Dagskrá: tímarit um menningarmál - 01.01.1958, Síða 20

hann niður, fer og sækir stóra kassann, setur
hann ofan á þann minni, gengur úr skugga
um að hann sé stöðugur, stígur upp á hann,
stóri kassinn skrikar til, hann dettur, rís óð-
ara á fætur, burstar af sér, hugsar sig um.
Hann tekur minni kassann, setur hann ofan
á þann stóra, gengur úr skugga um að hann
sé stöðugur, stígur upp á hann og er í þann
veginn að ná flöskunni þegar hún er dregin
spottakorn upp og stöðvast hærra en svo að
hann nái til hennar.
Hann stígur niður, hugsar sig um, færir kass-
ana á sinn stað, fyrst annan svo hinn, snýr
sér undan, hugsar sig um.
Þriðji kassinn minni en hinir sígur niður úr
loftinu, nemur við jörðu.
Hann hugsar sig enn um.
Blístrað fyrir ofan.
Hann snýr sér við, kemur auga á þriðja
kassann, horfir á hann, hugsar sig um, snýr sér
undan, hugsar sig um.
Þriðji kassinn er dreginn upp aftur og
hverfur.
Reipi sígur niður úr loftinu við hliðina á
flöskunni, stöðvast einn metra frá jörðu.
Hann hugsar sig enn um.
Blístrað fyrir ofan.
Hann snýr sér við, kemur auga á reipið,
hugsar sig um, klifrar upp reipið og er í þann
veginn að ná flöskunni þegar slaknar á reip-
inu og hann fellur til jarðar.
Hann snýr sér undan, hugsar sig um, svip-
ast eftir skærunum, kemur auga á þau, sækir
þau, gengur að reipinu og fer að klippa það
sundur.
Það tognar á reipinu, það lyftir honum,
hann heldur sér dauðahaldi, tekst að klippa
sundur reipið, fellur til jarðar, sleppir skær-
unum, dettur, rís óðara á fætur, burstar af
sér. hugsar sig um.
Reipið er dregið hratt upp og hverfur.
Hann gerir sér snöru úr reipisstúfnum og
reynir að fanga flöskuna með henni.
Flaskan er dregin hratt upp og hverfur.
Hann snýr sér undan, hugsar sig um.
Hann gengur að trénu með snöruna í hend-
inni, horfir á greinina, snýr sér við, horfir á
kassana, horfir aftur á greinina, sleppir snör-
unni, gengur að kössunum, tekur þann minni
og setur hann undir greinina, fer aftur eftir
þeim stóra og setur hann undir greinina, ætlar
sér að setja þann stóra ofan á þann minni,
skiptir um skoðun, setur þann minni ofan á
þann stóra, gengur úr skugga um að hann sé
stöðugur, horfir á greinina, snýr sér undan og
beygir sig eftir snörunni.
Greinin fellur að stofninum.
Hann réttir úr sér með snöruna í hendinni,
snýr sér við, sér hvernig málum er komið.
Hann snýr sér undan, hugsar sig um.
Hann færir kassana aftur á sinn stað, fyrst
annan svo hinn, gerir vandlega upp reipið og
leggur það á minni kassann.
Hann snýr sér undan, hugsar sig um.
Blístrað til hægri.
Hann hugsar sig um. Ut til hægri.
Hann kastast samstundis aftur inn á svið-
ið, hrasar, dettur, rís óðara á fætur, burstar
af sér, hugsar sig um.
Blístrað til vinstri.
Hann hreyfir sig ekki.
Hann skoðar á sér hendurnar, svipast eftir
skærunum, kemur auga á þau, sækir þau, fer
að klippa á sér neglurnar, hættir því, hugsar
sig um, strýkur fingrinum um eggina á skær-
unum, þurrkar af þeim með vasaklútnum, legg-
ur skærin og vasaklútinn á minni kassann,
snýr sér undan, opnar hálsmálið, teygir úr
hálsinum og þreifar á honum.
Minni kassinn er dreginn upp og hverfur
með reipi, vasaklút og skæri.
Hann snýr sér við til að taka skærin, sér
hvernig málum er komið, sezt á stóra kassann.
Stóri kassinn fer af stað, kastar honum til
jarðar, er dreginn upp og hverfur.
Hann liggur endilangur á hliðinni og snýr
andlitinu að áhorfendum með stjörfu augna-
ráði.
Flaskan sígur niður, stöðvast hálfan metra
frá honum.
Hann hreyfir sig ekki.
Blístrað fyrir ofan.
Hann hreyfir sig ekki.
Flaskan sígur neðar, flöktir við andlit hon-
um.
Hann hreyfir sig ekki.
Flaskan er dregin upp og hverfur.
Trjágreinin rís, pálmablöðin breiðast út,
skugginn kemur aftur.
Blístrað fyrir ofan.
Hann hreyfir sig ekki.
Tréð er dregið upp og hverfur.
Hann skoðar á sér hendurnar.
T j a 1 d i ð .
Sveinn Einarsson og
Ólaíur Jónsson þýddu.
18
DAGSKRÁ