Nýtt S.O.S. - 01.08.1959, Blaðsíða 5

Nýtt S O S 5
nú ferðir til Suður-Ameríku og urðu ferð-
irnar alls fimm. Skipstjórinn hét Eggers
og liafði áður verið fyrsti stýrimaður á
skipinu.
í sjöttu ferðinni skeði það átakanlega
sjóslys, sem frá verður sagt í þessu hefti.
Eggers skipstjóri var ekki með í þessari
síðustu för Pamirs. Hann gerþekkti skip-
ið og mun enginn hafa verið öllum hnút-
um um borð eins kunnugur og hann.
Var nú ráðinn annar skipstjóri, Dieb-
itsch að nafni, að fyrirlagi Zerssen-útgerðar
félagsins.
Dominik skipstjóri, er var félaginu til
ráðuneytis um stöðuveitingar á skipunum,
vildi ekki þegar í stað samþykkja ráðningu
Diebitsch skipstjóra, er stjórn félagsins
rnælti með í stað Eggers. Hann bað því
um nokkurn umhugsunarfrest.
Diebitsch fór fyrst til sjós í aprílmánuði
1911. Hann réðst þá sem vikadrengur á
„Riegel“, en síðar sem undirháseti og
loks sem fullgildur háseti. Árið 1914 réðst
hann háseti á Pamir og var á því skipi
til 1919. Raunar lá skipið mestallan tím-
ann við Kararíeyjar, en livað um það,
maðurinn liafði fengið orð á sig sem góð-
ur sjómaður.
Arin 1920—1922 var Diebitsch þriðji
stýrimaður á fjórsigldu barkskipunum
„Seefalirer“ og „Majotte“, en til ársins
1928 var hann ýmist þriðji, annar eða
fyrsti stýrimaður á ýmsum skipum og
stundum skipstjóri. En seglskipin heill-
uðu hann jafnan og svo fór, að árið 1928
réðst hann annar stýrimaður á seglskip-
ið „Deutschland", sem var skólaskip. En
ckki leið á löngu un/. hann varð fyrsti
stýrimaður á því skipi og hélzt svo til
1933-
Þá réðst Diebitsch aftur á gufuskip, en
er styrjöldin brauzt út, var honum skipað
til starfa á hjálparbeitisnekkjunni „Kar-
moran“.
Það var Karmoran, sem sökkti ástr-
ölsku beitisnekkjunni „Sidney,“ en stuttu
síðar var Karmoran sökkt, og þá var Die-
bitsch tekinn til fanga og dvaldi í fanga-
búðum í Ástralíu unz honum var sleppt
>947-
F.ftir að hann kom heim til ættlands
síns bauðst lionum staða fyrsta stýrimanns
á vélskipinu „Michael“, en áður var hann
skipstjóri á jmsigldri skonnortu „Xarifa“,
sem var gerð út til vísindalegra djúpsæv-
isrannókna, er Hans Hass stjórnaði við
Vestur-Indíur og Galopagoseyjar. Loks var
hann skipaður einskonar fræðslufulltrúi
við sjómannaskólann í Bremen.
Og þá var það, er Dominik snéri sér
til hans og fór þess á leit, að hann 'tæki að
sér skipstjórn á Pamir.
Eftir nokkurra daga umhugsunarfrest
tók hann tilboðinu með óblandinni á-
nægju.
í sjöttu ferð sinni til Suður-Ameríku átti
Pamir að koma við í brezkri höfn og
þangað átti Eggrs skipstjóri að fara með
skipið. Diebitsch veittist á meðan gott
tækifæri til þess að kynna sér skipið og
skipshöfnina.
Lítið kom til kasta skipstjóra, hvað
snerti hagræðing segla. Það bærðist varla
hár á höfði. Pamir varð að neyta vélaafls-
ins til þess að komast leiðar sinnar þennan
áfanga. I.oks rann á stinningsgola á Ermar-
sundi er skipið var gegnt eynni Wrigth
Eggers lætur þá vinda upp segl', mest til
þess að láta hina bresku gesti um borð
sjá skipið undir fullum seglum.Diebitsch
notar þetta tækifæri til þess að biðja Egg-
ers að sýna sér, hvernig hann láti venda
skipinu, en það er ekki unnt nema vind-
ur sé nokkur og til þess þarf æfða áhöfn.