Læknablaðið - 15.12.1986, Blaðsíða 51

LÆKNABLAÐIÐ
355
AchR agonista, naja-naja toxin (NNT), og teljast því
anti-idiotypisk (Ab2).
Þessar niðurstöður benda til þess, að myndun Abl og
Ab2 sé eðlilegur þáttur í ónæmissvörun músarinnar
gegn þessu antigeni.
Þegar sá hybrid, sem framleiddi Ab2, var ræktaður upp
og frumurnar settar í kviðarhol nýrra músa, fengu fimm
af 20 músum myastenia gravis. Mýsnar höfðu ekki
mælanleg mótefni gegn AchR-T með ELISA en
mælanleg mótefni gegn AchR-M með rosettutækni.
EMG voru jákvæð.
Þessar niðurstöður eru í samræmi við »network theory«
Jerne og benda eindregið á mikilvægi »internal image« í
meingerð EAMG. Þær sýna, að ónæmissvar gegn
ákveðnu antigeni getur leitt til skemmdar á eigin vef,
bæði með beinni krossreaction og fyrir tilvist »internal
image« í anti-idiotypiskum mótefnum. Þær benda
þannig á hugsanlegan þátt í meingerð
sjálfsofnæmissjúkdóma.
TILRAUNIR MEÐ SÉRHÆFÐA
ÓNÆMISBÆLINGU VIÐ LANGVINNA IKTSÝKI
(R.A.)
Helgi Jónsson, Pierre Geborek, Frank Wollheim.
Háskólasjúkrahúsiö í Lundi, Svíþjóó.
Við höfum reynt nýja aðferð við meðferð sjúklinga með
illvíga iktsýki. Þessi aðferð byggir á eftirfarandi
forsendum:
A. Örvaðar frumur eru næmari fyrir ónæmisletjandi
lyfjum.
B. Starfsemi b-eitilfruma er að hluta til stjórnað með
neikvæðu afturkasti sem stjórnast af magni IgG í
blóði.
Svipaðar aðferðir hafa gefið góða raun við aðra
sjúkdóma t.d. við bælingu HLA mótefna hjá
væntanlegum nýrnaþegum og hjá blæðurum sem
mynda mótefni gegn Faktor VIII.
Sjúklingar og aðferðir:
Meðferðinni var beitt við sjö sjúklinga. Þeir höfðu allir
sígilda iktsýki og virkan sjúkdóm sem venjuleg
lyfjameðferð beit ekki á. Meðferðinni var hagað á
eftirfarandi hátt:
1. Með plasmaferes (PLF) eða prótein sefaros (SPA)
var framkölluð hypogammaglobulinemia.
2. Gefið normalt gammaglobulin án gigtarþátta (RF).
3. Gefið Cyclofosfamid 15 mg/kg og Metylprednisolon
g i.v.
Sex sjúklingar fengu einungis eina meðferð. Þeim var
skipt í tvo hópa, sem ýmist fengu PLF eða SPA. Einn
sjúklingur fékk endurtekna meðferð (SPA), samtals
fimm sinnum.
Niðurslöður:
A. Klínískt mat: Ljóst er að einstök meðferð veldur
tímabundinni minnkun á virkni sjúkdómsins. Þessi bati
virðist vara í 6-8 vikur, stundum lengur. Að sjálfsögðu
verður að taka tillit til placebo áhrifa, en batinn virðist
þó vara lengur en þau áhrif sem áður hefur verið lýst
eftir stóra skammta af methylprednisolon. Enginn
munur virtist vera á klínískum áhrifum í samanburði
SPA og PLF. Við meðhöndlun á þeim sjúklingi sem
fékk endurtekna meðferð sáust viss batamerki eftir
fyrstu skiptin, en síðar virtist sjúklingi heldur hraka.
B. Blóðrannsóknir sýndu, eins og búist var við,
verulegan mun á PLF og SPA og sýndu að SPA var mun
sértækara á meðan PLF hafði áhrif á öll plasmaprótein.
Engin varanleg áhrif fengust á framleiðslu RF, hvorki
við eina meðferð eða endurtekna.
Umrœða:
Hlutverk RF í langvinnri iktsýki er ekki ljóst, þótt vitað
sé að mikið magn þeirra í blóði sé tengt illvígum
sjúkdómi og jafnvel framtíðarhorfum. í þessari
rannsókn var gerð tilraun til þess að gefa
ónæmisletjandi meðferð sem sérstaklega beindist gegn
frumum sem framleiða RF.
Þrátt fyrir tímabundin klínísk áhrif fékkst ekki fram
nein sérhæf hömlun á framleiðslu RF, en framleiðslu
þeirra virðist vera stýrt af mjög sterkum homostatiskum
þáttum sem meðferðin hafði ekki áhrif á. Klínísk áhrif
endurtekinnar meðferðar ollu einnig vonbrigðum.
HLUTVERK FOSFÓINÓSITÍÐA í STJÓRN
PROSTACÝKLÍNFRAMLEIÐSLU ÆÐAÞELS
Guömundur Þorgeirsson, Matthías Kjeld, Haraldur
Halldórsson. Lyflækningadeild Landspítalans,
rannsóknastofa Landspítalans í meinafræði og
frumuliffræðideild Rannsóknarstofu Háskólans.
Á síðustu árum hefur fundist nýtt boðkerfi í ýmsum
frumum, sem nýtir ínositólþrífosfat (IP3) og
díacýlglýceról (DAG) sem boðefni. Bæði myndast þau
við klofning fosfatidylínósitól 4,5 bisfosfats eftir að ytra
boðefni af einhverju tagi hefur bundist viðtaka á
yfirborði frumunnar. IP, hækkar styrk CAJ+ í frymi og
DAG hvetur prótein kínasa C. Til að kanna hlutverk
þessa kerfis í prostacýklínmyndun æðaþels voru
ræktaðar æðaþelsfrumur, sem áður höfðu verið
merktar með 3H-ínósitóli, hvattar til að framleiða
prostacýklín með histamíni eða þrombíni.
Vatnsleysanleg ínósitólfosföt voru aðgreind á
jónskiptasúlum. Strax við hvatningu hækkar styrkur
IP3, nær hámarki eftir 20 sekúndur en hefur fallið niður
í fyrra gildi eftir 2 mínútur. IP2 ris hægar og fellur
síðan, en IP rís stöðugt í nokkrar mínútur meðan á
tilrauninni stendur. Endurtekin hvatning með histamíni
leiddi ekki til hækkunar á ínósitólfosfötum, sem bendir
til þess að frumurnar verði samtímis ónæmar fyrir
hvatningu til prostacýklínframleiðslu og til myndunar á
ínósitólfosfötum. Forbólestrinn 12-0-tetradecanoyI
forból 13-acetat, sem líkir eftir áhrifum DAG í frumum
með því að hvetja prótein kínasa C, eykur þá
prostacýklínframleiðslu, sem kemur eftir hvatningu
með þrombíni, histamíni, ATP, bradykíníni og
jónaferjunni A23187. Niðurstöður þessara rannsókna
benda til, að myndun boðefnanna IP3 og DAG sé
hlekkur í hvatningu æðaþels til prostacýklínframleiðslu
og að báðir armar stýrikerfisins vinni saman að þessari
framleiðslu.
PROSTAGLANDINS: PHARMACOLOGY,
MECHANISMS AND APPLICATIONS IN ACID
PEPTIC DISEASES Esam Z. Dajani. Searle
Pharmaceuticals, Chicago, Illinois, U.S.A.
In recent years, considerable research has been
conducted to elucidate the physiological and