Læknablaðið - 15.11.1983, Blaðsíða 55

LÆKNABLAÐIÐ
309
Ályktun um möguleika á einkarekstrí heilsugæzlu-
stödva. Jóni Bjarna Þorsteinssyni, Pórði Theodórs-
syni, Páli Þórðarsyni, framkvæmdastjóra, og Guð-
jóni Eyjólfssyni, lögg, endurskoðanda, var falin
framkvæmd ályktunarinnar. Hafa þeir m.a. kynnt
sér rekstrarkostnað heilsugæzlustöðva í Reykjavík
og átt fundi með læknum stöðvanna, borgarlækni
og framkvæmdastjóra heilsugæzlustöðvanna. Rætt
verður um kostnað við rekstur heilsugæzlu-
stöðva á aðalfundinum í haust.
Kjaramál
Samningur B.H.M. og sérkjarasamningur fastrád-
inna lækna. Kjaradómur um aðalkjarasamning há-
skólamanna í þjónustu ríkisins fyrir tímabilið 1. marz
1982 — 29. febrúar 1984 var kveðinn upp pann 21.
febrúar 1982, og voru helztu breytingar frá fyrri
samningi raktar í síðustu ársskýrslu.
Pann 22. okt. náðu B.H.M. og fjármálaráðherra
samkomulagi um endurskoðun aðalkjarasamnings.
Helztu breytingar urðu pær, að laun hækkuðu um
4 % frá 1. ágúst 1982 og um 2.1 % frá 1. janúar 1983.
Orlof lengdist frá 1. des. 1982 pannig, að lágmarks-
orlof varð 192 vinnuskyldustundir í stað 160 miðað
fullt ársstarf. Orlofsfé á yfirvinnu hækkaði hlutfalls-
lega. Upphaf sumarorlofs varð 15. maí í stað 1. júní.
Samkomulag náðist ekki milli L.Í. og fulltrúa
fjármálaráðherra um sérkjarasamning fyrir fast-
ráðna lækna, og fór málið í Kjaradóm.
Málið var flutt fyrir Kjaradómi 21. júní 1982 af
framkvæmdastjóra félagsins og formanni samninga-
nefndar. Pann 19. júlí fóru hins vegar fram, skv.
sérstakri ósk Kjaradóms, viðræður milli samninga-
nefnda lækna og ríkisins, par sem samkomulag
náðist um nýjan samning aðila, sem skyldi gilda til
29. febrúar 1984.
Samningurinn var síðan undirritaður tveim
dögum síðar. Helztu breytingar frá fyrri samningi
voru pessar: Hækkun um einn launaflokk hjá öðrum
en heilsugæzlulæknum. Nýtt starfsheiti, aðstoðar-
tryggingayfirlæknir, kom inn í samninginn, Ifl. 116. í
stað launaflokkshækkunar eftir 5 ára starf á sömu
H-2 stöð kom nú ákvæði um hækkun eftir 5 ára starf
á heilsugæzlustöð, hafi viðkomandi ekki hækkað
skv. eldra ákvæði, sem er óbreytt um launaflokks-
hækkun eftir 1 ár á sömu H-1 stöð.
Eftir priggja ára starf hækka allir heilsugæzlu-
læknar, sem grunnraðað er lfl. 110, um einn flokk.
Sérfræðingar í heimilislækningum taki laun einum
lfl. hærri en ella. Formenn læknaráða heilsugæzlu-
stöða fá greidda póknun, 10 klst. á mánuði. Breyting
var gerð á forsendum greiðslna fyrir gæzluvaktir og
greiðslur ákveðnar pannig, að á starfssvæði hverrar
heilsugæzlustöðvar verða nú greiddar 140 klst. á
mánuði með 33.33 % af dagvinnukaupi, en 160 klst.
með 45 % af dagvinnukaupi.
Samhliða endurskoðun aðalkjarasamnings B.H.M.
haustið 1982 fór fram endurskoðun á sérkjarasamn-
ingum aðildarfélaga. Nýr samningur fyrir fastráðna
lækna var undirritaður 7. des. 1982.
