Læknablaðið - 15.12.1985, Qupperneq 49

LÆKNABLAÐIÐ
363
(a) (b)
Mynd 13. sýnir tvísturdreifingu og fylgni. Úr Rationel
Klinik (14) eftir Wulff og birt með leyfi útgefanda.
rýni dómanda, svarar hann henni með skrif-
legri greinargerð, sem ritstjórn fjallar síðan
um.
Reynsla okkar í ritstjórn af dómendakerf-
inu er mjög góð. Myndi mörg greinin hafa
tafist, ef ekki hefðu komið til góð ráð
dómenda. Auk þess er það ómetalegur skóli
þeim, sem eru að byrja að skrifa greinar, að fá
leiðbeiningar þeirra, sem æfinguna og þekk-
inguna hafa.
Leiðbeiningar fyrir ritdómara eru í Við-
auka IV.
Ekki hefur áður þótt ástæða til að minna
höfunda á það, að þegar þeir afhenda Lækna-
blaðinu handrit, afhenda þeir jafnframt höf-
undarrétt, enda er fram tekið í hverju blaði,
að eftirprentun sé óleyfileg án leyfis rit-
stjórnar.
Er þá ekki annað eftir en að vekja á ný
athygli á hlutverki ritstjórnar og láta síðan
vera amen eftir efninu.
LOKAORÐ
Hafir þú í hyggju að senda inn grein, farðu þá
eftir þeim reglum, sem ritstjórn hefur sett um
frágang og gerð handrita. Þær reglur eru í
samræmi við Vancouver-kerfið, sem nú gildir
hjá helstu læknisfræðitímaritum í hinum
enskumælandi heimi og á Norðurlöndunum
(13). Óþarfi ætti að vera að árétta, að slíkar
reglur hafa þann tilgang, að spara höfundum
tíma og að koma í veg fyrir óþarfa vinnu og
tafir. Við skulum heldur ekki gleyma því, að
ritstjórn hefur hér nokkurra hagsmuna að
gæta, Gæfumuninn gerir, að höfundur, sem
ekki heldur reglurnar, er alltaf þolandinn.
Vonandi getur þú haft eitthvert gagn af
þessum skrifum mínum. Það sem þú mátt
temja þér frá byrjun, er að vera þinn eiginn
ritstjóri, vinna greinar þínar samkvæmt
settum reglum, fá vini og kunningja til þess
að setja fram jákvæða gagnrýni.
Árangurinn sjáum við vonandi í betra
Læknablaði.
POST SCRIPTUM:
Frá upphafi hef ég ávarpað þig, kollega minn,
í karlkyni, vel vitandi, að þú getur allt að einu
verið kona. Þetta helgast af sjálfsögðu af
tökuorðinu kollega, sem mér þykir vel viðeig-
andi að nota, er ég tala við stéttarsystur og
-bræður.
TILVITNANIR
1) Asher R. Six Honest Serving Men for Medical
Writers. JAMA 1969; 208: 83-7.
2) Bradford Hill A. Principles of Medical Statistics. 9th
Ed. London: The Lancet Limited 1981, 44-73.
3) Starfsreglur stöðunefndar. Handbók lækna 3. árg.
1984/85. Kaupmannahöfn: Læknablaðið 1984s. 27.
4) Declaration of Helsinki. Recommendations guiding
medical doctors in biomedical research involving
human subjects. Adopted by the 18th World Medical
Assembly, Helsinki, Finland, 1964 and revised by the
29th WorldMedical Assembly, Tokyo, Japan, 1975.
WMJ 1982; 29: 86-8.
5) Riis P. Hvordan defineres en forfatter? II Ugeskr
Læger 1985; 147: 634.
6) Calnan J, Barabas A. Writing Medical Papers. A
practical guide. London: William Heinemann Med-
ical Books Ltd. Reprinted 1977.
7) Lock S. Thorne’s Better Medical Writing, 2nd ed.
Tunbridge Wells: Pitman Medical Publishing Co Ltd
1977.
8) Reglur ritstjórnar um birtingu efnis, um frágang
handrita, um meðferð og mat á efni og um
prófarkalestur. Handbók lækna 3. árg. 1984/85.
Kaupmannahöfn: Læknablaðið 1984, s. 35-8.
9) Bradford Hill A. Br Med J 1965; ii: 870.
10) InternationalOrganizationforStandardization. ISO
Catalogue 1977. Geneva 1977. Quoted in Svartz-
Malmberg G, Goldmann R. (11)
11. Nordic Biomedical Manuscripts. Instructions and
guidelines. Nordic Publication Committee for Med-
icine. Eds. Svartz-Malmberg G, Goldmann R. Oslo:
Universitetsforlaget 1978.
12) Woodford FP. Ed. Scientific writing for graduate
students. New York: The Rockefeller University
Press 1968.
13) International Committee of Medical Journal Edi-
tors. Uniform requirements for manuscripts submit-
ted to biomedical journals. Br Med J 1982: 1766-70.
14) WulffRF. Rationelklinik. Grundlagetfordiagnosti-
ske og terapeutiske beslutninger. 2. udgave Köben-
havn: Munksgaard 1983.
15) Wulff RF, Rationa! Diagnosis and Treatment. 2nd
ed. Oxford: Blackwell 1981.