Fréttatíminn - 05.11.2010, Blaðsíða 42

42 viðhorf Helgin 5.-7. nóvember 2010
Það getur verið gaman að velta því fyrir sér
hvernig fólk velst saman. Kona mín er þeirr­
ar skoðunar að um svokallað náttúruval sé að
ræða, að tiltölulega ólíkir einstaklingar velj­
ist saman svo að afkvæmi þeirra verði bæri­
lega gerð, taki til jafns frá foreldrum sínum
útlit og innræti. Hún er dökk yfirlitum, jafn­
vel svo að sá grunur hlýtur að vakna að ein­
hver formóðir hennar hafi ornað skipreika
Fransmanni. Hún segir mér að draumur
sinn, sem ungrar stúlku, hafi einmitt verið
að eignast brúneygan svartkoll sem föru­
naut. Suðræna útlitið heillaði augljóslega.
Hún endaði hins vegar með hánorrænt
kvikindi, ljóst yfirlitum á allan máta, hátt
til klofs og handleggjalangt. Aðspurð segir
hún að sér hafi hreinlega ekki verið sjálfrátt
í því vali, öfl náttúrunnar sjálfrar hafi grip­
ið inn í. Ættmenni hennar verða seint talin
sérlega hávaxin. Því hafi genin í sér greint
kynbótarmöguleika, það mætti teygja aðeins
á þessum stubbum.
Ég er annarrar skoðunar, ekki með eins
djúpar pælingar. Í meginatriðum lít ég svo
á að þeir veljist saman sem hittast í fyllirís­
partíum skólanna þegar hormónarnir ólmast
hvað ákafast. Líki viðkomandi þokkalega
hvoru við annað þegar víman er af runnin,
hafi bærilega nærveru og gott geðslag til
sambúðar gangi hlutirnir upp. Ef annar að­
ilinn er styttri og hinn lengri er líklegt að
afkvæmi þessara partípésa verði af skikkan­
legri lengd. Sama gildir um litaraftið. Dökkt
og ljóst leiðir af sér góðan milliveg, drapplit­
an. Vísi nef annars upp og hins niður verður
útkoman að öllum líkindum hið fullkomna
nef næstu kynslóðar.
Það er einmitt þessi líkamshluti í miðju
andlitinu sem hefur komið konunni til að
velta fyrir sér erfðum og umhverfi. Hinn
lappalangi ljós­
víkingur sem
hún valdi sem
föður að börn­
um sínum er
með uppbret t
nef. „Þetta kemur að
vestan,“ segir hún og
vísar til breiðfirðsks
uppruna eiginmanns­
ins. „Það er ekkert und­
irlendi þar sem forfeður
þínir þvældust um hlíðar og
fjöll. Þess vegna horfðu þeir
stöðugt upp í loftið, skimandi
eftir rollurössum, mann fram
af manni. Nasirnar urðu því að
snúa upp til þess að áar þínir
fengju nægilegt súrefni á eilífum hlaupum
sínum neðan við brekkurnar. Þetta hefur því
verið hrein og klár aðlögun náttúrunnar –
nema þið eigið einhvern óútskýrðan forföður
sem var svona í framan.“
Hún horfði á sinn heittelskaða og lagði mat
á sköpulag hans; sjálf með nasir sem snúa
niður. „Það hlýtur að rigna upp í nefið á þeim
sem eru svona skapaðir,“ hélt hún áfram,
frekar eins og hún væri að tala við sjálfa sig
en bóndann um leið og hún fletti Mogganum
með morgunkaffinu. Hún lét vera að nefna
þúfnagöngulagið sem hún er þó sannfærð
um að sé aðlagaður fótaburður þeirra sem
aldrei fengu að ganga á sléttlendi.
Konan var komin aftarlega í erlendu frétt­
irnar þegar hún rak upp óp, lagði kaffiboll­
ann frá sér og sló sér á lær. „Þú ert kominn
af apa, góði minn, um það þarf ekki að efast
lengur. Þarna er hann kominn ljóslifandi,
forfaðir þinn, týndi hlekkurinn.“ Hún lyfti
blaðinu. „Sjáðu,“ sagði hún um leið og hún
rak blaðsíðuna framan í mig.
Fyrirsögnin blasti við: „Apinn með upp­
bretta nefið“.
