjúkraflut.n-
inga, vaktþjónustu, vitjanir, slys og bráða
sjúkdóma, lyfjadreifingu og tannlækning-
ar. Hópurinn telur æskilegt að athugað
sé hvort ekki megi nota bifreiðar, sem
ekki eru sérhannaðar fyrir sjúkraflutninga.
til að flytja fólk milli sjúkrastofnana og
fatlað fólk milli staða. Hópurinn telur
eðlilegt að daglegur starfstími heilsugæzlu-
stöðva sé frá 0800-18.00, en þær skiptist á
að hafa vaktir á helgidögum, og að kvöldi
til kl. 23.00, en frá 23.00-08.00 verði vitj-
unum sinnt frá einum stað, gjarnan heilsu-
gæzlustöð, sem er í tengslum við sjúkra-
hús. Hópurinn telur að miðað við ríkjandi
aðstæður eigi tannlækningar barna á
skyldunámsstigi að fara fram i skólum.
10% ÞURFA Á ÞJÁLFUN AÐ HALDA
Starfshópur 6 skilaði áliti um skipan
hæfingar- og endurhæfingarþjónustu á
heilsugæzlustöðvum. Talið er að um 10%
þeirra sjúklinga, sem leita heimilislæknis,
þurfi á einhvers konar þjálfun að halda.
Líklegt má telja að ýmis sérhæfð hæfingar-
og endurhæfingarþjónusta verði í fram-
tíðinni veitt á sérstökum stofnunum, en
eðlilegt væri að heilsugæzlustöðvar veittu
fjölbreytta fyrirgreiðslu á sviði orku- og
endurhæfingarlækninga. Heimilislæknir
bendir á, að tilfinnanlegur skortur sé á
vinnuheimili fyrir nýútskrifaða geðsjúkl-
inga, þar sem einnig færi fram geðræn
endurhæfing. Slíkt vinnuheimili myndi
draga úr hinni eilífu þráskák með sama
sjúklinginn út og inn af geðdeild og gera
hann að nýtari manni bæði fyrir sjálfan
sig og þjóðfélagið.