Læknablaðið - 15.11.1983, Blaðsíða 30
292
LÆKNABLADIÐ
UMRÆÐA
Rannsóknin leiddi í ljós að C. trachomatis
sýkingar voru 44 % algengari en lekandi
meðal sjúklinga, sem komu á húð- og kynsjúk-
dómadeildina árið 1982. Par sem um 80%
lekandasjúklinga, sem skráðir voru í heilbrigð-
isskýrslur árin 1978-79 (7) voru greindir á
deildinni, verður að telja líklegt að nið-
urstöðurnar endurspegli tíðni klamydiasýk-
inga í landinu í samanburði við lekanda. Fjöldi
jákvæðra ræktana, bæði fyrir lekanda og
klamydíu, var hlutfallslega nokkru hærri í
þessari rannsókn, en í svipaðri rannsókn, sem
gerð var í Lundi í Svípjóð árin 1977-9 (3). Þó
er ekki víst, að um mun á tíðni þessara
sjúkdóma sé að ræða í þessum tveim sam-
félögum og má benda á, að 50 % fleiri
einstaklingar voru rannsakaðir á deildinni í
Lundi að meðaltali á mánuði, en á deildinni í
Reykjavík. Kynsjúkdómadeild Heilsuvernd-
arstöðvar Reykjavíkur þjónar þó líklega ívið
fleira fólki en deildin í Lundi. Árið 1979 var
tíðni lekanda mjög svipuð í Svíþjóð og á
íslandi eða nálægt 220 á hverja 100.000 íbúa (6,
8). Það er því sennilegt að tíðni klamydíasýk-
inga sé svipuð í þessum tveim löndum.
Aldursdreifing lekanda og klamydíasýkinga
var svipuð og voru báðir sjúkdómarnir algeng-
astir hjá konum 19 og 20 ára og hjá körlum 21
og 22 ára. Þessi munur á kynjunum er svipaður
því, sem fundist hefur annars staðar (9).
Upplýsingar voru fyrir hendi um fjölda
rekkjunauta 87 % hópsins. Af þeim gáfu að-
eins 20-21 % upp fleiri en einn rekkjunaut.
Þrjátíu og eitt % lekandasjúklinga höfðu
samfarir við tvo eða fleiri. Þetta er minna en
það sem fannst í sænskum rannsóknum á
síðari hluta áttunda áratugsins, en í þeim gáfu
40 til 60 % sjúklinga, sem haldnir voru lek-
anda, upplýsingar um fleiri en einn rekkjunaut
(10). Enginn marktækur munur var á fjölda
rekkjunauta eftir kynjum í þessari athugun en
í rannsókn frá Uppsala í Svíþjóð frá árunum
1969 og 1974 gáfu karlar oftar en konur upp
fleiri kynsambönd en tvö (11). Oft er talað um
að fylgni sé milli fjölda rekkjunauta og tíðni
kynsjúkdóma, en á mynd 5 má sjá að fleiri
konur á aldrinum 17 og 18 ára gáfu upp tvo
eða fleiri rekkjunauta en á aldrinum 19-20 ára,
þar sem nýgengi var mest, en munurinn er
ekki tölfræðilega marktækur. Aftur á móti var
um fjórðungur þeirra, sem báðar bakteríurnar
ræktuðust frá einmitt karlmenn á aldrinum 21
og 22 ára. Munur virðist vera á sjúkdómunum
Mynd 5. Aldursdreifing -peirra sem höfdu lekanda
og/eða kiamydíasýkingu og gáfu upp tvo eda fieirí
rekkjunauta. Heiiar súlur tákna karla og stríkadar
súiur konur.
Tafla IV. Fjöidi rekkjunauta og nidurstöður rækt
ana.
Niðurstaða ræktunar Alls Einn rekkjunautur Fleiri en einn rekkjunautur
Ræktun neikvæð . 528 434 (82 %) 94(18 %)
N. gonorrhoeae ræktaðist 147 101 (69 %) 46(31 %)
C. trachomatis ræktaðist 238 201 (84 o/o) 37(16%)
N. gon. og C. trachom. ræktuðust 88 61 (69 %) 27 (31 %)
Samtals 1001 797 (80 %) 204 (20 %)
Tafla V. Fjöidi rekkjunauta karla og kvenna.
Kyn Alls Einn rekkjunautur Fleiri en einn rekkjunautur
Karlar 689 547 (79 o/o) 142 (21 o/o)
K.onur 312 250 (80 %) 62 (20 %)
Alls gáfu 1001 upplýsingar eða 87 % peirra sem
rannsakaðir voru.
TaflaVI. Sjúkiingar sem ádur. hafa haft kynsjúkdóm
Niðurstaða ræktunar Haft áður
Alls kynsjúkdóm
Ræktun neikvæð ... 654 131 (20 o/o)
N. gonorrhoeae ræktaðist ... 150 38 (25 o/o)
C. trachomatis ræktaðist . ... 258 56 (22 %)
Bæði GK og klamydía ræktuðust 89 15(17 %)
Samtals 1151 240(21 %)