Dagblaðið Vísir - DV - 16.03.2007, Qupperneq 43

DV Helgarblað föstudagur 16. mars 2007 43
Hvaða Borg er þér
eftirminnilegust?
Eyrún Ingadóttir, sagnfræðingur
Karþagó, borgin fræga í Túnis, sem var þrisvar sinnum lögð í rúst, er
mér mjög eftirminnileg. Það eru bráðum tuttugu ár síðan ég kom þang-
að og varð algjörlega heilluð. Rústirnar þarna eru enn býsna heillegar
og fyrir vikið skynjar maður söguna við hvert einasta fótmál. Hvernig
ætti annað vera, borgin var stofnuð um 814 fyrir Krist en féll endanlega
og var að rústum gerð af arabískum innrásarherjum undir lok 7. aldar.
Mig hefur alltaf langað til að fara þarna aftur og hver veit nema það
tækifæri gefist í fyllingu tímans. Ég er raunar alltaf heilluð af stöðum
sem eiga sér merka sögu að baki.
Hermann Gunnarsson fjölmiðlamaður
Þeir eru nú býsna margir furðulegu stað-
irnir sem ég hef komið á enda er maður
búinn að þvælast víða um heim. Ef ég á
að taka einn út þá held ég að það hljóti
að vera frumskógarhótel á Kwai fljótinu
í Tælandi. Þangað hef ég komið nokkrum
sinnum bæði einn og með hópa. Maður
fer frá brúnni frægu upp ána þar til komið
er að kofum sem byggðir eru á prömmum
úti í miðri ánni. Aðbúnaður er allur held-
ur fábrotinn en maður getur farið upp
á árbakkann þar sem Mon þjóðflokkur-
inn býr. Þar borðaði ég dýrindis kvöld-
verð í algjörri þögn sem aðeins var rofin
af hljóðum frumskógardýranna. Þetta er
furðulegur og afar heillandi staður.
Ari Eldjárn, texta- og hugmyndasmiður
Mér dettur nú ekkert furðulegra
í hug en Osló. Ætli það sé ekki til
marks um hvað ég lifi gríðarlega
óspennandi lífi.
Margrét Tómasdóttir, skátahöfðingi Íslands
Í skátaferðalagi vestur í Flórída í
Bandaríkjunum fyrir mörgum árum
var mikil upplifun að sofa í kofa eða
á hálfgerðum fleka sem var hátt
uppi í tré. Héðan að heiman hafði ég
þjálfun í að búa til snjóhús, en öðl-
aðist þar alveg nýja reynslu – enda
er það fáu líkt að sofa í koju uppi í
háu tré og sveiflast til eins og vindur
blæs. Maður upplifir ekkert spenn-
andi í lífinu nema taka virkan þátt í
lífinu, þá láta ævintýrastundir ekki
á sér standa.
Kjartan Björnsson, rakari á Selfossi
Íslendingaslóðir í Kanada eru mjög
óvenjulegur staður sem hafði mik-
il áhrif á mig, en þangað kom ég í
söngferðalagi með Karlakór Sel-
foss fyrir tæpum tveimur árum.
Við komum meðal annars til Gimli
og Montein í Norður – Dakota í
Bandaríkjunum en á báðum þess-
um svæðum er arfleifð Íslendinga
ákaflega sterk. Þarna er íslensk-
an fólki enn á tungu töm, það tal-
ar mikið um Gamla landið og spyr
frétta að heiman. Margur heldur
kannski að þessi sterku tengsl sem
fólk vestra heldur við heimaslóðir
sínar hér séu orðum aukin, en sú er
alls ekki raunin. Við eigum vini og
frændur í vestri.