Breytingar frá samningnum 21. júlí voru pessar
helztar: Aðstoðarlæknar, heilsugæzlulæknar, trygg-
ingalæknar og landlæknir hækkuðu um einn launa-
flokk, aðrir hækkuðu um tvo launaflokka. Nýtt
starfsheiti, yfirlæknir við Vinnueftirlit ríkisins, kom
inn í samninginn, raðað í lfl. 119. Gildistaka pessara
breytinga var 1. ágúst 1982.
Samningur sérfrædinga utan sjúkrahúsa. Samninga-
nefnd L.R. vann að kröfugerð sérfræðinga fyrir störf
utan sjúkrahúsa allt haustið 1982. Nefndin kallaði
alla sérfræðinga til viðræðna um kröfugerðina og
hver sérfræðihópur kaus síðan einn fulltrúa til pess
að vera samninganefnd til halds og trausts. Fundir
voru haldnir með fulltrúum hinna einstöku sér-
fræðihópa og á pann hátt reynt að samrýma
kröfugerð hinna ýmsu hópa.
Þegar samninganefndin hóf störf, lá fyrir ágætur
rökstuðningur um kostnað og rekstur lækninga-
stofu, sem er 1 raun sameiginlegur liður allra sérfræð-
inga, og fór pví vinna við kröfugerðina fyrst og
fremst í pað að samræma kröfur um sjálfa gjald-
skrána. Par var tekið tillit til kostnaðarliða við
rannsóknir og aðgerðir, p.e.a.s. fjárfestingar og
reksturs. Þessi nýja kröfugerð var síðan prentuð og
kölluð »Tillaga að gjaldskrá Læknafélags Reykja-
víkur 1983«, og var hún send öllum félagsmönnum
til kynningar.
Fundur var síðan haldinn í Læknafélagi Reykja-
víkur, par sem umræður fóru fram um pessa nýju
gjaldskrá. Síðan var pessi kröfugerð send Sjúkra-
samlagi Reykjavíkur og Tryggingastofnun ríkisins.
Á árinu hafði félagsmönnum margsinnis borizt
bréf frá T.R. pess efnis, að bráðlega yrði gildandi
samningi um tilvísanir framfylgt út í æsar. Eins og
öllum er kunnugt er gildandi samningur um petta
efni pess eðlis, að erfitt er að veita sérfræðipjónustu,
og pví hefur gilt pegjandi samkomulag aðila að
hliðra pessum ákvæðum til á pann hátt, að sérfræð-
ingar hafa í raun haft »tilvísunarrétt«.
Pað er einróma álit sérfræðinga, að pýðingar-
mesta atriði næstkomandi samninga verði að leggja
niður tilvísanir sem greiðsluheimild eða a.m.k. við-
halda óbreyttu ástandi.
Lögfræðingur L.R. og samninganefnd töldu, að
einstakir sérfræðingar hefðu rétt til að segja sig
undan samningsskyldum við L.R. og T.R., pegar
samningurinn rann út 31. des. 1982 og taldi samn-
inganefnd samningsaðstöðu góða. Á fyrsta samn-
ingafundi 1 janúar 1983 ræddu fulltrúar beggja aðila
tilhögun og vinnubrögð við væntanlega samnings-
gerð. í lok pessa fundar spurði formaður samninga-
nefndar S.R./T.R., Gunnar Möller, um afstöðu sér-
fræðinga í tilvísunarmálinu. Samninganefnd L.R.
skýrði frá kröfum félagsmanna um afnám tilvísana
sem greiðsluheimilda og eftir að hafa heyrt pessa
afstöðu, sleit formaður samninganefndar S.R./T.R.
fyrirvaralaust fundi og sagði engan samnings-
grundvöll vera fyrir hendi og óskaði að leggja málið
í Gerðardóm samkvæmt gildandi lögum.