Ég kíkti á blaðið og gat ómögulega séð
sjálfan mig í þeirri mynd sem þar gaf að líta,
né heldur glæsilega forfeður mína að vest­
an, tindilfætta og smáfríða. „Það er ekkert
að marka myndina,“ sagði konan, „hún er
fótósjoppuð út frá skyldri tegund því engar
myndir hafa náðst af apanum enda er hann
í útrýmingarhættu á afskekktu og skógi
vöxnu svæði í norðurhluta Búrma. „Lands­
lagið þarna hlýtur að vera svipað og á þess­
um eyðikjálka þínum fyrir vestan, skóg­ og
fjalllendi, þótt hríslurnar séu kannski eitt­
hvað hærri í Búrma en við Breiðafjörðinn.“
Konan las upphátt og með tilþrifum.
„Þetta ert þú, það er engum blöðum um það
að fletta,“ sagði hún í miðri lýsingu á þessari
nýju apategund sem var að uppgötvast og er
í útrýmingarhættu, „hvítt skegg, uppbrett
nasahol, gjarnir á að hnerra þegar það rignir
og vatn lekur inn í nef þeirra, auk þess sem
þeir eru með hvítan hárbrúsk í eyrunum.“
„Ég rakaði af mér skeggið fyrir tuttugu
árum,“ sagði ég í veikri vörn, „og er ekki með
meiri hárbrúska í eyrunum en gengur og
gerist. Svo hnerra ég bara eins og aðrir.“
„Ef það heyrist hnísuhljóð í apanum þegar
hann hnerrar, svona eins og í þér, þá þarf
ekki frekari vitnanna við,“ sagði konan og
leit á mann sinn.
„Hann er sagður í útrýmingarhættu,
greyið. Ættum við að skreppa til Búrma,
áður en það verður of seint, og tékka á þess­
um afa þínum?“
Apinn með uppbretta nefið
Te
ik
ni
ng
/H
ar
i
Jónas
Haraldsson
jonas@
frettatiminn.is
HELGARPISTILL
Hafðu samband
sími 444 7000 • arionbanki.is
Fræðsla fyrir þig

Reykjavík – 10. nóv.
Fjármál hemilanna
Borgartún 19
Fyrirlesari
Breki Karlsson
Kópavogur – 16. nóv.
Greiðslur úr lífeyrissparnaði,
hvað ber að hafa í huga?
Turninn Smáratorgi
Fyrirlesari
eódór Friðbertsson
Reykjavík – 24. nóv.
Lærðu á netbankann þinn
Borgartún 19
Fyrirlesari
Kristjana Emma
Kristjánsdóttir
Skráðu þig á arionbanki.is.
Allir velkomnir - Ókeypis aðgangur.

Fundirnir hefjast kl. 17:30 og
standa yfir í 90 mínútur.
Boðið er upp á táknmálstúlkun
 VIkAn SEm VAR
Ris og fall Rómaveldis
„Árni M. Mathiesen til starfa hjá FAO í
Róm“
Fyrrverandi fjármálaráðherra Íslands
var ráðinn aðstoðarframkvæmdastjóri
Matvæla- og landbúnaðarstofnunar
Sameinuðu þjóðanna, FAO. Hann mun
stýra sviði sjávarútvegs og fiskeldis hjá
stofnuninni, sem hefur höfuðstöðvar í
Róm.
Stórborg við ysta haf
„Fjölbýlishús á Raufarhöfn óselt“
Þetta eru ellefu íbúðir og allur pakkinn
til sölu í einu lagi, segir talsmaður fast-
eignasölu en uppsett verð er 55 milljónir.
Formleg tilboð hafa ekki borist.
Það er gott að búa í Kópavogi
„Bæjarfulltrúar sýknaðir í meiðyrða-
máli“
Héraðsdómur Reykjaness sýknaði
þrjá bæjarfulltrúa Kópavogs af kröfu
fyrirtækis dóttur Gunnars Birgissonar,
fyrrverandi bæjarstjóra, um ómerkingu
ummæla sem birtust í grein þremenn-
inganna í Morgunblaðinu í fyrra.
Hvað má þá þjóðin segja?
„Björgvin sér eftir því að hafa
ekki hætt fyrr“
Fyrrverandi við-
skipta- og banka-
málaráðherra sér
ennþá eftir því
að hafa ekki sagt
af sér sem ráðherra
áður en kom að
þjóðnýtingu Glitnis.
Stál og hnífur er merki mitt
„Bubbi á leynifundi með Baugsfeðgum“
Bubbi Morthens vildi ekkert við DV tala
þegar blaðið leitaði viðbragða hans við
mynd sem Eiríkur Jónsson birti á blogg-
síðu sinni þar sem Bubbi fundar með
feðgunum Jóhannesi Jónssyni og Jóni
Ásgeiri Jóhannessyni.
