Nýtt S.O.S. - 01.08.1959, Blaðsíða 16

i6 Nýtt S O S
„Liggur mikið við að hjálp berist fljótt.
Stop. Sjór kominn í skipið. Stop. Hcrtta á
að við sökkvum.“
Klukkan 15,03 sendir Pamir enn loft-
skeyti. En ekkert Jreirra skipa, er voru á
leið til bjargar, tókst að ná sambandi við
Pamir. Loftskeytastöðin hjá þeim Jragði.
Eftir að Parnir missti seglin, lá liann
að mestu kyrr og bakborðshallinn jókst
jafnt og Jrétt. Kom Jiar brátt, að sjór tók
að streyma inn í skipið. Á örskammri
stundu fylltust allar bakborðsvistarverur
skipsins af sjó. Svo fóru siglutrén í kaf og
Pamir hvolfdi.
* *
*
Við skulum nú líta á skýrslu þá, sem
segir frá björgunarráðstöfununum.
Fyrstu skipin, er héldu á vettvang, er
neyðarköllin bárust frá Pamir, voru „Penn
Trader“ og „President Taylor“. Um kl.
16,20 bættist „Absecon" í liópinn, en þetta
skip var mjög langt í burtu (350 sjóm.)
og mundi ekki komast á slysstaðinn fyrr
en eftir hádegi næsta dag. Þá lagði og kana
diska freigátan „Crusader" af stað Pamir
til hjálpar. Klukkan 19,18 sendi „Penn
Trader“ beiðni til allra skipa, er voru
innan 200 sjómílna frá slysstaðnum um
að koma og leita skipverja, er kynnu að
hafa komizt af. Um klukkan 22,10 sáu
menn á „Penn Trader" blaktandi ljós og
aftur klukkan 22,36. Penn Trader stefndi
þá á þetta ljós, en ekkert fannst.
„Crusader“ leiðbeindi fjórum kaupskip-
um inn á leitarsvæðið klukkan 7,30 næsta
morgun. Fyrsta sólarhringinn gátu flug-
vélar í rauninni ekkert aðhafzt vegna veð-
urofsans svo aðeins ein flugvél gat tekið
þátt 1 leitarflugi.
En frá hádegi 22. september taka flug-
vélar Jrátt í leitinni í sívaxandi mæli, eink-
um amerískar og portúgalskar. Að nreðal-
tali hafa 11 flugvélar leitað hvern dag.
Samtals hefur leitarflugið staðið 550 flug-
tíma.
Unr hádegisbilið Jrann 22. september
fann skip björgunarbát nr. 6. Báturinn
fannst 20 sjónrílunr sunnar en slysið varð,
en Jró svo væri, var Jrað sönnun fyrir Jrví,
að staðan, senr Pamir gaf upp, var nokk-
urnveginn rétt.
Skrifstofa í Hanrborg á vegunr sam-
göngumálaráðuneytisins stóð í stöðugu
sambandi við Norddeich-Radio, útgerðar-
félagið, sem átti Pamir og Passat, Zerssen
& Co., félag Jrýzkra útgerðarmanna, full-
trúa blaðanna og aðalstöðvar ameríska
björgunarfélagsins í Wiesbaden. Utanrík-
isnrálaráðuneytið fól Jrýzka sendiráðinu í
Washington og þýzka ræðismanninum á
Azoreyjum, að lrefja svo rækilega leit sem
kostur framast væri. Félag Jrýzkra skipa-
eigenda sendi loftskeyti til allra þýzkra
skipa á Norður-Atlantshafi, þar sem þau
voru beðin að lrraða ferð sinni sem mest
á slysstaðinn.
22. september tók „Absecon“ við yfir-
stjórn leitarinnar af „Crusader".
Þann 23. september, um klukkan 8,38,
fann eimskipið „Saxon“ frá New York
björgunarbát nr. 5 á 35,34 gráðu norður,
40,21 vestur. í bátnum voru fimm menn
á lífi. Þegar „Saxon“ barst neyðarkallið
þann 21. september, var hann mjög fjarri
slysstaðnum, en stefndi í áttina til Panrir
Jreorar í stað og varð fyrstur til að bjarga
þeim, sem af komust. Þeir, sem voru í
björgunarbát nr. 5 voru: Karl-Otto Dum-
mer, yfirmatsveinn frá Geesthacht; fæddur
8. des. 1932; Hans-Georg Wirth háseti, frá
Leer, fæddur 2. nóvember 1937; Folkert
Anders skipsdrengur, frá Bremen, fæddur
19. desember 1938; Klaus Fredrichs háseti