Framleiðsluuppgjör þjóðhagsreikninga 1973-1978 - 01.10.1982, Qupperneq 29

27
hliðsjón af slysatryggðum ársverkum í þessum atvinnugreinum.
Ársverkin ásamt launakostnaði á ársverk skv. atvinnuvega-
skýrslum Þjóðhagsstofnunar fyrir byggingarstarfsemi
einkaaðila má nota til þess að áætla launagreiðslur við
opinberar framkvæmdir án aðildar verktaka. Þessar áætluðu
launagreiðslur er þó einungis unnt að hafa til hliðsjónar,
meðal annars vegna þess, að launakostnaður á ársverk er all
breytilegur milli greina.
Af því sem hér hefur verið sagt, má ráða, að áætlanir
um framleiðslureikninga hins opinbera eru um margt óvissar
og verður að telja að þessir framleiðslureikningar séu einna
ótraustastir af einstökum framleiðslureikningum, fyrst og
fremst vegna óvissunnar um það, hve stór hluti af
framkvæmdunum sé áður talinn með hjá einkaaðilum. Ætlunin
er að bæta úr þessum ágalla skýrslugerðarinnar, þegar
úrvinnsla 1aunamiðaskýrslnanna eftir atvinnugreinanúmerum er
komin á fastara form en nú er.
Auk framkvæmda hins opinbera og byggingarstarfsemi
einkaaðila, sem lýst er í atvinnuvegaskýrslum Þjóðhags-
stofnunar, nær atvinnugrein 50, byggingarstarfsemi einnig
til nokkurra annarra greina. Má þar nefna eigin vinnu
húsbyggjenda og bænda og starfsemi ræktunarsambanda.
Heimildir um eigin vinnu húsbyggjenda er helst að finna
í húsbyggingaskýrslum með skattframtölum einstaklinga, sem
eru að byggja íbúðarhúsnæði í eigin þágu. Kannaðar voru um
það bil 30 húsbyggingarskýrslur úr Reykjavík fyrir eitt ár,
1977, framtal 1978. Samkvæmt þeim var eigin vinna
húsbyggjenda að meðaltali 660 klst. á íbúð á ári. Þessar
vinnustundir voru verðlagðar á meða1tímakaupi iðnaðarmanns í
dagvinnu hvert ár. Oafnframt var hlutdeild eigin vinnu í
framkvæmdakostnaði úrtakshópsins áætluð og upplýsinga aflað
um fjölda íbúða í smíðum á hverju ári. Tölur um fjölda
íbúða í smíðum voru þó lækkaðar nokkuð vegna bygginga
verkamannabústaða og leigu- og söluíbúða sveitarfélaga, sem
að jafnaði eru afhentar fu11frágengnar og því ekki um neina
eigin vinnu þar að ræða. Að fengnum þessum upplýsingum var
eigin vinna áætluð með tvennum hætti. Annars vegar var
eigin vinna áætluð sem margfeldi af "leiðréttum " fjölda
íbúða í smíðum, fjölda eigin vinnustunda á íbúð og
tímakaupi, en hins vegar sem sama hlutfall af heildar-
fjárfestingu í íbúðarhúsabyggingum og fram kom í úrtaks-
athuguninni. Hei1arfjárfestingin hafði áður verið leiðrétt
vegna þeirra íbúða, sem ætla mátti að afhentar hafi verið
fui1frágengnar. Flest árin voru niðurstöður þessara tveggja
aðferða ekki mjög frábrugðnar og var ákveðið að nota
meðaltal þeirra .
Til viðbótar við eigin vinnu húsbyggjenda er talin til
sama framleiðslureiknings eigin vinna bænda við nýfram-
kvæmdir útihúsa. Sú vinna er áætluð eftir upplýsingum úr
ársskýrslu Búreikningastofu landbúnaðarins en þar koma meðal
annars fram unnar klukkustundir við nýframkvæmdir útihúsa að
meðaltali á þeim býlum, sem úrtak Búreikningastofunnar nær
til .
Reiknuð laun húsbyggjenda og bænda teljast til
rekstrarafgangs á framleiðslureikningi en ekki til launa og