Nýtt S.O.S. - 01.08.1959, Blaðsíða 27
Nýtt S O S 27
Wilhelmshaven hinn 22. ágúst og læðst
í norðurátt fram með ströndum Noregs.
Svo hafði hann tekið stóran sveig norð-
an við Færeyjar, áður lieldur en hann
hélt í suðurátt og svo aftur í vestur, þar
til hann kom á svæði það, sem honum var
ætlað til starfa. Það lá frá 54 til 570 norð-
xetlað að starfa á. Það lá frá 54 til 57° norð
lengdar. Hann tók þennan langa krók til
þess að síður yrði vart við ferðir hans.
Og enginn hafði orðið lians var.
Það var þoka yfir hafinu en sjór ró-
legur, í hvert sinn, sem hann kom upp
á yfirborðið.
í íjóra daga beið yfirlautinant Lemp,
stirður í öllum limum af of lítilli lireyf-
ingu í þröngum klefanum — og einmana,
eins og allir kafbátsforingjar. Hann beið
. í óvissu, því alltaf gat komið til hans
skipun um að snúa aftur til Wilhelmshav-
en. Að vísu hafði hann áður en U-30
sigldi úr höfn, heyrt tilkynningu um för
Ribbentrops utanríkisráðherra til Moskva,
en hann gat ekkert vitað um fundinn,
sem haldinn var í Obersalsberg, þar sem
Adolf Hitler, degi síðar, tilkynnti hers-
höfðingjum sínum og flotaforingjum um
fyrirhugaða herferð til Póllands.
Á fjórða degi var þó öllum efa rutt úr
vegi. Loftskeytamaðurinn rétti honum til-
kynningu, sem hann færði inn í skipsdag-
bókina:
„Slitnað upp úr samningaviðræð-
um. Ófriðlegt við Pólverja!“
Ennþá beið Lemp og foringjar á 17
öðrum kafbátum í Atlantshafinu, í þrjá
daga óþolinmóðir. Þeir vissu, að ekki var
lengur um það að ræða að snúa við til
Wilhelmshaven.
Á þriðja degi kl. 14,00 fékk Lemp til-
kynningu, sem staðfesti stríðsyfirlýsingu
Bretlands, og klukkutíma síðar kom skeyti
svohljóðandi:
„Bíðið ekki, þar til á yður verður
ráðizt! Hefjið pegar í stað styrjöld
gegn verzlunarflotanum, i samrœmi
við gefnar starfsfyrirskipanir.“
Hann gaf þegar í stað skipun. Stefni
U-30 snérist 180 gráður, og á 10 sjómílna
hraðá sigldi hann af stað eftir starfssvæð-
inu. Svo yfirgaf Lemp athugunarstöðina
og gekk til klefa síns, og braut upp hin-
ar innsigluðu fyrirskipanir. Er hann hafði
lesið þær, vissi hann, hvað hann átti að
gera .... og hvað hann ekki mátti gera.
Honum var ljóst, að eftir Haag-sáttmál-
anum var honum leyfilegt að sökkva her-
flutningaskipum eða skipum, sem fluttu
hernaðarvörur. Hann mátti einnig ráðast
á öll verzlunarskip, sem voru undir vernd
óvinaskipa eða flugvéla. Og loks hafði
hann rétt til að stöðva og rannsaka kaup-
skip, sem hann hafði grunað um að flytja
vopn eða skotfæri til óvinanna. Þar átti
ekki að vera neitt um að villast fyrir yf-
irlautinant Lemp. Hann var þá 26 ára
gamall.
Kafbáturinn, sem Lemp stjórnaði, U-30,
var 650 smálestir og vopnaður 5 tundur-
skeytahlaupum. Á þilfari hafði hann eina
4,1” fallbyssu og eina loftvarnabyssu. Á-
höfnin var 40 menn.
Þegar U-30 hóf athugun sína á starfs-
svæðinu, var hann ofansjávar og kafbáts-
foringinn í brúnni.
Litlu eftir kl. 10,00, er húmið var að
leggjast yfir hafið, og öldurnar földuðu
hvítu undan vaxandi vindinum, kallaði
Lemp æstur á stórskotaliðsforingja sinn,
Peter Hinsch lautinant.
Sólin var hnigin fyrir nokkrum mínút-
um, en kvöldhúmið mundi vara einar 50
mínútur enn. Einmana stjarna sást á him-
inhvolfinu, en það var ekki á hana, sem