Kjarninn - 14.11.2013, Blaðsíða 25

13/13 kjarninn KANADA
Á meðan húsnæðisverð í miðbænum hækkar jafnt og þétt
hrökklast hinir efnaminni út í úthverfin þar sem fátækt og
glæpatíðni eykst með ári hverju. Toronto hefur verið skipt í
tvo menningarheima; úthverfin og miðborgina – sem auglýst
er í glanstímaritum og dregur að ferðamenn. Í fljótu bragði
mætti draga þá ályktun að Ford-þjóðin sé svo gegnumsýrð
af neysluhyggju og veraldlegum gæðum að hún skilji á milli
persónunnar og stjórnmálamannsins. Á meðan stjórnmála-
maðurinn haldi sköttum í lágmarki skipti engu hvort hann
reyki krakk og berji konuna sína. Svo er hins vegar ekki, því
fylgjendur Fords eru að stórum hluta minnihlutahópar með
takmarkaðar tekjur. Þeir kjósa Ford vegna þess að þeir telja
sig ekki eiga samleið með þeim þriðjungi íbúa Toronto sem
býr miðsvæðis og vill setja umhverfis- og samgöngumál á
oddinn í skipulagi borgarinnar. Ford-þjóðinni er alveg sama
um orðspor Toronto því hún upplifir Toronto vera alveg sama
um sig.
stéttaskipting og samskiptaleysi
Vandamálið í Toronto er mun stærra og alvarlegra en einn
krakkreykjandi borgarstjóri og einnig mun flóknara en svo
að sameining eða sundrung sveitarfélaga fái það leyst. Vandi
Toronto felst í stéttaskiptingu og samskiptaleysi sem skipt
hefur milljónasamfélagi í tvær andstæðar fylkingar, litaðar
af kynþáttafordómum og virðingarleysi hvor í garð annarrar.
Á meðan beinist kastljós fjölmiðla nær eingöngu að sorglegri
hegðun borgarstjórans sem hefur enga stjórn á sjálfum sér,
hvað þá Toronto-borg.