Læknablaðið - 15.10.1993, Side 33

LÆKNABLAÐIÐ
323
Table IV. Psychiatric diagnosis according to ICD 9.
Giris Boys Total (%)
Neurosis (300) 8 3 11 (5.3)
Personality disorder (301) 2 5 7 (3.4)
Nondependent abuse of drugs (305) 4 1 5 (2.4)
Psychological malfuncton arising from mental factors (306) 10 5 15 (7.3)
Special syndroms (307) (Enuresis, encopresis, tics, anorexia) 10 24 34 (16.0)
Adjustment reaction (309) 4 8 12 (5.8)
Specif. nonpsych. mental disorder following organic brain damage (310). 1 3 4 (1.9)
Depressive disorder (311) 3 3 6 (2.9)
Disorder of conduct (312) 3 15 18 (8.7)
Disturbance of emotions spec. to childhood and adolescence (313) 12 4 16 (7.8)
Hyperkinetic syndrome (314) 4 4 8 (3.4)
Specific delays in development (315) 7 15 22 (10.7)
Psych. factors assoc. with diseases classified elsewhere (316) 7 3 10 (4.8)
Mental retardation (317-319) 5 10 15 (7.3)
Parent-child problems (V.61.2) 2 3 5 (2.4)
Incest 2 0 2 (0.9)
Suicide and selfinflicted injury 4 6 10 (4.8)
Other 3 3 6 (4.2)
Total 91 115 206 (100.0)
Table V. Councelling concerning treattnent.
Boys Girls Total
I. Councelling and advice 45 34 79
II. Referring to child and adolescent psychiatry 53 25 78
III. Drugs 1 0 1
IV. Unclear 9 18 27
V. Previously treated at the Child and Adolescent
Psychiatry Department 11 5 16
Treatment I, II, III, V 110 64 174
No treatment 8 5 13
(314) í 3,4% tilfella. Hjá 12 sjúklingum voru
fleiri en ein geðsjúkdómsgreining.
Vanlíðan af geðrænum toga spunnin (306)
er jafnframt algeng eða 7,3% og tvöfalt
algengari hjá stúlkum en drengjum. Tilvísun
á barna- og unglingageðdeild Landspítalans og
áframhaldandi meðferð þar er nokkuð algengt
úrræði, eins og sjá má á töflu V. Sjaldan er
gripið til lyfja.
Sextán börn eða 8,6% höfðu áður verið til
meðferðar á bama- og unglingageðdeild þegar
beðið var um ráðgjöf barnageðlæknis.
UMRÆÐA
Upplýsingar vantar þess efnis, hvort
meðalaldur þeirra bama sem barnageðlæknar
sáu í þessari athugun er frábrugðinn
meðalaldri þeirra bama sem dvalist höfðu á
áðurnefndum stofnunum á þessum tíma.
Við athugun og yfirlestur þessara
sjúkraskýrslna er áberandi, að flest barnanna
hafa átt við alvarleg líkamleg og geðræn
vandamál að stríða um langan tíma, þegar
leitað er ráðgjafar. Sum þeirra hafa legið
oft á sjúkrahúsum og önnur hafa alvarlega
meðfædda og langvinna sjúkdóma. Önnur mál
eru afar flókin frá fjölskyldulegu og félagslegu
sjónarmiði, til dæmis þegar um vanrækslu
barna er að ræða, vanþrif eða þá að foreldrar
hafna því að ala önn fyrir barni.
Áberandi var langur listi líkamlegra einkenna
sumra barna og hve einkennin voru alvarleg.
Sum barnanna virtust eiga við mikil
tjáskiptavandamál að etja, hafa lágt sjálfsmat
og foreldrar oft á tíðum úrræðalausir og löngu
búnir að gefast upp á langvarandi veikindum
og erfiðleikum.
Á árunum 1977-1985 lágu 20.192 börn á
Bamaspítala Hringsins. Meðalfjöldi innlagna
barna á þessu tímabili var 2244 á ári. Ekki