Læknablaðið

Árgangur

Læknablaðið - 01.04.1979, Síða 38

Læknablaðið - 01.04.1979, Síða 38
78 LÆKNABLAÐIÐ eftirliti. Þetta tvennt — annars vegar beit- ing stærðfræði við að setja viðfangsefnin upp í rökleg kerfi eða reikningskerfi, hins vegar tilraunir með fyrirbærin, eru helstu ástæðurnar fyrir framgangi raunvísinda á síðustu öldum og áratugum. Um leið hafa raunvísindin sífellt orðið tæknilegri og hagnýtari, og gert mönnum kleift að hafa þvílík áhrif bæði á umhverfi sitt, náttúr- una, og eigið samfélagslíf, að boðendur heimsendis eru nú hvað trúverðugastir spámenn. Og ein ástæðan er sú að vísindamenn „gleymdu“ að skoða þann raunverulega heim sem við byggjum. Þeir gleymdu sem sé þeim raunveruleika sjálfum sem er í senn tilefni og viðfangsefni allra reynslu- vísinda. Þessi sérkennilega „gleymska“ sigldi í kjölfar hinnar nýju eðlisfræði sem mótuð var á nýöld. Rætur hennar liggja þó ef- laust dýpra í sögunni. En á 18. og 19. öld verður vélhyggjan sjálfsögð í augum fjölda náttúruvísindamanna. Skopast var að rómantískum heimspekingum sem höfn- uðu vélhyggjukenningu eðlisfræðinnar og boðuðu að náttúran væri óendanlega flók- ið og dásamlegt lífríki sem umlyki mann- lífið, vísindi og tækni. Þessum hugmyndum var hafnað sem óskiljanlegri þvælu og kjaftæði sem í skásta tilfelli mætti flokka undir lélegan skáldskap. Heimurinn skyldi skoðaður eins og gífurlega flókin vél sem lyti fáeinum meginlögmálum, en svo stór og margbrotin að hóp sérfræðinga þyrfti til að kynnast hverjum einstökum þætti í gangverki hans. Þessi vélhyggjukenning um vísindin og veröldina á enn miklu fylgi að fagna, þrátt fyrir það hversu hryllilegar afleiðingar fylgispekt við hana hefur haft. En sannleiksgildi kenningar verður heldur ekki hrakið með því að benda á slæmar afleiðingar hennar og þess vegna missir öll gagnrýni á tæknihyggjuna marks, ef hún tekur einungis til spjallanna af völdum tækninnar.11 Sannleikurinn er sá, að tæknihyggja nú- tímavísinda á ekki fylgi sitt að þakka því einu hversu mikil not eða ónot má hafa af tækni og vísindum, heldur því að hinn tæknilegi hugsunarháttur virðist á yfir- borðinu skynsamlegur og í anda sannra vísinda. Tæknihyggjan boðar að tekist sé á við öll úrlausnarefni sem vandamál sem unnt eigi að vera að leysa eftir öruggum tækni- legum leiðum. Þessi boðskapur getur virst sjálfsagður og eðlilegur. Hann er þó ó- skynsamlegur og háskalegur: Óskynsam- legur vegna þess að mörg mikilvægustu úrlausnar- og áhyggjuefni manna eru ekki þess eðlis að unnt sé að greiða úr þeim með neinum tæknibrögðum; háskalegur vegna þess að hann leiðir menn á villigötur, hindrar að menn geri sér ljósa grein fyrir ýmsum brýnum viðfangsefnum og takist raunverulega á við þau. Sú skoðun að tæknihyggjan sé mótuð i anda sannra vísinda er einnig alröng. Tæknin er heild þeirra aðferða og leiða sem við höfum til að framleiða hluti og hafa áhrif á gang mála í heiminum. Tækni- hyggjan er hins vegar lífsviðhorf eða heimspeki, þar sem allt er skoðað undir sjónarhorni tækninnar. Þegar slíkt við- horf verður allsráðandi í vísindum, þá eru vísindin ekki aðeins á villigötum, siðferði- lega og félagslega séð, þau eru einfaldlega ekki lengur vísindi, í eiginlegri merkingu þess orðs, vegna þess að þau leita ekki lengur þekkingar á heiminum þekkingar- innar vegna, heldur leita þau að áhrifum áhrifanna sjálfra vegna. 15. HUGMYNDAFRÆÐI VÍSINDA OG TÆKNI, OG LÆKNISFRÆÐI Nú er mál til komið að spyrja hvernig þessar hugleiðingar og athugasemdir um hugmyndafræði vísinda á okkar dögum varði læknisfræði sérstaklega. Læknisfræðin er undir þessa hugmynda- fræði seld eins og önnur vísindi og tækni. Eins og best sést af námskrá læknadeildar háskólans er læknisfræðin byggð upp sem raunvísinda- og tæknigrein í þrengsta skilningi. Hvergi örlar á námskeiðum sem lúta að siðferðilegum, félagslegum, menn- ingarlegum eða sögulegum þáttum læknis- fræðinnar sem vísinda-, tækni- og list- greinar í senn. Eitt helsta einkenni nútíma vísindatæknihyggju er einmitt að bann- færa spurningar um forsendur fræða og vísinda og fordæma vangaveltur um verð- mæti og tilgang fræðanna sem óvísindaleg viðfangsefni. Tilgangurinn með því að úti- loka slíkar spurningar og vangaveltur
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108

x

Læknablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.