Flísin og bjálkinn
„Steingrímur gagnrýnir fjölmiðla“
Fjármálaráðherra segir lítinn stuðning
við ríkisstjórnina ekki koma á óvart
enda „tali fjölmiðlar hlutina niður úr
gólfinu“.
Haldið um eyrun
„Mike Tyson millilenti á Íslandi“
Ferðalangar um borð í þotu Icelandair
ráku upp stór augu og eyru þegar upp-
götvaðist að Mike Tyson, einn mesti
boxari allra tíma, var á meðal farþega
um borð í vél félagsins. Hnefaleikarinn
var á hátindi ferilsins þegar hann beit
eyrað af keppinauti sínum, Evander
Holyfield.
Má ekki brúka rússnesku ECA-
þoturnar sem Möller leyfði?
„Áhersla á aukna samvinnu í öryggis-
málum“
Össur Skarphéðinsson utanríkisráðherra
lagði áherslu á aukna samvinnu Norður-
landanna, m.a. í öryggismálum, á fundi
norrænu utanríkisráðherranna sem fram
fór samhliða þingi Norðurlandaráðs.
Nýtum almenningssamgöng-
urnar
„Handteknir í strætó“
Tveir menn eru í haldi lögreglunnar á
Selfossi, að því er Sunnlenska frétta-
blaðið greinir frá, en mennirnir voru
handteknir í strætisvagni milli Selfoss
og Hveragerðis, grunaðir um innbrot í
síðarnefnda bænum.
F lest eigum við okkur drauma um eitthvað sem okkur langar til að gera. Sumt af því langar
okkur mikið til að gera en annað er
okkur meira sama um. Sumt er okkur
búið að dreyma lengi um en annað
ekki. Sumt vitum við að verður aldrei
annað en draumur, annað er raunhæft
en samt gerum við ekki meira í því.
Hvað er það sem stöðvar okkur?
Stundum göngum við skrefinu
lengra og við kynnum okkur það sem
okkur langar til að gera betur, ræðum
um það við okkar nánustu en við
stígum ekki skrefið til fulls. Það vantar
eitthvað upp á. Á því stigi er stundum
eins og við reynum að finna því eitt­
hvað til foráttu og við hættum við. Við
getum verið föst í því ferli árum saman.
Auðvitað er skynsamlegt að velta hlutunum fyrir sér
og vega og meta kosti þeirra og galla. Það er nauðsyn­
legt til að ana ekki út í einhverja vitleysu. Staðreyndin
er bara sú að oft eru þetta hlutir sem við höfum alla
burði til að gera og gætu vel orðið að veruleika, en við
bara treystum okkur ekki til að gera þá nægilega vel.
Við þorum ekki að taka áhættuna og höldum að við
munum klúðra þeim á einhvern hátt.
Ef okkur langar nægilega mikið til að gera eitt­
hvað og vitum innst inni að við getum
gert það, er þá eftir nokkru að bíða?
Þrá okkar til að láta drauminn rætast
verður að vera það sterk að hún yfirstígi
allar hindranir á leiðinni, því þær verða
margar í hverju því sem við tökum okkur
fyrir hendur. Það er áskorun að takast á
við öll verkefni.
Með því að gera eitthvað sem gengur
lengra en það sem sem við þorum venju­
lega að gera, byggjum við smám saman
upp aukið sjálfstraust. Með góðu sjálfs­
trausti getum við tekist á við öll verkefni
lífsins, hver svo sem þau kunna að verða.
Við getum oftast meira en við höldum.
Það er betra að láta drauma okkar
rætast, þótt þeir verði ekki fullkomnir,
heldur en að hugsa stöðugt um eitthvað
en þora aldrei að taka stökkið. Látum
það ekki stöðva okkur. Reynum ekki að vera fullkomin.
Byrjum, undirbúum okkur eins vel og við getum og
gerum það svo. Treystum sjálfum okkur fyrir því að
það verði nægilega vel gert þegar að því kemur. Það
verður kannski ekki eins frábært í byrjun og við óskum
okkur en með þrautseigju og þolinmæði verður það
betra. Allt tekur sinn tíma og þjálfun.
Það mikilvægasta er að þora að láta verða af því sem
okkur dreymir um.
Aukið sjálfstraust
Þorum við að láta
drauma okkar rætast?
Hrefna Guðmundsdóttir
jógakennari